Γράφουμεν τη 12η μέρα μετά το χωρισμόν. Ο Σιαολίν εν έδωκεν σημεία ζωής, παρόλον που ελάλεν πως είσιεν να κάμει τη γη πηγή να του ξανακαηλίσω. Είμαι ακόμα στρωμένη της φιλενάς πας το καναπέν τζιαι ασχολούμεστεν κυρίως με το να θυμούμαστεν άσματα που να περιγράφουν την κατάσταση, του στυλ, «Γιατί χλαις, που χωρίσαμε εσύ για όλα φταις» ," Είμα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και άλλα παρόμοια". Ευτυχώς γελούμεν τζιαι λλίον, εν μας κανούν τα χάλια μας. Σήμερα στη δουλειάν, πάλε ετσάκρουν την για αλλαγή τζιαι ήμουν σε τζείν’ τη φάση που λούννεσαι το κλάμα με το παραμικρόν. Ποια εγώ, που κανονικά είμαι σάννα τζιαι έφαα happy pills.
Γυρεύκω τζιαι σπίτι τζιαι έτσι τζιαιρόν εν δύσκολον να έβρεις, πριν τες γιορτές. Επήα να δω ένα, ήταν κούκλα, τέλειο, πέρκει μου το δώκουν... στην Κρυοχώρα άμμαν πάεις να δεις σπίτι εν σαν να πάεις σε casting. Ο σπιτονοικοτζύρης εζάωσεν λλίον τη μουτσούναν του μόλις άκουσεν το εξωτικό μου επίθετο. Έσπευσα βέβαια να του πω ότι είμαι σπουδασμένη, με σταθερόν εισόδημα τζιαι που σπίτι, με ύφος: Εγώ κυρία εν τζιαιαιαιαι... Στο casting είσιεν άλλους 5, βάρτε καμιάν ευτζήν! Ήρτα σπίτι είπα τα της φιλενάδας, εν εκλαμουρίστικα γιατί κάποιον άσμαν μου αθθύμισεν παλαι τζιαι εφύρτικα. Τζιαι επήα στην κουζίναν για therapy, cooking therapy:
Parmigiana di melanzane,
άλλως βαζάνια με παρμεζάνα
4 - 5 βαζάνια
200 γρ. Τομάτες καθαρισμένες κονσέρβα το σιειμώνα, το καλοτζιαίριν φρέσκες.
200 gr. Pumaro (passata di pomodoro)
200 γρ. Μοτσαρέλλα, ή ένταμ ή γκούντα τριμμένο, ό,τι έσιεις, κάτι που να λιώνει ωραία
150 γρ. Παρμεζάνα ή grana τριμμένη
1 κουννί σκόρτο
ρίγανη
μια πρεζα ζάχαρη
λάδι για τηάνισμα
μεράκκιν τζιαι όρεξην
Κόφκουμεν τα βαζάνια σε φέττες περίπου μισόν εκατοστόν, αλατίζουμεν τες τζιαι βάλλουμεν τες πας σε χαρτί κουζίνας για κανένα μισάωρον να ξαπολήσουν τα υγρά τους τζιαι να ξιπικρίσουν.
Στο μεταξύ, τσιγαρίζουμεν σε μια κουταλιά λάδι καλό το κουννί σκόρτο ψιλοκομμένο ή ολόκληρο, όπως προτιμάς, τζιαι βάλλουμεν τες καθαρισμένες τομάτες που ελιώσαμε στο μιξεράκι τζιαι το πούμαρο. Βάλλουμεν μια πρέζα άλας τζιαι μιαν ζάχαρη τζιαι αφήνουμε την σάλτσα να καταστηθεί σε χαμηλή φωθκιά κανένα 20λεπτο, ώσπου να φύει η ξινάδα της τομάτας. άμμαν τελειώσει βάλε λλίη ρίγανη ή βασιλικό αν τον προτιμάς.Τηανίζουμεν τα βαζάνια σε λάδι καλά βραστόν, για να μεν τραβήσουν λάδι, ώσπου να μισοψηθούν τζιαι στραγγούμεν τα πάνω σε μπόλικο χαρτί κουζίνας. Αν θέλεις, ψήνεις τα τζιαι στο γκριλ για την πιο ελαφριά εκδοχή.
