12.8.10

H γέφυρα

Το Σάββατον επάντρεψα την φίλην μου την Λιβανέζα. Εχαρηκά πολλα με την χαράν της, γιατι εν έναν πλάσμαν που αγαπώ πολλά. Μοιραζοθμάστεν την ξενιθκιαν μας. Τζιαι κάθε μέρα ανακαλυπτουμε κοινα σημεία των χωρών μας τζιαι γελούμεν. Ήταν μια νυφη πανέμορφη που έλαμπεν. Εγνώρισα τζιαι για πρωτην φοράν την οικογένειαν της, που με εκάμεν ολόισια να νιώθω κόρη τζιαι αρφή τους

Η φίλη μου επήρεν έναν παιδίν, που πατέρα Κολομβιανό τζιαι μάνα Γερμανίδα που εμεγάλωσεν στη Βαρκελώνη. Καθολικόν. Πολλά νωρίς εφάνηκεν το προβλήμα του πώς θα παντρεφτουν αφου εν ετείθετουν θέμα για κανένα να αλλάξει την θρησκείαν του. Αλλά εξέραν ότι εν τους εκάνεν ο πολιτικός γάμος, εθέλαν να παντρευτούν ενώπιον του Θεού. Ήβραν έναν πάτερ, Καθολικόν που έν εισιεν κανένα πρόβλημα να κάμει μια κοινή τελετή με έναν ιμάμην, αντίθετα ο ανθρωπος αγωνίζεται σε διαφορες οργανώσεις για τον διάλογο των θρησκειών τζιαι εχάρηκεν που του εδίνετουν η ευκαιρία.. Αλλά ιμάμην εν ήβραν. Κανένας εν επάντρεφκεν μουσουλμάνΑ με χριστιανό. Το Α κεφαλαίο εκαταλάβετε γιατί. Αποφασίσαν να ρωτήσουν το παππούν της που εν Χατζής τζιαι ξέρει το κοράνι καλά αν δέχεται να τους παντρέψει ισλαμικά, δηλαδή να τους πει προσευχές που το κοράνιν τζιαι να τους ευλογήσει μαζίν με τον πάτερ. Ολοισια εδέχτηκεν.

Η τελετή ήταν πολλά συγκινητική. Ο πάτερ τζιαι ο παππούς της φίλης μου εμιλούσαν εναλλάξ, ελαλούσαν τες προσευχές τους εναλλάξ. Ο αρφός του γαμπρού εθκιέβασεν στα γερμανικά μιαν επιστολή του Απόστολου Παύλου προς Κορινθίους με θέμαν την αγάπη τζιαι ο αρφός της νύφης εθκιέβασεν τούτον το όμορφον ποίημα του συντοπίτη του.



Τα λόγια του πάτερ εσυγκινήσαν με τζιαι έκλαια. Ήταν κάπως ετσι:

Σήμερα εσυναχτηκαμεν δαμέ να γιορτάσουμεν την ένωση του Φ. τζιαι της Μ. Να γιορτάσουμεν μαζίν τους την αγάπην τους. Να γιορτάσουμεν τον Θέο, γιατί ο Θέος είναι η Αγάπη. Τούτοι οι θκυό, εμεγαλωσαν σε διαφορετικές χώρες, σε διαφορετικές θρησκείες. Αγάπησαν τον Ένα τζιαι μοναδικό Θεό, ο καθένας με τον τρόπον του, με τον τρόπο που έμαθεν. Ο Θέος, ποττέ εννεν εμπόδιον στην αγάπη. Αντίθετα. Ο Θέος παντα υποστηρίζει μας, πάντα εν μαζίν μας. Σήμερα σιέρουμαι πολλά που εννα γίνουμε ουλλοι μάρτυρες στο χτίσιμο μιας γέφυρας αγάπης μεταξύ τούτων των δυο ανθρώπων, μεταξύ δύο χωρών τζιαι μεταξύ δυο θρησκειών.(...)

