2.3.10

Προβλήματα πολυτελειας

Eίμαι με 3 ώρες ύπνο. Εχτές ειχα δράματα, κλάματα τζιαι αναφυλαχτα τζιαι εξύπνησα που η ώρα 4 :30 το χάραμαν του φου για να πκιαω το τρένο να παω βόρεια Κρυοχώρα, 5 ώρες ταξίδιν για ενα μιτιγκ.
Σημείωσε οτι εχτές ειχαμεν επίσκεψην που το χαμήλον Ξυνθια που τα έκαμεν ουλλα μάυρα τζιαι γέριμα τζιαι εσυντροβίλισεν του κόσμου τα κλωνιά, σκουπιδοσάκκουλλα τζιαι τζεραμίθκια.

Φτάννω το λοιπόν με την γαρίλλα στο σταθμόν η ώρα 5μιση τζιαι το τρενον μου ακυρώθηκεν, γιατι η Ξυνθια εσιονοσεν ουλλα της τα πατσαριτζια πας τες ραγες τού τρενου (έμαθα εκ των υστέρων διοτι εν ειχα δει νεα εχτος που δραμα τιβι χεχε... αχεμ..). Το επόμενον τρένον εισιεν καθηστέρησην οπότεν εν θα εμπορουν να αλλάξω τρένο στην κεντρίκην Κρυοχώραν τζιαι το επόμενον, ππππεεε εφτανε 1 ώραν μετα το μίτιινγκ.

Ειχα τζιαι μαραθόνιον κλαμάτου πάνω μου οποτε το δακρυν ειχα το έτοιμον όπως καταλάβεις ντιαρ αναγνωστερ. Επήα στο σερβις σεντερ που λαλεις, να μου δωκουν τα λεφτα μου πισω, αφου μιττιγκ πιττι. Ετράβησα το αριθμουιν μου τζιαι έκατσα. Δίπλα μου μια Κρυοχωριτισσα, ξανθη, 45αρα με ρουχα ετσι αουτντορ, μποτουθκια οριβασίας τζιαι ποντειντην κορδέλα που βράζει τα φκια. Ήταν ηλιοκαμένη... εφάνηκε μου περίεργον μες την σιειμονιαν. Εκασα τζιαι εθωρουν την. Εν μου εφάνηκεν ποτζεινες που παν σολαριουμ. Άραγε ηταν διακοπές στη Καραιβικη. Δικλα τζιαι θωρει με, χαμογελά μου πολλα ζεστα.

Κ= Κρυοχωρίτισσα   Π=γιουαρς τρουλη

Κ: (με ήρεμο χαμόγελο) - Έχει καθηστερηση το τρενο σας;

Π: (με υφος πεπίλυπον, παραπονεμένον) - Ναι... το τρενον μου ακυρώθηκεν... το επόμενον τρένον εισιε καθηστέρησην οπότεν εν θα μπορέσω να αλλάξω τρένο στην κεντρίκην Κρυοχώραν τζιαι το επόμενον, ππππεεε... Χάνω το μιττιγκ μουουου

Κ:… (σουζει την κκελλεν της κατανοητικα)

Π:- Εσείς;

Κ: - Ακυρώθηκεν εχτες η πτηση μου για Παρισιν τζιαι ηρτα δαμε να πκιασω το τρένο για να πω Παρίσιν... αλλα το τρένον που με έφερεν εισιεν δυστυχώς καθηστέρησην τζιαι έχασα το. Εσιει 2 ωρες που ειμαι δαμέ. (χαμογελα)

Π: -Nαι, τα παλιοτρένα της Κρυοχωρας, εν κανει που μας την κοφκουν με τες τιμές τους, έχουν μονίμως καθηστέρηση! Εν αντρέπουνται!

Κ:- Μεν το σκέυτεστε, εν πειράζει. Εσιει αλλους λαους που πρέπει καθε 15 λεπτά να επαναπροσδιορίζουν τες ζωές τους. Εμεις καλα την έχουμεν. Χαμόγελα.

