23.1.11

Historia de un amor II (ή το πώς εξέπέρασα εναν στερεότυπο τζιαι έφυα πικραμένη που την Αιγύπτον)


Εμπήκα στο κάμπιγκ απόγευμαν. Εκαλοσώρισεν με ο Χασάν ο Σουδανός που εδούλευκεν τζιαμέ. Έξερα τον που την προηγούμενην φοράν που επήα. Είπεν μου οτι ήβρεν τρόπον να πάει στον Καναδάν, έλαμπεν ολόκληρος μες τα παλιόρουχα του, όπως μου ελάλεν για τον Κανάδαν τα μμάθκια του εφκάλλαν αζίνες. Οι γονιοι του επεθάναν σε φασαρίες στο Σουδάν, τζιαι είσειν τζιαι τζείνος, όπως τόσοι άλλοι, το όνειρον του πολιτικού ασύλου στον Καναδάν, την γή της επαγγελίας. Τζιαι ώσπου να έβρει την άκρην εδούλευκεν στο κάμπιγκ. Χωρις διαβατήριον, χωρίς βίζαν.

Το κάμπιγκ ήταν απλώμενον σε έναν κόλπον της Ερυθράς θάλασσας. Μπρόστα η θάλασσα τζιαι στο βάθος η Σαουδική Αραβία. Είσιεν μια σειράν παράγκες χτισμένες με καλάμια τζιαι έναν κέντρον. Το κέντρον του κάμπιγκ, ήταν μια παράγκα με μεγάλην αυλήν στρωμένη κιλίμια υφαντά τζιαι μαξιλάρκα χρωματιστα.  Οταν έφτασα ήταν οφκερον, ο κόσμος ήταν λυμένος της πυράς τζιαι του φτηνου ντοπιου χόρτου, του «μπάνγκο», πας στην παραλία. Επλήρωσα για τες πρώτες 2 νύχτες, κάπου 1 ευρώ, τζιαι ο Χασάν έδωκεν μου τα τερκαστά μου: εναν ρολόν χαρτίν τουαλέττας τζιαι μιαν μπουκάλλαν του νερού κομμένη που την μέση με άμμον μέσα τζιαι εναν τζιερίν για φώς. Ρευμαν είσιεν που τες 8 ως τες 10 το βράδυ μόνον στο κέντρον. Ήπεν μου οτι η ώρα 8 ήταν να αναψουν την γεννητρια τζιαι να σερβίρουν το φαίν τζιαι να ρτω να φάω γιατι σήμερα είσιεν ψάριν φρέσκον. Ενα φάιν είσιεν καθε μέρα τζιαι ερερβίρετουν με πίττες τζιαι τασιήν.