Επάντρεψα άλλο 2 καλές μου φιλές τζιαι έκλαια πάλε (I know, i’m a softie) αλλά μόνο στο στόλισμα. Η τελέτη του γάμου καμίαν αίσθησην εν μου έκαμεν.
 Τούτη ήταν η μοναδική τελετή γάμου που με έκαμεν να κλάψω.

7 comments:

  1. Πολλά καλόν. Δυστυχώς, τουλάχιστον για μας τους Ορθόδοξους, η τελετή του γάμου εκατάντησεν κάτι απόμαρον, ακατανόητον για πολλούς. Μόνον μερικοί παπάδες αρκέωαν τελευταία τζι εξηγούν γιατί γίνεται τούτον, γιατί το άλλον κατά την διάρκειαν της τελετής, αλλά μόνον στα ζευκάρκα. Ο κόσμος στέκει αχάπαρος τζαι σχολιάζει το ζευκάριν...

    ReplyDelete
  2. Κορυφαίος ο πάτερ! Όσο για το ότι εν δέχουνται οι παραπάνω παπάες/ιμάμηες να κάμουν έτσι τελετές, εν γιατί προτιμούν να αλλαξοπιστήσει ο ένας που τους θκυο (πάντα ο "άλλος", εννοείται) και να κερδίσουν έναν έξτρα χριστιανό/μουσουλμάνο + τα κοπελλούθκια. Εν επένδυση που αποφέρει πολλούς πιστούς με το χρόνο. Έτσι ένι. Άλλοι χτίζουν γέφυρες και άλλοι χαλούν τες.

    ReplyDelete
  3. Ωραία η ιστορία που μας είπες. Εν ήξερα ότι εγίνετουν να γίνει έτσι πράμαν.
    Εγώ μια ανιψιά που έχω, εν ορθόδοξη αλλά ποτέ δεν επάτησε σε εκκλησία ορθόδοξη, επαντρέφτηκε έναν εβραίο τζαι τα 2 μωρά τους εν απλά ένα ουδέτερο πράμα. Ο αρφός της που την άλλη, εβάφτησεν την κόρη του ορθόδοξη.
    Μαλακία πάντως, μεγάλη να πρέπει να αλλάξεις θρησκεία για να παντρεφτείς τον άθρωπο σου....
    Πάλε καλά που βρέθουνται τζαι τέθκοιοι παπάδες ακόμα...

    ReplyDelete
  4. Ανατρίshιασα ρε ξαδέρφιν. Αν είσιεν τζι άλλους παπάδες/ιμάμηδες σαν τούτους, ήταν να ήταν πολλά διαφορετικά τα πράματα. Διερωτούμαι τι θα είχε η μεγαλομήτωρ να πει για τούτο...άραγες σου ότι ξεστρατίζει το παιδί που το δρόμο του (καθολικού) θεού;;;

    ReplyDelete
  5. Ουαου, ωραία, μαρέσει όταν τα βρίσκουν οι αθρώποι και κάνουν το κάτι φαντασμαγορικό

    ReplyDelete
  6. Τι όμορφη και συγκινητική ιστορία! Δαμαί με έκαμες εμένα να κλαίω... Είναι πολύ ωραία λόγια να τα θυμάσαι... Κυρίως ότι ο Θεός είναι Αγάπη...

    ReplyDelete
  7. Πολύ ευχάριστο να παντρεύονται όσοι αγαπιούνται. Το παράδοξο είναι ότι έχει τόσους πολλούς "θεούς" που δεν ξέρουμε σε ποιον να πιστέψουμε. Ο δικός μας πάντως εν ο πιο εντυπωσιακός. Περπατούσε πάνω στο νερό και πολλαπλασίαζε τα νεκρά ψάρια! Ενώπιον αυτού διάλεξα να κάνω το γάμο μου και ως τωρά πάμεν καλά!

    ReplyDelete

Βάλε τη μουστάρδα σου!