Αι λάβ Σαιππρους.

Σήμερα εκαταφερα να κλεισω το εισιτήριο μου για τη Μεγαλόνησο. Ευτυχώς που επερίμενα, ηβρα το στην σέξι τιμή των 270 Ευρωπουλλίων.

‘Αρκεψα να μπαίνω στο μουντ πηλέ. Σιέρουμαι να δω δικούς τζιαι φίλους, τζια μςρα που εγεννηθηκαν τζιαι ακόμαν εν τα εγνωρισα.

Σιερουμαι να φάω μεζεκλίκκια ππολιτικλι ινκκορεκτ όπως γλυτζεια, κεφαλάκιν, σουβλάκια με μιλλούες, σούβλαν ρίφιν, κανένα αμολοητον στα καρβουνα, βρωμοφάφια της Λευκωσιας τζια φαγια ππολιτκλι κορρεκτ όπως πουλλες αντιναχτές, μάριδουαν ψιντρη τηανιτή τζια μπαρμπουνουιν κυπριακόν στον Αη Γιωρκη του Αλαμάνου, τζιαι λαχανικά που να έχουν γεύσην, να μεννεν μονο νέρο συσκευασμενο.
Πάλε χάνω την εποχή που φκαινουν τα στρουθουθκια τζιαι τα αγρελλια. Εσιει 10 χρόνια να φάω στρουθουθκια…κλαψ

Κανει τζιαι ετρέξαν τα σάλια μου. Ουτε αγκαστρωμενη να ειμουν.

Παραπάνω που ουλλα όμως σιερουμαι να πάω καμπινγκ στην Πολη για ατελείωτο τζιεγκιενιόν πουκας τους ευκάλυπτους τζιαι πρωινό βουττίν στη Θάλασσα με αγάπημενα προσωπα. Θέλω να πάω τζιαι Πυρκον, εν εξαναπηα άκουσα εσιει ωραία ηλιοβασιλέματα...

εν αληθκεια ντιαρ αναγνωστερ, εσυ που ξέρεις τα πολλά τζιαι ο νους σου κατεβάζει;


Νιώθω έναν σουζουλισμαν, νιώθω ότι θέλω να δω τόπους της Κύπρου που εν εξαναείδα… ειδικά παραλίες, ποτζεινες που εν έχουν κρεβατουθκια πάνω…


Επίσης θέλω να εβρω μιαν καλή ψαροταβέρνα στην Πόλη, όσες φορές επηα εν εξορτοσα, παντα γελούν μου.



Γιουπι!