 Έκατσα να πιώ εναν τσιαίν πριν να γυρέψω τον συμμαθητήν. Στν αυλήν εκάθετουν ο «σεϊχης» στην ίδιαν γωνιάν που την είχα αφήκει πριν 2 μήνες που είχα ξαναπάει. Ήταν ένας γέρος βεδουίνος, με μαλιά τζιαι γένια άσπρα  σιόνι με μιαν τζιελλαπίαν άσπρην τζιαι τουρμπάνιν λιλά, το χρώμαν της φύλης της περιοχής, στην οποίαν άνοικεν. Ο σείχης έξερεν το κοράνιν πόξω τζιαι γαιυτόν ούλλοι εσέβουνταν τον, είχαν τον για άγιον, για σοφόν. Ερκετουν στο κάμπιγκ το πρωίν τζιαι έφευκεν την νύχταν. Εκάθετουν στη σκιά τζιαι εθκιέβαζεν το κοράνι ούλλη μέρα. Ούλλοι επεριποιούνταν τον, εδιούσαν του φαίν τζιαι τσιάιν μούχτιν, με αντάλλαγμαν την ευλογίαν του. Ηταν σαν ενα μέρος του ντεκόρ. Εν εκατάλαβα ποττέ όμως γιατί εκάθετουν στο κάμπιγκ που εγίνουνταν «αμαρτίες». Εισιεν πανέμορφες Ισραηλίτισσες, γενετικά κοκτέιλ που τες 7 γωνιές του κόσμου, με δερματα χρυσά τζιαι μαθκια πράσινα που εκυκλοφορούσαν με τα μπικίνι τους ούλλη μέρα τζιαι λεβέντες μαλλιάες που επνίαν τα τραυματα της στρατιωτικής θητείας σε τσιγάρα ύποπτα τζιαι ετραουδούσαν τραουθκια ούλλον νευρον. Γιατί ο σείχης εθκιάλεεν να εν τζιαμέ ανάμεσα στους «άπιστους» αμαρτωλούς εν εκατάλαβα ποττέ. Ο Χασάν είπεν οτι η γή ήταν της οικογένειας του για αιώνες τζιαι γιαυτόν έρκετουν κάθε μέρα. Εγώ ήμουν σίουρη οτι ήταν τζιαι για τες καλλονές με τα μπικίνι. ‘Ημαρτον μου. Στην άλλη άκρην εκάθέτουν ένας νεαρός τζιαι εθκιέβαζεν εναν βιβλίον Εβραικόν. Ήταν όμορφος, χωρίς ναν όμορφος. Αξιούριστος, με μακρυά καστανά μαλλιά. Μάθκια μελισσιά, επερυτριγίριζεν τον μια γλύκα τζιαι μια μελαγχολία... εσκεφτηκα ότι μοιάζει του Χριστού. Ενιωσεν με να τον θωρώ τζιαι εδίκλισεν πάνω που το βιβλιον του, εχαμογέλασα τζιαι αμήχανα άναψα τσιγάρον, αντράπηκα.

Μετα που λλίον ήρτεν τζιαι ο συμμαθητής μου, καμένος του ήλιου τζιαι ξιπετσισμένος, βρεμένος της θάλασσας με μιαν ντροπαλήν ομορφούαν με φακίδες τζιαι μμάθκια κατάμαυρα. Η Ταμάρα, 19 χρονών που το Τελαβίβ, ήρτεν για το τριήμερον. Ο συμμαθήτης ετσιμπίθηκεν μαζιν της τζιαι αππώνετουν. Ήταν Γάλλος, με μάνα μεξικάνα τζιαι τζύρην αμερικάνο. Εξερεν τζιαι τες τρείς γλώσσες άπταιστα, τζιαι ανάλογα ποιάν εμίλαν εγίνετουν άλλος. Επροτίμουν να του μιλώ στα Ισπανικα, τους άλλους θκυο μέσα του εν τους επολλοπήεννα. Eννοείται ότι με την κορούν έφκαλλεν πολλά τον Γάλλον, αλλά τζείνης άρεσκεν της. Ο συμμαθητής είπεν μου οτι προτιμά να μεν πάμεν στην «κκελλέν του θκιαόλου» θέλει να μείνει τζιαμέ τζιαι εμιτσοκάμμισεν μου. Εσυμφώνησα αμέσως, αφου είσιεν μου πεί ο ταξιτζής οτι το κάμπιγκ τζέινον εν είσιεν νερόν. Μέτα που την περιπέτιεαν του ταξιθκιού εν έθελα να βουρώ πάλε.

