Εν που ετριαντάρισα αλωπως. Τωρά τελευταία σκέφτουμαι πολλά το επαγγελματικό μου μελλο (ν) . Εχω μιαν δουλειάν που εσιει το Wow-effect ειδικα σε αντρες. Βασικά σε σχεδόν ουλλους εχτός που μεναν. Τζιαι ακρίβως τζείντο Wow-effect εν που μου ανεκατωννει τα στομασια μου. Μισω το αντικείμενον της δουλειάς μου, μισώ εναν που τους μαστρους μου, αλλά αγαπω τους συναδέλφους.
Σκεφτούμαι να αλλάξω δουλειαν. Αλλά τι δουλειαν να κάμω; Σαν κι αυτην που βλεπεις εννα μου πεις ντιαρ ανάγνωστερ τζιαι εννα σιεις τζιαι τα δίκαια σου.
Τι δουλειάν να κάμω, που θέλω να φκώ που μες την οικονομίαν; Εν θέλω να έχω να κάμω με συναλλαγές λίρας. Ούτε με προιόντα. Ειδικά αμαν σκεφτουμαι κάτι μεταμοντέρνους όρους λέγε με μαρκεττιγκ, ππιαρ τζιαι ποτούτα φκάλλω τσούννες. Θέλω να φκω που μες την αίρεσην, γίνεται;
Φένεσται μου τούτη η κουβέντα εν σαν το Hotel California. You can check out any time you like, but you can never leave.
Με τα πτυχια μου, μπορω για να γινω φριλανς, (που εν γιουτα εν καιρο κρισης) για να διδάξω τζειντα 2 3 πράματα που εσπούδασα. Να γίνω καθηγήτρια σιόρ! Εχω 3 καλούς λόγους: Ιουνης-Ιουλης-Αυγουστος. Tζιαι αλλους καλούς λόγους. Έν θα πουλώ τιποτε. Δήλαδη εννα πουλω αλλα, ενα μείγμα πνεύματος τζιαι γνώσης. Πολλά πκιο ευγενης σκοπός που τουτον που έχω τωρά. Άλλα πάλε ακούω την Εόλικα που φτύννει γαίμαν τζιαι χαλά την ζαχαρένιαν της με το καθηγητιλλίκκιν τζιαι κολώννω.
Άτζαπης σου υπάρχει πολλύς κόσμος που λατρεύει την δούλειαν του; Που γούσταρει απιστεύτα καθε πρωιν που ξυπνά να πάει;
Εγώ γιατι εν ιξερω ινναμπονει τουτη η δουλεια;
(Τουτα ουλλα λαλω τα γιατι το καμνω βρασιόλλια τζιαι πουλω τα στες παραλίες / φυτεύκω χόρτα τζιαι ανιώννω όρνιθες/ ις νοτ αν οψσιον.)
Που την πολλήν την ψυχικήν φθοράν που μου προκαλεί η δουλειά εσιει 3 μέρες που κάμνω σκαπούλες. Επόνουν λλίον τον λαιμον μου, ταχα εκρυωσα τζιαι ολοισια έκατσα σπίτιν. Εγω που τζιαι με πυρετόν επιέννα δουλειάν, παντές τζιαι εννα μου δώκουν το κυπελλούιν.
3 ήμερες ηρεμία. Μα επέρασα υπέροχα! Εκαμα δουλειές, είδα έργα, εθκιέβαζα σας, εκαμα χαλουβαν της κατσαρόλλας τζιαι διαφορες αλλες μαειρκες. Τζιαι συνεχειαν εχω όπτασιες πως διω μιαν φαντασμαγορικήν παραίτησην, κάμνω έξοδον με πυροτεχνήματα, τζιαι στο μπακράουντ παίζει το charriots of fire του Βατζελή, έρκουμαι σπίτιν τζιαι φκάλλω τους τα άπλυτα τους στο μπλογκ.
Έλα όμως που κολώννω να γίνω άνεργη. Εν λέω το ταμείον ανεργίας εννα με πληρωννει πολλά καλλα, αλλά παλε. Αν γίνει κανένας χαττάς τζιαι χασω τζιαι τα αυκα τζιαι το καλάθιν;
Εσύ ντιαρ ανάγνωστερ; Αγαπάς την δουλειάν σου; Είσαι στο στοιχειόν σου; (οι φοιτητές να μεν συντίχουν, γιου αρ ιν χέβεν:-p).
είμαι ευχαριστημένη με τη δουλειά μου.
