Έχω σε στο δείν μου α!

Ποστμπάμπυλον ριλόουτετ, ο τιμωρός! Προχτές ντήαρ ανάγνωστερ, επήα στον Τουρκομπακκάλλην να ψουμνίσω.

Αν πάεις απόγευμα στον Τουρκομπακκάλλην να ψουμνίσεις μές το ραμαζάνιν, πάρε μαζίν σου χρόνον μπόλικον, γιατι θα είναι όπως το άλφα μέγα την Μεγάλην Παρασκευήν, ή την παραμονήν Χριστουγέννων, για 28 μέρες συνεχόμενες μάιντ γιου! Ούλλοι να ψουμνίζουν λάικ δερς νό τουμόρροου!

Συγκόφκω 2 μιτσιές, μιαν 12χρονην, προφανώς την μεγάλην αδερφήν, τζιαι μιαν μιτσιάν, αλόπως 5 χρονών, την οποίαν ανάγνωρισα σαν την μιτσιάν,  κακομαθημένη αδερφή. 

Ηταν μια κλασσική κατάσταση: έστειλεν τες η μάνα τους να γοράσουν ψωμίν. Η μεγάλη εβάσταν 2 ευρώ σφιχτά μες το σιέριν, η μιτσιά εβάσταν μιαν τσεντούαν χέλοου Καττίν στο ένα σιεριν τζιαι το «μικρό της πόνυ» στο άλλον σιεριν. 

Μπροστά που το ράφιν με τα ληξιά η μιτσιά έθελεν κάτι, η μεγάλη επροσπάθαν να της πεί οτι εν βαστά λεφτά, ππαρά γιοκ και τα λοιπά, αλλά το κακομαθημένο, καμία συγκίνηση.

Επήενεν τούτη η κουβέντα σειρίν τζιαι ο κοτσιροπάμπουλος, εσκέφτηκεν να εφαρμόσει στην αρφήν της το χιλιοδοκιμάσμένον κόλπον που κάμνει στην μάναν της τζιαι προφανώς, πιάννει:

 Αρκεψεν να κλαίει ο σκούλουκος! Σιγά σιγά το κλάμαν έγινεν τσιριλλιτόν, τζιαι αφού το δίευρον τηνα αρφής της της μεγάλης εν επολλαπλασιάζετουν εσκέφτην να ππέσει τζιαι χαμαί τζιαι να τζοιλιέται τζιαι να τσιριλλά ακόμα παραπάνω τζιαι να λαλέι με αγκαριστήν φώνην ΘΕΕΕΕΛΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ

ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!

Η μεγάλη αντρέπετουν, τζιαι φανερά εν έξερεν τι να κάμει: να της γοράσει το ληξιόν για να σκάσει τζιαι να πάει σπίτι δίχως ψωμίν στην οικογένεια, που αη αμ γκέσσιν εν έφαεν ούλλη μέρα, ή να δείξει πυγμήν;

Λαλώ που μέσα μου "πόστ, δις ις νοτ δε τάιμ το μάιντ γιορ όουν μπίζινες". 

Επήα στο ράφιν με τα λήξια, τζιαι έκαμα ότι εθώρουν κάτι πισκόττα, αλλά στην πραγματικότηταν εστάθηκα που πάνω που την κλαμούραν, σε απειλιτηκήν απόστασην τζιαι άρκεψα να την θωρώ επίμονα, με το πιο φοητσιάρικον μου ύφος που ελάλεν «έναν άλλον μωρόν που έκαμνεν έτσιν έφαεν το Κκουλλάς, αη γουέρκ γουιθ χίμ!» Το δείν μου έφκαλλεν αζίνες α!

Ήταν κάπως έτσι:

Μέσα σε 30 δευτερόλεπτα η μιτσιά εσήκωθηκεν, εν εσκούπισεν δάκρυα, αφού εν ψευτοκλάματα που έκαμνε, τζιαι ακολούθησεν την αρφήν της σαν το μαρτούιν στο ταμείο. Επέριμενα δίπλα τους στο ταμείο να πληρώσω. Σε μια φάση θωρώ την μιτσιαν οτι φλερτάρει με κάτι πίσσουες. Πάει να άνοιξει το στόμαν της να ζητήσει πίσσούαν τζιαι δικλά πάνω μου: 

το ύφος μου απαράλλαχτον! 

Έκρυψεν. Η μεγάλη είδεν με έναν πολλά ευγνωμων ύφος τζιαι έσυρεν μου έναν γελούιν. Σαν έφεφκεν είπεν μου τζιαι καλό ραμαζάνιν.

Έθελα να της πώ «για τιμωρίαν μεν την ξαναφήκεις να τζίσει πας τα φλομάστερ σου α!» αλλά είπα να μεν χαλάσω την μούγκαν του τιμωρού.