Το απόγευμαν επέρασα το στην παραλίαν τζιαι την νύχταν που εσυναχτήκαμεν ούλλοι να φάμεν τσην αυλήν εγύρευκα με το μμάτιν τον «Χριστόν», αλλά εν τον είδα. Το κέντρον ήταν γεμάτον με Ισραηλίτες νεαρούς, αν τζιαι είσιεν τζιαι μερικούς πιο μεγαλους, που το ντύσιμον τους τζιαι τα τσιγάρα τους εφένουνταν χίππις. Είσιεν τζιαι σκόπριους μή Ισραηλίτες. Αιγύπτιοι ούτε για δέιγμαν. Στην περιόχη έσιει έναν τζιαι μοναδικό κάμπ που έν αφήννει Ισραηλίτες μέσα, τζιαι τζιαμέ παν οι Αιγυπτιοι. Επρόσεξα οτι παρόλην την ανοιχτοσύνην μου, ένιωθα μιαν ελαφρήν αντιπάθειαν για τους Ισραηλίτες. Εμέγαλωσα σε σπίτιν φιλοπαλαιστήνιον, σε οικογένειαν που έζησεν στες Αραπιές τζιαι με εναν τζύρην που εν τον άκουσα να πεί κατζιάν κουβένταν για Τούρκον, αλλά άμαν έπεφτεν η κουβέντα στο παλαιστηνιακόν έφκαλλεν ψατζιήν το στόμαν το για τους Εβραίους. Στο φαιν εγνωρισαμεν παρέες που το Ισραήλ. Σε ούλλες τες αποχρώσεις, γενετικά κοκτέιλ ουλλοι τους. Εχτός που το «Ισραηλίτης» είχαν πάντα τζιαι κάτι άλλον να πουν: παπάς που την Ιεμένη, μάμμα που την Πολωνία, ρίζες στο Μαρόκο τζιαι την Ρωσσία, την Τουρκία τζιαι την Αρμενία. Που τες 7 γωνιές του κόσμου. Τζιαι όμως ήταν νέοι με παρόμοιες ζωές σαν ττην δικήν μου. Το χιούμορ κατανοητον για μένα, εσκέφτηκα οτι υπάρχει κάτι σαν μεσογειακό/μεσανατολικό χιούμορ που το καταλάβουμεν ούλλοι οι γείτονες. Ηταν καλή η παρέα, οι κουβέντες ενδιαφέροντες τζιαι το κλίμαν πολλά χαλαρόν. Είσιεν όμως τζιαι καποιους που ερωτούσαν προκλητίκα «γιατί θέλεις να μάθεις αράπικα δηλαδή;;;» τζιαι εκάμναν με να νιώθω οτι ήταν καλλίτερα να κρύψω. Απέφυγα συζητήσεις πολιτικές, παρόλον που ήταν δύσκολον. Εσκέφτηκα οτι μοιάζει λλίον με την Κύπρον η φάση. Οι πολιτικές συζητήσεις εν λειπουν ποττέ. Έπιασα κουβένταν με έναν μιτσην, ακτιβιστήν, τον Άσαφ ο οποιός για μεν πάει στράτον επροσποιήθηκεν τον γκέι. Για να πείσει τον στρατόν οτι εν γκέι έπρεπε να περάσει που συνεντέυξεις με στρατιωτικούς. Με κοπέλλες στρατιωτικούς, με κοπέλλες ψυχολόγους του στρατού, τζιαι απ’ότι είπεν, θκιαλέουν τες πιο όμορφες για την συνεντευξην. Πολλοι ειρινιστές επικάλουνται την ομοφυλοφιλίαν για να μεν υπηρετήσουν, όποτε ο στρατός βάλλει πάντα γκομενάρες να τους ελεξουν, για να τους φέρει σε λλίον πιο δυσκολην θέσην ας το πούμεν. Ο Ασαφ ήταν ο μόνος που εν είσιεν πάει στρατόν. Οι άλλοι ουλλοι επήαν τζιαι μετά την θυτείαν τους εκάμαν το παραδοσιακόν ταξίδιν σε τόπους μακρινούς, για τουλάχιστον 6 μήνες. Είσιεν θκυό παρατάξεις: Τζείνους που επήαν Ινδία μετα το στρατό τζιαι τζείνους που επήαν Λατινική Αμερική. Οι της Λατινικής Αμερικής εξέραν Πορτογαλλικά ή Ισπανικά. Είπαν οτι ο στρατός εν τόσον έντονη εμπειρία, που χρειάζουνται το μεγάλον ταξίδιν μετά για να ηρεμήσουν, να μεν πελλάνουν. Εδιερωτήθηκα αν τιαι οι δικόι μας νιώθουν τον στρατόν τόσον έντονα... Εδιερωτήθηκα πως θα ήταν αν πηέννα τζιαι γω στρατόν, όπως τες κορούες στο Ισραήλ. Εδιερωτήθηκα τζιαι για τον μυστήριον αναγνώστην του απογευματος, αν είσιεν πάει στρατό, αν είσιεν πάει τζιαι τζείνος το μεγάλο ταξίδιν. Έθελα να τον ρωτήσω, ήταν όμως άφαντος.