Σε ένα σινί απλώνουμεν λλίην σάλτσα τομάτας, μετά μια στρώση βαζάνια μετά πάλε τομάτα τζιαι βάλλουμεν τα τυρκά. Συνέχισε έτσι ώσπου να λείψουν τα υλικά αλλά φύλαξε κάμποσο τυρί για να βάλεις πουπάνω.
Βάλλεις το σινί σε φούρνο βραστό στους 200 βαθμούς για κανένα 20λεπτο, ώσπου να χογλάσει η σάλτσα τζιαι το τυρί να λιώσει τζιαι να ροδίσει.
Πάει πολλά με φρέσκο ψωμίν άσπρο, βουττίν στη σάλτσα!
Μετα τη μαειρκάν τζιαι το φαΐ επήρα δυνάμεις τζιαι ετηλεφώνησα του Σιαολίν να του πω να ξεκιναά να γυρεύκει τζιαι τζιείνος σπίτι για να μεν πκιερώνουμεν την μιαν άλλη μιαν. Ήταν το πρώτο τηλεφώνημα post-separation.
Εδιαπίστωσα οτι επανήλθεν στην απαθή του φάση.
Το φτιάχνω τζιαι γιω τούτον το φαί .στη σάλτσα βάλλω τζιαι κρεμμύδι και μαϊντανό, εν η βαζανόπιτσα λαλώ τους.Να είσαι καλά.
ReplyDeleteΑν θεωρείς ότι χώρισες για τους σωστούς λόγους, θα τα καταφέρεις. είναι όμως πολύ δύσκολη φάση. Κουράγιο.
ReplyDeleteΜετά απο πολλά ακροβατικά στο internet, βρήκα επιτέλους οτι τα βαζάνια είναι οι μελιτζάνες. Καλή τύχη....
ReplyDeleteΙατρικό Ανακοινωθέν
ReplyDelete15/12, ώρα Κρυοχώρας 14:39
Φίλες, φίλοι και φανατικοί αναγνώσται της ποστ-πάπιλον: μην ανησυχείτε! Το φως στο βάθος του τούνελ άρχισε να φωτίζει όλο και πιο έντονα! Από το γραφείο προστασίας απόρων χωρισμένων μεταναστευμένων κορασίδων μας ενημέρωσαν ότι η θεραπεία της ασθενούς βαίνει με ταχύτατους ρυθμούς προς το τελικό της στάδιο. Μετά από μία spaghetti scampi για να πάνε κάτω τα βαζάνια, η φάση και-με-πιάνουν-τα-κλάιματα-που-είμαι-μόνος-χαράματα έχει περάσει ανεπιστρεπτί και η αποθεραπεία είναι πλέον βέβαιη. Ένα παστίτσιο λείπει ακόμα (χορτοφαγικόν βεβαίως βεβαίως) και μία παέγια (αυτή νορμάλ για να φάει και κανένας άλλος) ώστε να γίνει η κουζίνα πεδίο μάχης και απελευθέρωσης (διότι μέχρι τώρα μαγειρεύει κάπως σεμνά - δεν έχει εξοικιωθεί ακόμα πλήρως με το χώρο).
Η συνεδρία θα ξεκινήσει με την προετοιμασία των υλικών και με μουσική υπόκρουση τα άσματα - ξεσπάσματα τύπου "οι άντρες δεν υπάρχουν πια", "τι ήμουνα για σένανε", "Φεύγω, δεν πάει άλλο πια χωρίζω", και θα περάσει σταδιακά στο βράσιμο της μπεσαμέλ και το ψήσιμο της γαρίδας μαζί με τα θεραπευτικά - ιαματικά "I will survive" και το all times classic για τέτοιες - και όχι μόνο - περιπτώσεις "it's raining men, hallelujah!".
Kαι μόλις ροδοκοκκινήσει η μπεσαμέλ στο ταψί και κάνει το ρύζι μια ελαφριά κρούστα στον πάτο του τηγανιού, τότε θα ακουστεί το απελευθερωτικό: "Hit the road Jack" από τα χείλη του ray charles και το παρελθόν θα έχει ξορκιστεί...