ReplyDeleteέννεν ότι εν μου γυρίζει κάποτε. αλλά, εξαναείπα το, κάτι που εν υποχρεωτικό σε κάποιες ώρες εν γίνεται να θέλεις πάντα να το κάμνεις
κάποτε πάω με όρεξη, κάποτε όι. προσπαθώ να κρατώ θετική στάση, να αλλάζω πράματα και να έχω συναδέλφους με τους οποίους συνεννοούμαι.
ως τωρά πετυχαίνει
αν ήμουν εσύ θα ξεκινούσα έτσι χαλαρά να ψάχνω, κι όταν έρθει ο κόμπος στο χτένι κάποτε να έχω μπροστά μου διεξόδους.
έννεν εύκολο βέβαια, όπως ούλλες οι αλλαγές, αλλά άμαν σε κάμνει δυστυχισμένη, τι να τα κάμεις τα πολλά λεφτά.
άλλωστε τα πτυχία σερβιτόρας που τα βάλλεις;
A re PB, join the f..... club...
ReplyDeleteAlopos en kala pou lalei i Ritsou, ela poda na anoixoume kanena bar sior
Αφού δεν περνάς καλά, σήκω φύγε. Κάτι άλλο θα βρεθεί. Απλά πρέπει να ψάξεις μέσα σου τι ακριβώς θες πρώτα, γιατί νομίζω αυτό είναι το πρόβλημα..
ReplyDeleteΝομίζω δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να ξυπνάς κάθε πρωί και να πρέπει να πας κάπου που απεχθάνεσαι. Γιατί να το περνάς αυτό κάθε μέρα? Αξίζεις πολλά παραπάνω.
Ritsa
ReplyDeletehmm... milw gia to antikeimeno ths douleias. Skeftou na ksekinas douleia se ena sfageio, tziai meta na apofasizeis oti eisai xortofagos tziai fanatikos ths green peace... kapws etsi. me tous synadelfous paw ta super tziai exoumen para polla kalo klima douleias. Alla h ousia?
en kala pou laleis. tha volidoskopisw entatika!
Pasxalina
an anoiksoume bar mazin intalws enna piennoumen mazi camping? :-) Poios tha krata to maxazin?
H Ritsa? sioura tha thelei tziai tzeinh na erketai mazin, ekopsa thn oti en ths ekdromhs:-)
Homo
kapos etsi enna to kamw. Prepei na evro tzeinon pou pragmatika me euxaristei tziai pou me vohtha na epiziso. Thx for the vote of confidence!
Pantos den mporeis na sigkrineis me tin eolica. Afti kanei mathima se paidia (diladi ti fara ekeini pou den paei freiwillig na mathei, opote prizei opoion ehei proheiro). Esi se sholeio tha kaneis mathima? Ohi. Tha kaneis se enilikes pou vriskontai me ti thelisi tous stin taxi sou na ekpaideftoun. Den einai to idio.
ReplyDeleteA kai gia to bar pou lete pio pano me pasxal, pou fantazesai oti tha to anoixoume to bar? (nai tha ertho ki ego, min rotiseis!!) Sto camping fisika.. :)) Stin akti, ekei pou skaei to kima.. Bier verkaufen und Ärsche gucken!
Ξαέρφιν, εκάλυψέ με η λαβρέντιο για το καθηγητιλίκκι. Που τούτα που θυμούμαι που μου έλεες έννεν σε σχολείο που εννά πάεις. Με τους ενήλικες εν πολλά διαφορετικό. Εγώ εδίδαξα τζιαι σε ενήλικες για δύο χρόνια (όπως άλλωστε γνωρίζεις) τζιαι ελάτρευα τη δουλειά μου. Ναι, υπήρχαν στιγμές που ελάλουν "θέλω να κάτσω σπίτι μου, γιατί εν ανάγκη να κόψω να πάω κέντρο να διδάξω ΠΑΛΑΙ;" αλλά τζείνη η ανταμοιβή τζιαι η ευγνωμοσύνη που θωρείς στους ενήλικες διά σου το κίνητρο να πάεις πάρακατω. Εννά την έβρεις την άκρη, είμαι σίουρη, διότι είσαι ήδη σε καλό δρόμο, ψάχνεις το δηλαδίς.
ReplyDeleteΤο λοιπόν θα τα πούμεν που κοντά ελπίζω στην Κύπρο. Πέψε κανέναν ίμειλ πότε έρκεσαι!!
