μασιαιρκά μες την καρκιάν VS πής εν λάβ

Ντήαρ ανάγνωστερ έσιει τζιαιρόν να σου κλαφτώ για την δουλειαν μου, πρεπει να το παραδεχτεις!

Μεν νομίσεις οτι άρκεψεν να μου αρέσκει, ακόμα μάχουμαι να κάμω φαντασμαγορική έξοδο με συνοδίαν ορχήστρας μαριάτσι τζιαι με την πρώτην ευκαίριαν ποιός την είδεν ποιός την άκουσεν!

Εξαναείπα το, θέλω να φκώ που μες το παζάριν, να φύω που τον κόσμον του κέρδους τζιαι της αγκωνιάς. Φένεσται μου οτι πρέπει να πατάς σε πτώματα για δείς χαϊριν τζιαι εννεν του χαραχτήρα μου. Που τον τζιαιρόν που έπιασα προαγωγήν οι συνάδερφοι θωρουν με με άλλο μμάτιν, χώρις τουτοι οι συγκεκριμμένοι να εν κατ’ αναγκήν πουκάτω μου... μα’ντα πουκάτω, αφου έχουν σκανδιναβικού τύπου ιεραρχίες βέρι φλάτ ιντίντ. Κάμνουν σε να νιώθεις οτι εκόψαν τους τα που τον μισθόν τους.... αλώπως εν τζιαι επέιδη εν ιξέρουν οτι ήταν προαγωγή-αφροζούα: εν είσιεν δώρούιν μεσα.

Πρίν κανένα θκυό μήνες έφαα πισώπλατη μασιαιρκάν μες την καρκιάν που ένα συνάδερφο που τον αγαπούσα πολλά. Ο παρέας είπεν του μάστρου ψέματα ριφκοντας το φταίξιμον πάνω μου, για να φκεί κούππα άπαννη. 10 λεπτά πριν την αισχάτην προδωσίαν στον μάστρον εκλαίετουν μου τζιαι εγω επαρηγόρουν τον τζιαι μάλιστα υποσχέθηκα του να τον βοηθήσω να το λυσει το προβλημαν του. Ακριβώς 10 λεπτά μετα επήεν στο μάστρο τζιαι είπεν το παshψεμαν εις βάρος μου. Ο μάστρος έξερεν ήδη την αλήθκειαν, εν επίστεψεν τζιαι ήρεν τζιαι είπεν μου το τζιόλας! Άλλη σιεροκουτάλα τζείνη! Ίντα μου το είπεν;

Απογοήτευτηκα πάρα πολλά με την ρουφκιαννιάν του, εστενοχωρήθηκα πολλά.

Τέλοσπάντων, εγω εμίλησα με τον ρουφιάνο-αυτός-ήταν που-το’κανε-εφέντημ-συνάδερφον, τζιαι τσας εντονα ιφ γιου νόου γουότ αή μίν. Ο συνάδερφος αρνήθηκεν τα ούλλα, παρόλο που ήταν φώς φανάριν οτι ήταν σιεσμενη η εργονομική του καρέκλα. Που τότε επικρατουσεν πολικός ψόφος μεταξυ μάς. Πάνω που επηένναν τα πράματα να σάσουν, γιατί σαν καλός ζυγός θέλω πίς εν λάβ εν φοργκίβνες ιν μα λάιφ, μαθαίνω σήμερα οτι έκαμεν τζιαι άλλη πουσκιά πίσω μου, πολλά σουπερποταπίκ. Ετα ούλλα τζιαμέ.

Και ερωτώ: γουάι; Γιατί πρεπει να κάμνουν έτσι;

Κατα τη γνώμη μου ΤΙΠΟΤΕ που να έσιει σχέση με δουλειά εν αξίζει το να στεναχωρήσεις κάποιον, τζιαι να προσπαθήσεις να τον βλάψεις. Ιντα να συνάεις χτιτζοκάρμα ζολερό για κάτι που εν περαστικόν, που φθείρεται, όπως εναν πρότζεκτ ή λλίες λίρες παραπάνω ή έστω να φκείς κούππα άπαννη για μιαν μαλακίαν που έκαμες;

Τούτος εν ο κύριος λόγος που θέλω να φκώ που μες τες Αιρέσεις εταιρίες τζιαι τα κέρδη τζιαι τα κορπορειτ Αη-Ντέντιτις.

Ξέρω το, ακουουμαι λλίον χίππι τζιαι αριστερή (αριστερή με την έννοια του αριστερού στον χώρον έξω που την Κύπρο α, γιατι στην νήσον το αριστερό έρκεται πακέττο με σιηλλια άλλα πράματα, μπύρες, καφέδες, τριφύλια, πεθαμένους εθνάρχες τζιαι γηραιούς κύριους με γκρίζο άφρο μαλλί.)

Xώρις να θέλω να πω οτι έν εσιει κατινιές τζιαι σε τουτα τα επαγγέλματα, ουλλον τζιια πιο πολλύ ρησπέκτ εχω στα επαγγέλματα φροντίδας, όπως νοσηλευτες τζιαι social workers (ινναμπονι στα ελληνικά είπαμεν;) Σκέφτου, κάθε μέρα έσιεις την ευκαιρίαν να κάμεις κάποιον που υποφέρει να νιώσει λλίον καλλίτερα, με μόνον ένα χαμόγελον, μιαν καλήν κουβέντα τζιαι λλίην υπομονή! Το ότι τουντα επαγγέλματα εν κακοπληρωμένα τζιαι εν έχουν «κύρος» δείχνει μου οτι πάμεν που τα σκατά στα κότσιρα.

Αυτά, Φένξ φορ λίσνιν, εξαλάφρωσα.