Bist du so wunderbar, Berlin?

Παρθενικό ταξίδι στο Βερολίνο. Έβρεσιεν συνέχεια αλλα άξιζεν τον κόπο.

Το Βερολίνο, εκατάλαβα, εννεν Γερμάνια. Εννεν πόλη αντιπροσωμευτική για την χώρα. Οπως την Νέαν Υόρκη, που εννεν αντιπροσωπευτική για την Γιουεσέι. Εσιει άλλην ενέργειαν. Αλωπως εν επείδη εσυνάχτικαν τζιαμέ καμποση φαιά ουσία τζιαι κάμποση εναλλαχτική δημιουργικότητα.

Στα κατάλειπα του τοίχους εσηκώθηκεν η τρίχα μου. Η διαφόρα Δύσης τζιαι Ανατολής φενεται ακόμα, μετά που 20 χρόνια. Μες' τον νου των πλασμάτων υπάρχει ακόμα ενας διαχωρισμός. Ελαφρύς μεν, υπαρχτός δε. Ενωθήκαν πλάσματα της ίδιας καταγωγής, που μιλούν την ίδια γλώσσαν τζιαι που εν ασχολούνται ιδιαίτερα με την θρησκείαν. Τζιαι ακόμα να γίνουν τέλλεια ένα.

Να βάλει καποιος τον σιεριν του να πάν ούλλα καλα στην Μεγαλόνησον ποννα ρτει η σειρά μας.

Λλίον ο παραλληλισμός με την Λευκωσία, λλιον η γριζούρα που επικρατουσεν, λλιόν η φιλενάδα μου που την ήβρα στα σιειρόττερα της, λλιόν η βροσιή, εμελαγχολίσαν με. Πρέπει να ξανάπαω πόννα σιει ήλιο, να τα δω ουλλα διαφορετικά...

 The Wall. Τρε τριχοσηκοστίκ.

Aναπαράσταση του  Check Point Charlie. Τον Γερμανον παίζει τον ενας αλλοδαπός, μάλλον Τούρκος. Λλιόν λειμ, αλλά πάλε πολλά αντιπροσωπευτικόν για την πόλη.