Praha, zlata Praha

Επερασαν τζιαι οι μέρες τζιαι ετελειωσεν τyιαι το ταξιδάκι ριγιουνιον στην Πράγα. Στο προηγούμενο ποστ εγυρεψα τον αναγνωστερ που την Πράγα για να μας δώκει κανέναν ινσαιντερ τιπ αλλά εν τέλει ανακάλυψα ότι ουλλη ο μπλογκοπαπτζιά επηεν Πράγαν.


Με το δίκαιον σας γιατί εν πολλά όμορφη πόλη. Είχα ξαναπάει αλλά για δουλειαν τζιαι είχα δει μόνο την γέφυρα του Κάρολου μπαι ναιτ (μεγαλείο της χρυσής πόλης φωτισμένη) τζιαι την βιομηχανική περιοχή (κατάλειπα του κομμουνισμού, γκριζουρα τζιαι θλίψη) μπαι ντει.

Πολλά όμορφον το κέντρον της πόλης. Επιαμεν με την Ζουζίταν, την Νανίδαν τζιαι τον Λοχάγο, βετεράνες των σπουδών στην Κρυοχωραν τζιαι επεράσαμεν πολλά ωραία.
Εξεκινήσαμεν με κούπες που ήρταν που την Μεγαλόνησον. Πολλά καλή αρχή.

Άλουτες τζιαι λέτσες του ταξιθκιου επηαμεν να φάμεν ένα σάντουιτς τζιαι εκαταλήξαμε να τα πίνουμεν σε ένα μπαρ που ουλλοι ήταν κουστουμαρισμένοι.

Μεν το χάσεις, μια παρέα αρχιδόκαμπος έπεψεν μας μιαν μπουκάλα Σιαμπανια με φραουλες ιμισιη. Πρωτη φόραν μας ετυχεν να μας ανοίξουν σαμπάνιες. Καμιά μας εν πίνει σαμπάνια μαιντ γιου.

Μετά που κάμποσα χαχχανα αποφασίσαμε να υψώσουμε τα ποτήρια στη κατεύθυνση τους τζιαι να νεψουμεν έναν ευχαριστώ.
Είπαμεν ότι περνά η πογιά μας ακόμα παρόλα τα 30 κάτι μας χρόνια.
Την αλλήν ήμεραν το πρωίν που εν εταράσσαμεν που το χαγκ οβερ εκαταλάβαμεν ότι εν είμαστε άλλον 20 χρονών…

Οι υπόλοιπες μέρες επέρασαν με βόλτες στην πόλη, επίσκεψιν στο μουσικό μέγαρο της πόλης για ένα πολλά προμισινγκ ποτ πουρι ορχήστρας δωματίου, μπαλέτου τζιαι όπερας όπου μας έπιασαν το κολίν μας για 40 ευρόπουλα τζιαι 58 λεπτά αξεπταπολ μουσικής τζιαι ερασιτεχνικού μπαλέτου. Τουλάχιστον ήταν πολλά εντυπωσιακό το μέγαρο τζιαι εκάτσαμεν μες το θεωρείον σαν τες κυράτσες.
Άρεσεν μου πολλα το μουσείον κομμουνισμου. Ήταν πολλά ενδιαφέρον.

Εμαθαμεν τζιαι το Νεροζούμιμ. Οι εννεν ποτόν. Εν το Εν καταλάβω στα Τσέχικα.

Έδωκαν μας τζιαι μουχτιν αγγαλίτσες την πρωτομαγιά μες τον δρόμον!!!! Λαλώ να το κάμω στην Κύπρο ποννα ρτω σε 2 ευτομάδες αλλά προβλέπω να με μουστουνιάσουν...

Κατά τα άλλα πάλε επιβεβαιώθηκεν η θεωρεία του „δείγματος“. Τα δείγματα Τσέχων που εγνωρίσαμε, εκάμαν μας να τους βλέπουμε σαν πολλά φιλικό τζιαι ευγενικό λαό.

Έτσι δημιουργούνται τα στερεότυπα. Που τες εμπειρίες του καθενός. Ο τρόπος με τον οποίον αντιλαμβανόμαστε μιαν χωρά επηρεάζεται πάντα που τες προσωπικές μας εμπειρίες.

Όσον ανοιχτόμυαλος τζιαι να είσαι εν μπορείς να αποφύγεις τα στερεότυπα. Εν τζεινα που σου διουν έναν πρώτον προσανατολισμό σε ξένον περιβάλλον. Μετά εν στο σιέριν σου να φιλοσοφήσεις την χωράν για να φκάλεις τα συμπεράσματα σου.

Έννα ακολουθήσει πλουσιο φωτορεπορταζ μόλις εβρω αθκιάσην γιατί τώρα φακκουν τα ποθκια μου πας τον κώλον μου.