Fernweh

Fernweh. Δηλαδή „farsick“, όπως λαλούμε homesick. Άμαν νιωθεις τζείντο τιριριιιι τζιαι θέλείς να πάεις κάπου μακρυά. Ενι ξέρω αν ύπαρχει σε άλλη γλώσσα τουτη η λέξη, πάντως εν υπάρχει σε καμιά ποτζείνες που ξέρω. Τζιαι εν τζιαι πολλά αντιπροσωπευτικόν το ότι υπάρχει στα γερμανικά. Τζείνος που την έφκαλεν σίουραν εφκαλεν την μιαν Κυριακήν του σιειμώνα.

Ετσι νιώθω σήμερα, νιώθω fernweh, θέλω να πάω κάπου μακρυά τζιαι πολλά εξωτικά. Επρόσεξα οτι άμμαν πάεις σε πολλά ξένον τόπο, δήλαδη εχτός δυτικού κόσμου ξεκούράζεσαι παραπάνω. Επειδή τα εξωτερικά ερέθίσματα εν τόσον έντονα. Εσιει τόσον πολλύν «ξένον» που συνέχεια προσπαθέις να αποκοδικοποιήσεις τα μυνήματα που πιάννεις τζιαι εν στέφτεσαι την ρουτίνα τζιαι τα καθημερινά σου προβλήματα πολυτελείας. Τζιαι ξεκουράζεται ο νους σου.
Θα ήθελα να πάω π.χ. στο Νεπάλ. Εγόρασα τζιαι το λονλι πλάνετ τζιαι εν πάς τη βιβλιοθήκη ολοτζιαίνουρκον έσιει τζιαι ανάμιση χρόνο. Ιντα ειρωνία, άμμαν έσιεις λεφτα να γοράσεις το εισητήριο έν έσιεις χρόνο. Αμαν έσιεις χρόνο εν εσιεις τες λίρες. Κάτι εν πάει καλά με τούντον κόσμον που ζιούμεν. Σαν τα χάμστερ πας τον τρόχον τζιαι δωστου να φακκούμεν γυρούς. Έννεν δυνατόν να νιώθω την απόλυτην ευτυχίαν μόνο άμμαν ταξιδευκώ για άμαν είμαι μεσα σε ένα τσιατιρούιν κάπου στα πούτταρα. Κάτι κάμνω λάθος. Εν τζιαι εν ότι είμαι δυστυχισμένη τες άλλες μέρες...απλώς στη κλιμάκα ευτυχίας αφτένουν λαμπουές τζιαι παίζουν μουσικούες σε ταξίδι.

Τζ’ως παρατζεί, καλή εφτομά να μας ιμπεί.