Μιά μίξ

Ντίαρ ανάγνωστερ υποφέρω. Αμμεν κάμω φωτοσύνθεση τώρα (Photosynthesis NOW!! ακούεται μου σαν το Apocalypse NOW) μπορεί να φιρτω τζιαι να φκαλλω αφρούς που τον στόμαν μου.

Έχουμε Μαη τζιαι 12 βαθμούς. Μαη αςς δηλαδή. Τζιαι επειδή το ημερολόγιο γράφει Μάης ο κόσμος εν αφτενει τες θερμάνσεις του... με 12 βαθμούς το Φεβραρη έχουν τες ουλλοι στο διαπασόν μαιντ γιου.

Αλλά επιμένουν να κάμνουν πράματα μαγιάτικα.
Όπως εχτες που είμαστε καλεσμένοι σε ψήσιμο στη εξοχή.
Εν ένιωθα τα δαχτυλλια μου που την κρυάδαν.

Ντιαρ ανάγνωστερ, πρέπει ως τωρά να εκατάλαβες ότι γιουαρς τρουλι δεν είμαι καμια σουξουμουξου μημουάπτου τζιαι ότι μου αρέσκουν τα ψησίματα τζιαι τα κάμπινγκ τζιαι τούτα ουλλα τα κκιλιτζιρκά ωσ προς μεγάλην απογοήτευσην της Μεγαλομήτωρ, αλλά οι μες τον ψόφον!!
Επιαν μας τζιαι τα νέρα τζιαι ευτυχως εισειν μιαν ομπρελλα κηπου μεγάλην τζιαι εγλιτωσαμεν το μουσσιεμμαν.

Εν πολλά ψυχοφθόρος ο τζιαιρος. Θέλω να βράσει το κοκκαλουιν μου πκιον.

Εφανταστηκες ντιαρ ανάγνωστερ να αλλάξεν/χάλασεν ο θερμοστάτης του σώματος μου μετα που 12 χρόνια στην Κρυοχωραν τζιαι να μεν αντέχω την πυράν;; Να είμαι μόνιμα σε Κρυοωχρα-mode;

Πάντως εν εμείναν τίποτε ελλιάναν τέλλεια τζιαι σήμερα οχτω (αρέσκει μου πολλα τουτη η κουβεντα) ερκουμε στα πάτρια εδάφη μετα που ακρίβως έναν χρόνον απουσίας!

Επεθύμησα πολλά τους δικούς μου, τη σούβλα, τους φίλους μου, τη σούβλα, τη θάλασσα, την σούβλα…

Τζιαι πάλε λλιον αγχώνει με το ταξίδιν. Αγχώνει με γιατί ξέρω ότι πάλε κάποιοι εννα αγκριστουν γιατι εν με είδαν αρκετά.

Όπως πέρσι που ήρτα Κύπρο τζιαι εφυα που σπίτι 5-6 μέρες για να πάω θάλασσαν να βράσω λλίον, τζιαι μερικές φίλες μου εν μου μιλούσαν μετά, γιατί εφυα που την Λευκωσία τζιαι πότε εννα με δούσειν..*sigh

Γενικά δυστυχώς με τες παραπάνω φίλες μου που το σχολειό εν έχουμε πκιον πολλά κοινά. Ευτυχώς που έχω τζιαι τες φιλενάδες των σπουδών με τζεινες πραγματικά εμεγαλώσαμε μαζι τζιαι συννενοουμαστεν πολλά καλά.

Άσχετον:
Έχτες εσκέφτουμεν ότι οι παραπάνω αντρες της ηλικίας μου υποφέρουν που το συνδρομον του Πίτερ Παν.
Σαννα τζιαι εν εγκλωβισμένοι σε ένα μεταεφηβικό στάδιον. Ειδικά αμμαν τους θωρώ να παίζουν πλέιστεισιον ή μάππαν.

Τζιαι το ντύσιμον επίσης.
Γενικά διακρίνει τους μια ανωριμότητα.

Ο παπάς μου στα 30 του εισιεν τζιαι 2 κοπελλουθκια τζιαι εδουλευκεν σαν τον μαυρον.
Που τζιαιρον να παίξει. Ιντα τζιαι που ήταν μωρον εν είσιεν τζιαιρόν να παίξει...

Είμαστεν πολλά κακομαθημένη (ή καλομαθημένη;) γενιά.

Την περασμένη ευτομάδα  ο big boss έθελεν ipad. Τζιαι έβαλεν την καημενη την γραμματέα του να του έβρει τζιαι να του το φέρει εδώ και τωρα.
Εσιει την όπως την  Ann Hathaway στο "The devil uses ipads".

Εν εμπορεν να περιμένει ως την Δευτέρα που εννα κυκλοφορήσουν. Έκαμνεν σαν το μωρον. Ηβρεν του το, έφερεν του το τζιαι μετά που 1 ημέραν εβαρέθηκεν το.
Σαν το μωρόν.


Oh well, καλό Σαββατοκυριάκο να εσιετε. Πάτε καμιάν θάλασσα τζιαι για μένα.