Π: (νιωθει εγωιστρια τζιαι μαλακας) - Εσιετε δικαιον.... Τι εννα κάμετε στο Παρίσι;;; διακοπές;;

Κ:- Παω να πκιασω μια πτηση για Αιτη.... αλλα μάλλον εννα την χάσω. (Χαμογελα παλε.)

Π: - Αιτη... εργάζεστε για κάποιαν εταιρια που...;

Κ - Nαι. Χρειάζεται τεράστεια βοήθεια ακομα …. (χαμογελα)

Τζιαι μετά εφωνάξαν το νούμερον της, είπε μου καλη τύχη εκουμπισεν με ελαφρα πας τον νόμο τζιαι επιεν να πκιαει τη σειράν της.

Εμεινα να νιωθω μαλάκας. Ουλλα μου τα προβλήματα εφανήκαν μου γελεια... Προβλήματα πολυτελειας. Επια στο καφέ του σταθμου τζιαι ήπια 3 καφέδες τζιαι μισό πακεττο τσιγάρα πέρκει νιωσω λλιον καλλυτερα ως τες 8 που ήταν να ανοιξει το γραφείο να παω δουλειάν...
Στο κάφε είσιεν τηλεόραση. Στα νέα ελάλεν οτι παντου εσιει χάος λογω Ξυνθιας. Κατι που ως τζεινη την στιγμήν αγνοουσα. Τζιαι ένιωσα τέλεια μαλακας...

6 comments:

  1. ουπς
    Ενεν τίποτε!
    Ο καθένας τα προβλήματα του θωρεί στην τελική..
    Αν εσκέφτεσουν τα παιδάκια στην Αιτή ήταν να παραιτήσεις τη δουλειά σου τζαι να πάεις? Εν νομίζω!
    Έσσιει ανθρώπους που θεωρούν δουλειά τους τζαθ υποχρέωση τους να βοηθήσουν τζίνα τα πλάσματα. Τζαι εμείς βοηθούμε με όποιο τρόπο μπορούμε αλλά προσφέρουμε σε άλλους τομείς! Non??

    ReplyDelete
  2. ο καθένας έχει τα προβλήματά του, αλλα κάποια προβλήματα είναι δυστυχώς πιο σοβαρά από κάποια άλλα. το να βοηθούμε με οποιοδήποτε τρόπο μπορούμε είναι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε.

    ReplyDelete
  3. για τον καθένα τα προβλήματα του είναι σημαντικά
    απλά χειριζούμαστεν τα διαφορετικά...

    τζι έσιει τζαι κάποιους που φκαίννουν έξω που τον εαυτόν τους τζαι θέλουν πρώτα να προσφέρουν στους άλλους... εν το μπορούμεν ούλλοι

    αλλά μπορούμεν να εκτιμούμεν τί έχουμεν
    cheers mate :)

    ReplyDelete
  4. Η βαρύτητα κάθε προβλήματος εξαρτάται που τα υπόλοιπα σου προβλήματα σε κάθε φάση.
    (ανακάλυψα την τασιηνόπιττα;)

    Εννοώ έτσι είναι, μέχρι να ανακαλύψεις το χειρότερο πρόβλημα που το δικό σου, θεωρείς ότι το δικό σου εν μεγάλο.

    ReplyDelete
  5. Τα προβλήματα του κάθε νου, ναι, εν σημαντικά για τζέίνον, όσον σοβαρά τζιαι αν είναι ή δε είναι. Αλλά συμφωνώ με την Μάνα στο ότι άμα σκεφτεία τα πραγατικά προβλήματα που ταλανίζουν τον κόσμον, εν τζιαμέ που πρέπει να ευχαριστείς τον Θεόν για τζείνα που σου έδωσεν!

    ReplyDelete

Βάλε τη μουστάρδα σου!