Η πρώτη νύχτα επέρασεν  ήσυχα, αφου ο συμμαθητής είσιεν τζοιμηθέι στης Ταμάρας τζιαι είσιεν μου μείνει ή καλύφα ούλλη δική μου.

Το επόμενον πρωίν εξύπνησα που η ώρα 6. Ήταν η καλλίτερη ώρα, αφού ούλλος ο κόσμος ετζοιμάτουν, ο ήλιος μόλις εφκαιννε τζιαι εχρωμάτιζε τα βουνα της Σαουδικής Αραβίας κότζινα.

Ή καλλίτερη ώρα για βουττίν στην θάλασσαν.  Η ώρα 7 που εξύπνησεν μακκωμένος ο Χασάν τζιαι άνοιξεν το κέντρον επήα να πιώ καφέν. Έκατσα πας τα κκιλίμια της αυλής τζιαι ακουμπισα πας σ’εναν κορμόν της φοινιτζιάς να θκιεβάσω λλίον. Χαμέ έισιεν κορμούς της φοινιτζιάς πέσσοντας, ελειτουργουσαν σαν κουμπιστίρκα. Όπως έπιννα τον καφέν μου εφάνειν ο μυστήριος αναγνώστης. ‘Ηρτεν τζιαι έκατσεν στο δίπλα τραπέζιν τζιαι επαράγγειλεν καφέν. Έκαμα οτι εν τον είδα, αλλά είμαι σίουρη οτι εκοτσίνισα λλίον. Εσκέφτηκα οτι το αγχος μου μόλις τον έιδα εν παράξενον. Πρίν να τελειώσω το κοτσίνισμαν μου έιπεν μου κάτι, κάτι που εν εκατάλαβα. Είσιεν μέσα χχου τζιαι γγού – ήταν Εβραικά. Απάντησα Αγγλικά, είπα οτι εν εκαταλαβα. Απολογήθηκεν τζιαι ερώτησεν στα Αγγλικά ίντα βιβλίον θκιέβαζω, τζιαι πόθθεν έιμαι τζιαι ινταλως εβρέθηκα τζιαμέ. Επιάσαμεν κουβένταν, επροσπάθουν να μείνω άνετη αλλά για κάποιον λόγον τούτος ο μακρυμάλλης που έμοιαζεν του Χριστού ετράβαν με πολλά. Έθελα να τα μάθω ούλλα, έθελα να συνεχίσει να μιλά. Ελαλούσαν τον Οντέντ,ήταν που την Μπεερσιέβα μόλις είσιεν τελειώσει το πτυχίο του στη ψυχολογία τζιαι εδουλευκεν σε έναν ίδρυμα για «μωρά» όπως ελάλεν ο ίδιος με ειδικές ανάγκες. Επροκάλεσεν μου έναν μεγάλον «μάνα μου ρε» τζιαι εκατάλαβα οτι εμείς οι γενέτζιες εντυπωσιαζούμαστεν πολλά που κάτι τεθκια.  Ήταν της παράταξης της Λατινικής Αμερικής τζιαι έξερεν πορτογαλλικά. Εσυνειδητοποίησα οτι η Ισραηλίτικη προφόρα στα Αγγλικά εν γλυτζιά μέλιν. Όλως παραδόξως ούλλη η νύχτα που εμίλουν με τους συντοπίτες του εν το είχα προσέξει. Εμίλαν με μιαν γωνην ήρεμην, το γέλλιον του ήταν ήρεμον τζιαι που καρκιάς.
Εδιέκοψεν μας ο φίλος του που ήρτεν με μιαν πανέμορφην σσιηλλούαν να πιει καφέ. Εσυστησεν μας. Την σσιηλλούαν ελαλούσαν την Μπρουχίτα, μαγισσούλλα στα Ισπανικα. Εσκέφτηκα οτι μάλλον τζιαι ο παρέας τους ήταν της Λατινικής Αμερικής. Επρόσεξα οτι αρκεψα τζιαι ετσίμπουν με τουντον γνωστόν άγνωστον τζιαι είπα να φύω πριν να πάθω κανέναν χαττάν. Πολά παράξενον, αλλά ένιωθα εναν αγχος, ανεξήγητον. Ήταν σαννα τζιαι ήμουν μαζίν του, αλλά μόλις εχωρίσαμεν. Εσκέφτηκα οτι χάννω, οτι εν που την πυράν, εζάλισεν με ο ήλιος τζιαι εποσιερέτισα τους να πάω να βουττίσω.