χχχχ
Καταλάβω σε απόλυτα. Τον πρώτο καιρό που ήρτα πίσω που τες σπουδές μου ήβρα την δουλειά που ονειρέφκουμουν. Επλήρωνε χάλια, οι συνθήκες ήταν σκατά, οι συνάδελφοι μου αλληλοτρώουνταν που το πρωί ως την νύχτα, αλλα ελάτρεφκα το. Μετά έγιναν διάφορα τζιαι άλλαξα επάγγελμα. Στες αρχές ήταν να αυτοπυρποληθώ. Ξυπνούσα το πρωί τζιαι το μόνο που ήθελα ήταν να μείνω μεστο κρεβάτι τζιαι να θωρώ το ταβάνι. Σιγά σιγά όμως εκατάλαβα πως εν μπορώ να τα έχω ούλλα τζιαι πρέπει να συμβιβαστώ. Έβρισκα λεπτομέριες που μου θύμιζαν όσα ήθελα να κάμω μέσα στην νεα δουλειά τζιαι κρατήθηκα που τζιαμέ. Στο σήμερα θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που εν μέσω κρίσης έχω το τσιέκκιν μου κάθε τέλος του μήνα, ένα μάστρο τέλεια αμπάλατο αλλά χέστον εν με ενδιαφέρει, αλλά τουλάχιστον οι συνάδελφοι μου εν καλά πλάσματα τζιαι εν μάχουνται να φαν ο ένας τον αλλο.
ReplyDeleteΟπως καταλαβαίνεις σε ούλλες τες δουλειές υπάρχουν τα υπερ τζιαι τα κατά.
Ego anagastika na stamatiso tis spudes mu stin Ameriki otan efkikan ta apotelesmata oti exo lefxemia! Espudaza animation designer, itan na ao k stin Iaponia na idikefto sta anime k sta manga alla telika i tixi ekamen mu ta sxedia mu skata!!! Dn 3ero an 8eorite dulia na ka8ese spiti su k na zografizis uli tin ora alla tulaxiston en kati pu mu areski, an k 8a mu aresken pio poli na imun stin Iaponia na kamno tin idikefsi mu....
ReplyDeletemana: me mikres exeresis xipno me hara na pao doulia. Grapse lathos me xipnoun... Me tous sinadelfous mia hara mastri dio. Tha ithela na doulevo ligoteres ores.
ReplyDeleteΝομίζω σε όλους μας υπάρχουν διάφορες φάσεις. κάποτε σου αρέσει τρομερά αυτό που κάνεις και κάποτε δεν θέλεις να δεις μπροστά σου τίποτα, ούτε το αντικείμενο ούτε τους ανθρώπους της δουλειάς! Αυτό που λες εσύ όμως είναι πως θέλεις να αλλάξεις αντικείμενο! Αν νομίζεις πως αυτό το άλλο με το οποίο θα αλλάξεις αυτό που κάνεις και αν κατάλαβα αυτό που εσπούδασες προχώρα. Νομίζω στην τελική αυτό που μετρά είναι να είσαι ευτυχισμένος...
ReplyDeleteEolica
ReplyDeletenai ennen akrivws to idion... na doumen pou enna me fkalei o dromos. Enna ta poumen leptomerws gia to kathigitillikin
Axaparh:
"Ξυπνούσα το πρωί τζιαι το μόνο που ήθελα ήταν να μείνω μεστο κρεβάτι τζιαι να θωρώ το ταβάνι"
Akrivws etsi niwthw kathe prwin! panta eshei simvivasmous, esieis dikaio... h teleia douleia yparxei monon spania. Alla mia sxedon teleia?
Mana
Isws an edouleuka pkio llion na men mou efenetoun toson skata h douleia...
Dreamer:
Enna pan oulla kala me thn therapian sou tziai enna paeis sthn Laponia na teliwseis tes spoudes sou! Tziai ponna paeis, na mou sieretiseis ton Ah Basilh:-) fisika tziai en douleian na zografizeis oulli mera! Eidika aman evreis kapoion na se pkerwnnei, pompa.
En polla omorfon touton, na ksereis ti se euxaristei parapanw pou oulla! Theloumen na kameis blog, tziai na mas valles ta cartoons sou na ta thoroumen tziai emeis! Perastika sou tziai fight it!
Helen
Nai... thelw na fkw pou touton ton tomean teleia. Na eisai eutyxismenos, touth en h kouventa. Arage, en prepei na gyreukoumen thn eutyxia sth douleia, alla sthn idiotikh zwh?