Και τότε θα ανοίξουν οι ουρανοί και θα ηχήσουν οι καμπάνες με τα εμβατήρια της νίκης "jai ho" (alias: victory to you) και "Ερόικα" του Μπετόβεν!
Ξέρω υπάρχει μια σχετική ασχετοσύνη στα άσματα αυτά, αλλά πάνε πακέτο με την εναλλαγή των συναισθημάτων (και για να ανέβει και λίγο το επίπεδο που είχε πέσει σε επίπεδα Κατερίνας Στανίση "Δεν άκουσα… πώς είπατε..; Ορίστε;;;; Συγγνώμη κύριε.. :))
Είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με το γραφείο προστασίας και θα σας ενημερώσουμε άμεσα για οποιαδήποτε εξέλιξη στην κατάσταση της ασθενούς.
Ξαδέρφιν κάτι μου θυμίζουν τούτες οι μελιτζάνες...θυμάσαι την πρώτη φορά που ήρτατε σπίτι μας Χριστούγεννα τζιαι έκαμες τζιαι εσύ τούτο το φαί τζιαι έφερες; Η μεγαλομήτωρ πρέπει να ήταν περήφανη αλλά σαν να τζιαι είχα διακρίνει ολίγην αζούλα επίσης- της είχες κλέψει τη δόξα άλλωστε!! Τουλάχιστον περνά εποικοδομητικά ο χωρισμός! Καλύτερα φαί παρά τα ληγμένα!
ReplyDeleteΚαλάαααααα...τέτοιο ανακοινωθέν μόνο με της 28ης Οκτωβρίου και να λέει το ΟΧΙ ο Μαμαλάκης συγκρίνεται λέμε τώρα έέέ??
ReplyDeleteΠάντως καλά πάμε απο μουσική παραγωγή...δεν λέω, να το γυρίσεις και ντοκιμαντέρ?? να παίζει μετά το " Πιθανές αιτίες της αναπαρωγικής αποτυχίας της μονοπυρινικής αμοιβάδας"...γνώμη μου
Άνοιξες μας την όρεξη (πάλε) κορού.
ReplyDeleteΔοκίμασε να βάλεις και βασιλικό καμιά φορά στη σάλτσα. Ή και κανελλούδαν. Πάει του πολλά του βαζανιού!
stalamatia:
ReplyDeletekalo, vazanopitsa:-)
mana: thanx man!
nassos: to malanzane tha htan pio voithitiko!
grammatea: katishi mas
eolika: Oi tziai thn prwth fora?! tzeinhn en th thymoumai hmoun vrefos. Mhpws ennoeis thn prwth fora xristougenna as opposed to deutery xristougennwn?
Leni: thn kanella en tha thn eskeutoumoun.. tha to dokimasw!
Miaaamm! Tzi ego azoulefko dioti emeis ta "tall boys" en ta trome touta ta "prasina" fagia... Ma.. san na men ekratise polla i "pathiasmeni" fasi, oxa en i idea mou? Giati en pkianeis ta ppourtou sou tzai kanena aeroplano tzai na paeis peripato 3-4 imeres? Pantos xero sioura oti se mian mesogeiaki "kryoxwra-wannabe" (etsi opos pame) tha sou feroun tzai mpalonia sto aerodromio pou ti xara tous! :)
ReplyDeleteDieukrinisi: i epithimia den exei oudemia sxesi me tis maeirkes.
Exehasa na anafero oti tin xantakomeni krema laxanikon ekama tin. (Gi auto leo oti zileuko gia ta vazania - pou en imporo na ta kamo). En efkike akrivos to xroma tis foto tzai... espasa to minipimer, alla ekama tin! :)
ReplyDeleteΝομίζω στις αιτήσεις για σπίτι να λαλείς και διαριτικά πόσο καλά μαγειρεύεις και δεν υπάρχει περίπτωση να σου μην σου δώσουν το σπίτι! Μου βάζεις ιδέες τώρα και έχω να τραπεζώσω κάτι φίλους την Κυριακή... μμμ
ReplyDeleteΚουμπάρα σου εύχομαι να περάσεις τις γιορτές δίνοντας και πέρνοντας αγάπη....
ReplyDeleteετρέξαν τα σάλια μου
ReplyDeleteέχασεν ο σιαολής, έτσι μαειρκές εν δυσκολόβρετες