 H Brujita

(συνεχίζεται)

16 comments:

  1. elpizo touta oulla mia mera na ta grapseis se vivlio! anameno tin sinexeia...

    ReplyDelete
  2. Πρώτη φορά θκιεβάζω έτσι είδους κείμενο σου (διήγημα να το πω;) τζι αρέσκει μου πολλά ο τρόπος που γράφεις. Αρέσκει μου που μέσα στην αφήγηση των γεγονότων παρεμβάλλεις τζιαι τα συναισθήματα σου.

    Plus, έχω να πω ότι ζηλεύκω/θαυμάζω σε γιατί πρέπει να είσαι άνθρωπος που έζησε πολλές εμπειρίες στη ζωή του. Είμαι σίουρη ότι άμαν είσαι σε μιαν παρέα (καλή ώρα όπως την μπλογκοπαρέα) έσιεις πάντα πολλές ιστορίες να πεις

    ReplyDelete
  3. πολλά ωραία η σειρα! νιώθω ότι διάς μου κάτι σημαντικό

    ReplyDelete
  4. Το Τσαρτελλούιν καλύπτει με!
    Εν τα ξαναλαλώ να μεν πάρεις πάνω σου.

    Να προσθέσω ότι εσκέφτηκα πως είμαι πολλά φτωσhή μπροστά σου, τζαι μετά ήρτεν μου στο νου (πάλε) το πώς γίνεται κάποιος που την Κύπρο που εν τόσο μιτσιά να προτιμά να μεινήσκει στην Κύπρο παρά να πάει έναν ταξίδι, ας εν τζαι ως την Αθήνα ή ένα τουριστικό ελληνικό νησί... Τζαι εν μιλώ για θέμα οικονομίας!

    ReplyDelete
  5. Περιμένουμε τη συνέχεια!
    :)

    ReplyDelete
  6. Πραγματικα, απ' όλα όσα περιγράφεις, ήθελα οπωσδήποτε να δω μια φωτογραφία της Μπρουχίτας... Ευτυχώς που την έβαλες γιατί δεν ξέρω πώς θα κοιμόμουν απόψε...
    Αρ γιου νατς;;;;
    ΦΩΤΟ ΤΟΥ ΧΕΣΟΥΣ ΤΩΡΑ!!!!!

    ReplyDelete
  7. grapse-ta-oulla-monokommata-na-xareis.

    ekapses mas ji ekaourtises mas!

    arf arf arf ARF ARF! no pun intended, loveradio

    ReplyDelete
  8. Ε άτε γράψε μας την συνέχεια μονοκόμματη και έσπασες μας..

    ReplyDelete
  9. Ξιπασμένη
    εννα μου φκέι μπόριγκ σαν την παναγιάν την γοργόναν - πολλήήν περιγραγη μιλουμεν!

    τσαρτελλούιν
    ναι, εν πολλογράφω τέθκια, αλλά έθελα να σας την πω τουντην ιστορίαν

    Ρίτσα
    ευχαρίστω!

    Μούνλαιτ
    τζιαι εγώ εν μπορώ να το καταλάβω, αλλά πάλε εννεν τυχέροσ τζέινος που αρκέιται σε ότι έσιει τζιαι εν τον τρώει ο κώλος του...