Oh! En Japan pu enoo, oi Laponia...xD...Alla anw an dw ton Santa eki kato 8a tu doso ta xeretismata su! En na i8ele na 3ekiniso blog alla ginome arketa apesiodo3i me tin katastasi mu! Ta cartoon mu dn 8a boro na ta kamo upload, dn exo scanner! Alla efxaristw anw!!!
ReplyDeleteΣε έτσι καιρούς οικονομίας και στην δική σου ηλικία αν έπρεπε να θκιαλέξω μεταξύ μιας δουλειάς που εν μου αρέσκει αλλά πλερώνει καλά τζιαι μιάς που μου αρέσκει αλλά δεν πλερώνει θα επέλεγα χωρίς σκέψη το πρώτο. Έυρε τι εν τζείνο που σου αρέσκει πρώτα να κάμνεις, απομυθοποία το τζιαι αν συνεχίσει να σου αρέσκει go for it
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΧμ... Η φύση της δουλειάς μου είναι μπόρινγκ, αρκετά συχνά. Τελευταίως ευτυχώς όχι. Αλλά μου αρέσουν άλλα πράγματα: που είμαι με την korinna στο ίδιο γραφείο, που εν ησυχία (δεν υπάρχει φασαρία και θόρυβος, όπως π.χ. στα σχολεία), που μου δίνει πολύ ελεύθερο χρόνο να κάνω τα πράγματα που γουστάρω. Στη διαφήμιση και στα σχολεία γούσταρα πολύ περισσότερο τη δουλειά, αλλά ήμουν νοκ άουτ κάθε μέρα. Τα ωράρια και οι πελάτες στη διαφήμιση σε εξαντλούν, σε ξεζουμίζουν εντελώς, ενώ για τα σχολεία δεν θα μακρηγορήσω. Παραίτα. Διορθώματα, γιορτές, πελλάρες, η αρτηριοσκλήρωση και ο συντηρητισμός να κάνει πάρτι στα γραφεία των ΒΔ, το υπουργείο παίζει αιωνίως πελλόν για την παραβατικότητα και για τα πάντα πρέπει να πάρεις άδεια (πχ σε ένα σχολείο που ήμουν ένας μιτσής ήθελε να δωρίσει την κιθάρα του στο σχολείο και έπρεπε να πάρει άδεια από το υπουργείο γι’ αυτό και το σχολείο επίσης. Αυτονομία μηδέν). Τα κοπελλούθκια να σου λύουν τα νεύρα σου καθημερινά κι εσύ να πρέπει να ετοιμάζεις κάθε μέρα μάθημα. Ναι, ήταν ασύγκριτο το συναίσθημα της προσφοράς, αλλά αν είναι για να ξεκινήσω τα ηρεμιστικά που τα 35 μου, ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Μια χαρά εν τζαι το γραφείο μου.
ReplyDeleteΑρέσκει μου ναι, αλλά είμαι σε δουλειά που μπόρω να αλλάξω τζαι τόπο τζαι καθήκοντα. Οπότε αν βαρηθώ πτου παπούτσι, πάμε γι' άλλα.
ReplyDeleteΠρος το παρόν είμαι χάππυ.
Τζαι πρέπει να τα ζυγίζεις τα πράματα , money or honey or a combination, αναλόγως των αναγκών σου, στο παρόν αλλά τζαι στο μέλλον
τζείνοι που κάμνουν την αγάπην τους επάγγελμα εν ευτυχισμένοι πιστεύκω, αλλά εν πιάνουν πολλά λεφτά. άρα νομίζω ότι τζαι να κάμεις, πάλι κάτι θα σε δυσαρεστεί.
ReplyDeleteΤο shειρόττερον είναι να ξυπνάς τζαι να μεν θέλεις να πάεις δουλειά. Όσα καλά τζαι να της έβρεις, άμαν νιώθεις έτσι, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση νομίζω.
Hang in there, the times are tough!
p.s. εν μπορώ να πω ότι με εκφράζει/ευχαριστεί η φύση της δουλειάς μου αλλά ούλλα τα άλλα εν υπέρ. Άρα εν (πρέπει να) έχω παράπονο. Εξάλλου διά μου την ευκαιρία να κάμνω τζαι ούλλα τα άλλα που θέλω άρα μια χαρά!
ReplyDeleteΞέρω ανθρώπους που -όπως το είπες- ξυπνούν το πρωί τζαι σιαίρουνται που εν να παν στη δουλεία τους. Αλλά εν σε .."light" δουλειές. Χεχ..
ReplyDeleteΠάντως εζήλεψα που μου το είπαν. Με την καλή έννοια.