Πήγα σε μάγισσες, σε καφετζούδες

Προχτές έπιννα καφέ με μια φίλη σε έννα τουρκικο καφέ που έσιει τζιαι ναργιλέδες όταν επροσέξαμεν οτι το μαχαζίν επρόσφερεν τζιαι υπηρεσίες «λαλούμεν σου το φεντζάνι για 9 ευρά». Ολόισια επαραγγέιλαμεν 2 μέτριους. ‘Ηπιαμεν τους τζιαι είπα της φίλης τον τρόπον να το γυρίσει. Επεριμέναμεν την σειράν μας. Η καφετζού ήταν όπως την φαντάζεσαι. Μουζούρα, περίπου 50 χρονών, πατωμένη τα βρασιόλια τζιαι τα σκΟλαρίτζια. Ήρτεν η σειρά μας, επήα εγώ πρώτη. Εσυστηθήκαμεν τζιαι εκαταλαβα ότι τα γερμανικά της καφετζούς ήταν λλία.
Κ: καφετζού, Π: εγώ

Κ: Πόττεν είσαι;
Π: Που την Κύπρο
Κ: Πόττεν;;;;;
Π: Κιμπρις-λιγιμ
Κ: Ααααααα! Πολλά ωραίο! .... αμα... είσαι τούρκ ξα ρούμ;
Π: είμαι ρούμ
Κ: εν πειράζει. Ρούμ καλά ατρώποι. Ρούμ τζιαι τούρκ πολλά καλά ατρώποι. Ιντιο πράμα!
Π: Ναι.
Κ: Πέτανε Ραούφ Ντεντκτάς! (λυπημένο ύφος) Τηλεόραση 3 μέρες κάτε μέρα Ντεντκτας!
Π: Ναι, επέθανεν.
Κ: Πολλάααα καλό άττρωπο Ντεντκτας! Ξέρει Τουρτζικα, ξέρει Ρούμ, ξέρει Εγγλέζος! Καλό! Πολλά καλό ατρωπο! 30 κρόνια πρόεδρο Κίμπρις! Μάσιαλλα! Κρίμας.

(Χαμογελώ αινιγματικά, εν λαλώ τίποτε. Εν θέλω να αφήκω την πολιτικήν να μου χαλάσει το λαμπρό μου μέλλον.)

Πκιάννει το φεντζάνι στερεώννει τα γυαλλιά της. Λέτ δε σίοου μπιγκίν.

Κ: έσυ έσιει καλή ζωή. Αντρα πολλά καλό! Τζιαι πεττερό σου πολλά καλό! Πολλά καλό άτρωπο.
Αντρά πκιάσει καλή ντουλια! Γοράσει σπίτι! Σπίτι άσπρο, ντούπλεξ ντούπλεξ!

Π: μεν μάσιεσαι!

Κ: ναι! Καλό! Πολλά καλό αντρά! Πρίν έσιει άλλη γενάικα αλλά τώρα όι. Εν σκέφτεται άλλη. Πολλά καλό άντρα. Παστό πολλά. Έτο, θωρώ το!

(πάντος στο παστό πολλά έππεσεν μέσα)

Κ: εσύ μετά ζησει αλλού! Ναι! Ταξίδι περάσει θάλασσα!
Π: ναι α;
Κ: ναι καλό! Θώρώ σπίτι σου Κίμπρις, έσιει γειτονισσα, μιλά πολλά. Δίπλα σπίτι σου, δεξιά που σπίτι σου! Πολλά κακό μιλά! αλλά εσύ πολλά λεφτά! Ναι! Γειτονας ζηλεύκει. Πολλά λεφτα. Καλή ζώη μασιαλλά. Φύει Κρυοχώρα. Πάει Κίμπρις!

Π: τζιαι πότε με το καλόν;
(δαμέ εσαντανώθηκεν)

Κ: εεεε... πότε τέλει να πάει;
Π: μα ένι ξέρω.

Κ: πάει Κίμπρις. Πάει για πάντα ισιαλλά! Καλοκαίρι παέι γάμο Κίμπρις!

(μάλιστα, εκατάλαβεν μας τζιαι η καφετζού ότι όποτε πάω Κύπρο πάω γάμους)

Π: Πόστμπάπμυλον πάει πολλούς γάμους, όι ένα. Αν πάει σε ούλλους πολλά λεφτά πιττί. Τσόκ φακελλάκια, ππαρά γιοκ.

Κ: εν καταλάβει...
Π: εν πειράζει. Πέ μου να δούμεν, θωρείς καμιάν καλή δουλειά;

(αντιλαμβανεσαι ανάγνωστερ ότι πρόκειται για ερώτηση παγίδα)

Κ: Εν καταλάβει μάνα μου...

Π: τσιαλισιόρ θκειά, έσιει τσαλισιορ;

Κ:ναι! Άντρα καλή δουλειά! Πολλά λεφτά κάμει σπίτι άσπρο! Ντούπλεξ ντούπλεξ!

Εκατάλαβες ανάγνωστερ ότι η καφετζού μας πκιάννει το ανατολίτικο μοντέλο ζωής τζιαι αναλύει τα θέματα έναν έναν:
-    Άντρας
-    Πεθθερικά
-    Άλλη γενάικα στη ζωή του άντρα
-    Περιουσία
-    Κακές γλώσσες
-    Τέλος μετανάστευσης, γυρισμός στα πάτρια εδάφη

Εννοείται ότι η καλη ζωή σημαίνει τζιαι ότι το γενάικα τσαλισιορ γιοκ, εν δουλεύκει!

Η όλη κατάσταση ήταν μια ερμηνεία. Η ερμήνεια του φεντζανιού που την καφετζού τζιαι η ερμηνεία η δίκη μου των  γερμανικών της.

Η φίλη άκουσεν παρόμοια. Άντρα καλό αλλά δουλεια όι πολλά καλή.Πεττερικά πολλάαα καλά! Αρχή όι καλά, αλλά τωρά καλά! Συνάντερφο του άντρα πολλά κακό, φίδι, φίδι! Αλλά γοράσει οικόπεδο, μεγάλο κοντά θάλασσα, πάει πίσω Γιουνανιστάν!!!!

Τωρά που έμαθα τον τρόπο, εννα το λαλώ τζιαι γώ το φεντζάνι.

Ασήμωσε!