    Εόλικα
    κάμινγκ σουν!

    λαβρέτιο
    ε οι τζιια να τον εκθέσω στα ιττερνε!

    Σάικ τζιαι Ράνια
    αφου έχω πολλά να πω, εν προλαββάνω!κάμετε πομονήν!

    ReplyDelete
  10. Εκαλύψαν με ούλλοι οι προηγούμενοι. Τζαι να μεν ανησυχείς ότι αν γράψεις βιβλίο εν να φκει μπόρινγκ. Στο κάτω κάτω έμενα ο Παπαδιαμάντης ετζοίμιζεν με στο μάθημα αλλά τζαι διάσημος έγινε τζαι μες την ύλη του Α-λεβελ ήταν τζαι άλλοι βρίσκουν τα αριστουργήματα....Αναμένουμεν την συνέχεια. Έκοψες μας πάνω στο καλύτερο!!

    ReplyDelete
  11. Σε σχέσην με την απορίαν για τους δικούς μας τζαι τον στρατόν: εμείς καμία σχέση με τα κοπέλλια που περιγράφεις. Ούτε μάχες είδαμεν, ούτε κόσμον εσκοτώσαμεν επειδής εφοούμασταν για τη ζωήν μας, ούτε καν τίθεται το ζήτημαν να μεν πάμεν στρατόν γιατί είμαστειν ειρηνιστές. Τούτες εν εμπειρίες που ασχέτως πολιτικών καταβολών τζαι ιδεολογικών πεπειθήσεων κάμνουν την ψυσιήν τζαι τον νουν του πλασμάτου άνω που κάτω. Μπορεί να μας εσαντάνωσεν λλίον ο στρατός, αλλά απλά στο επίπεδον της καθημερινότητας, όι της ψυχοσύθεσης.

    ReplyDelete
  12. PostBabylon.

    O malakas o geek tou grafeiou ekamen mou update th word jai efkale mou ta ellinika. Oh well...

    Se skhno8esia tou zanou kai me paragwgh tou sigma vlepw na se paizei h xristina pavlidou, ton "Xristo" mallon o Oresths Sofokleous pou en omorfopaido jai th shilloua kapoia shylla (en polles dakatw, eidika meta ta trianta,)

    Location vlepe sarye (sunrise) an to marketing research edeikse oti 8a to vlepoun lefkosiates jai sthn polu chrysochous an 8eloume pio poly reality.

    To gero to sofo, gamata... Na ton paiksei o Simis.

    Na pan jai oi gynaikes strato. Na to diekdhkhsoun. Its not that bad. Mia koinwnina prepei na einai se 8esh na antilamvanetai oti efoson exoume astynomia gia na mas prostateuei apo tous kakous an8rwpous, exoume strato na mas prostateuei apo ta kaka krath.

    Sthn periptwsh tou stratou h prostasia prosferetai epi tou dogmatos ths apotrophs dhl:

    Men erteis pou poda na (jai se 50 xronia na ta kameis koulloumakka opws tis xwres xtitcho pou th mavritania ws thn indonisia, me th dioikhtikh au8airesia, 8anatikh poinh kleitoridoktomes k.t.l) giati ws pou enna erteis enna fas piskalisma jai enna xaseis "X" antres.

    Oi axaparoi kat' epifash aristeroxippies pou arkepsan na piannoun eksousia, miloun gia apostratikopoihsh. En me thn apostratikopoihsh pou eginan h epanastash sthn kouva, algeria, nicaragua, mexico, uruguay, paraguay, gallia, algeria, angola e.t.c jai ekerdi8hkan dikaiwmata? Oxi vevaia. Etsi opws gia na kerdi8oun dikaiwmata xreiazetai o stratos, gia na diathrh8oun dikaiwmata pali xre

    Ean 8eleis na prostateuseis ton tropo zwhs sou prepei na exeis ta mesa na to kameis. Ean oi gynaikes sthn kypro yphrethsoun tote oi kashies oi molloxines enna stamathsoun na to paizoun gomenes. Jai enna katalavoun oi genejes poso lafazanies en oi antraes tous. Mishimou evallan mas na 8wroumen ton hlio 5 wres jai egamhsa treis molloxines mesa sto kapsimi pas thn kashia twn seven days. E to e8wrousamen antres etoimoi gia ola me tous arfaes pou elalousan oti ama gamas antriko kwlo en eisai ppoushtis, jai epinamen 3 pakketta marlboro thn hmera. How sad.

