Ένας φίλος ήρθε απόψε απ' τα παλιά

Προχθές είχαμεν επίσκεψην που έναν παιδικόν φίλον του Σιαολιν εκ καλαμαριάς, που εισιεν να τον δει 15 χρόνια.  Με γεναίκα τζιαι 2 μωρά ηρτεν πίσω στην Κρυοχωρα να γυρέψει δουλειά γιατί στην Κέρκυρα εν μπορεί να τους θρεψει. Εισιεν μιαν βαθκιάν ανησυχία στα μμαθκια του, εν ένα που τα θύματα της κρίσης της οικονομίας. Εν που τους Καλαμαράες μετανάστες που επηαν πίσω στην Ελλάδα την 10ετία του 90, τότε που η οικονομία της Κρυοχωρας έκαμνεν το εργάτην πλούσιον μετά που μερικά χρόνια σκληρής δουλείας. Τζιαι τωρα έρκετε πισω να γερέψει καλλίτερην ζωήν για την οικογένειαν του. Να δούμεν πόσοι ακόμα εννα ρτουν πίσω…


Σχετικά ψηλός, ενα σκαλίν πριν να κκελιάσει τέλεια, με μουττην ελληνική, όπως την δειχνει στο Αστερίξ και Οβελίξ στους Ολυμπιακούς αγώνες. Εν μπορείς να τον πεις όμορφον. Εσιει την τζοιλιουαν του, μμαθκια κουρασμένα, μαύρους κύκλους στα μμάθκια, πρόσωπον που δείχνει ότι έκαμεν πολλές καταχρήσεις στη ζωην του. Συμπαθητικός, αλλα οι τζιαι Μr. Congeniality. Γενικά σε ούλλα μέτριος.

Τζιαι όμως, έγινα μαρτυράς της μεταμόρφωσης του. Έπιασεν την κιθάραν τζιαι αρκεψεν να τραγουδά με μιαν πολλά γλυτζια, μελαγχολική φωνή που εβράχνιαζε λλιον. Τραγουθκια παλιά τζιαι αγαπημένα, τραγουθκια που εν εξερα ότι τα ξέρω ποξω ακόμα, μετά που 12 χρόνια στη ξενιθκια. Τζιαι αξιππα, έγινεν ένας πολλά ωραίος άντρας, με χαρακτηριστικό πρόσωπο τζιαι έναν απέραντο εσωτερικό κόσμο. Που να θέλεις να τον ακούεις να τραγουδά συνεχεία. Το ταλέντον του ομόρφισεν τον.

Ηβρεν το μέσον, για να φκαλλει πουμεσα του τζεινα που εν μπορεί να φκαλει με τα λόγια.

Εσυγκινιθικαμεν με τον Σιαολιν… εγώ γιατί είδα την μεταμόρφωση τζιαι τζεινος γιατί εγνωριζεν τον φιλον του ξανα π'αρκής. Μετά το πρώτον τραουδιν, ο Σιαολιν επισκαλισεν του πολλά αυθόρμητα, τζιαι εισιεν έναν ύφος ούλλον περηφάνια, που ελαλεν „αδε, εν το φιλούιν μου τούτον που τραγουδά έτσι ωραία!“.

Αλήθκεια, τι μπορεί να κάμει στον άνθρωπο μια κιθάρα μες τα σιερκα του… μεταμορφώνει τον.