    Mia xara eginamen oulloi mas me to strato. En polla llioi oi lipsimioi, oi opoioi htan nan lipsimioi anyway.

    ReplyDelete
  13. Αναμενω κι εγώ τη συνέχεια.
    (φέτος εξεκίνησα κι εγώ αραβικα, εσταμάτησα τα και εισαι η αιτία να τα ξαναξεκινήσω. θενκς)

    ReplyDelete
  14. Αντώνη
    ευχαριστώ για το σχόλειον σου για τον στρατόν...

    Ακκαννουρη
    ε... δυσκολευκουμαι λλίον να σε ακολουθήσω...

    χόμο
    καλά εννα κάμεισ να ξανααρκέψεις! θέλουν δουλειάν πολλύν. 7 χρόνια στην χώραν λαλούν. Εμέναν μετά που 6 μήνες επεριοριστήκαν επίπεδον του "επιβιώννω" σικκεμέ τζιαι τζείνον κάτι ένει:-D

    ReplyDelete
  15. ΑκκανούρηςJanuary 24, 2011 at 3:49 PM

    Επανήλθαν τα Ελληνικά στο κιμπορντ!!!

    Μεταξύ άλλων θαυμάζω τις Ισραηλίτισσες για το ότι υπηρετούν στρατιωτική θητεία. Θεωρώ ότι και οι δικές μας κορούες μπορούν να το κάμουν. Όπως και να χει το πράγμα αμέσως διπλασιάζεται η δύναμη. Τζαι οι Ισραηλίτισσες είναι γουέι μορ κουλ που τες Κυπραίες π.χ η φίλη μου η Αβιβιτ Κοχεν που πισκαλιά μαντράχαλους:

    http://www.youtube.com/watch?v=h8XBDtIVVYA.

    Btw το Ισραηλίτικο πισκάλισμα ονομάζεται Κραβ Μαγκά και διδάσκεται στο Ξενοδοχείο Κλεοπάτρα στη Λευκωσία κάθε Πέμπτη 19:30-21:30. Κοπιάστε κορούες τζαι λεβέντες για να πισκαλιστούμε, εχμ να γνωριστούμε!!!

    Ε, τα της κυπριακής υπερπαραγωγής δεν νομίζω να χρειάζεται περαιτέρω επεξήγηση.

    Να σου πω όμως τη θέση του Ισραηλίτη βλέπω να την πέρνει κάποιος συμπατριώτης μας Τουρκοκύπριος παρά ο Ορέστης ( νόου οφφένς Ορεστάκο, αλλά εσύ τωρά κάμνεις καριέρα στις διαφημήσεις) έτσι για να προωθηθεί και η επαναπροσέγγιση. Ουάν σμπαρ θκιό trigons.

    Όσο για τα τσιάρα τα ύποπτα μάλλον θα αντικατασταθούν με Κάσπερ τζαι ζιβάνα. Εκτός για τζείνο το ππουστόπαιδο το αππομένο που εννα προσπαθήσει να τερματίσει το ειδήλλιο. Τζείνον εννά τον κάμουν χασικλί ντουμάν. Ή για σπάσιμο μπορεί να τον κάμουν να εν γιάππης με λάπ τοπ πας την παραλία τζαι να πελλοτσιριλλά: Εφκύκεν πάνω η Λαϊκή!!!

    ReplyDelete
  16. she
    wow kori post. emina me to stoma anixto. zileuko se

    ReplyDelete

Βάλε τη μουστάρδα σου!