γουάιλντ όρχεις τζιαι άλλα φκιόρα

Στες φλέβες μου panda ρέει αίμα Πιτσιλλίσιμον τζιαι τούτον κάμνει με να πιστεύκω οτι έχω το λεγόμενον πράσινον μυαλλιόναν. Τουλάχιστον ο θκυόσμης τζιαι τα πιπερούθκια του μπαλκονιου μου λαλουν μου οτι μου γιουτα η γεωργία τζιαι άμαν τα ποτίζω λαλούν μου, γιου γκόου γκέρλ. Τζιια σαν καποια που άμαν μεγαλωσει θέλει να έσιει περβόλιν, σιέρουμαι.

Εσιει όμως 2 πράματα που κοντα μου εν γερατίζουν.

Το έναν εν οι ορχιδέες. Μα το όμορφα φκιόρα, εννεν κρίμαν να κορτόνουν κλώνον μόλις έρτουν σπίτι μου;

Εχώ τρείς, ουλλες δώρον μάιντ γιου, 2 ψοφισμένες τζιαι μιαν που 5 εν οι μέρες της τζιαι τζείνες μες τα ρούχα. Ρε τι έρευνες έκαμα, ρε τι τες έβαλα στον σωστόν τόπον, ρε τι τες εκλάδεψα,τι τρόπικαλ άμαζοουν κόπριν τους έβαλα, πιττι ταμάμ. 
Κορτονουν νουρον μετα που 2-3 εφτομάες. Γιατι; Μιάς φιλης μου γιουτουν της πολλα, τζιαι ανθιζουν κάθε χρόνο! Εμέναν τίποτε. Αφου θωρώ τες στο φυτώριον τζιαι σκεφτουμαι να γοράσω τζιαι μετα λαλώ παρέτα, γιου μάιτ ες γουέλ τέικ ιτ χόουμ εντ γοτς ιτ ντάι.

Το άλλον φυτο που τα έσιει μαζίν μου εν η λεγόμενη pachira aquatica άλλως η "πεθερά". Γιατί η πεθερά; 
Την πρώτη έφερε μου τη δώρο η μάνα του πρώην μου, μια μιρκή και τετράγωνη Σαρδέλα εξ Ιταλίας, μιαν φορά που ήρτε για επίσκεψη (ασχετο αλλα τζείνη την μέρα εφόρεν μια φανελα απομίμηση της μαρκας van dutch που έγραφεν πάνω van bitch, η καημένη, εν έξερεν αγγλικα).
Ενθουσιαστηκα που λαλεις ντήαρ ανάγνωστερ, μα τι ωραιον φκιόρον, κεφάτον, με κορμον βρουλλισμένον! Τζείνον ήταν ντηαρ ανάγνωστερ, με το που εμπήκεν έσσω μου εξεκίνησεν την κάθοδον. Στους 3 μήνες εισιεν  κορτώσει νούρον τζιαι ο πρώην εισειν πάρει δε  ρόουντ οφ νόου ριτέρν. Σαν επέτασσα το φκιόρον εσκέφουμουν οτι ήταν καταρασμένο εξ απ’ ανέκαθεν τζιαι τζείνον τζιαι η σχέση.

Μετα που 2-3 χρόνια, οταν ήδη εμίνισκα (εν μοιχεία και αμαρτία κατα τη Μεγαλομήτωρ) με το Σιαολίν ήρταν οι γονιοι του να φάμε. Τζιαι τι μου φέρνουν, μιαν πατσιαούραν ακουάτικαν χώρις υπερβολήν Τοοοοοοοσην, (πιάε ποτζει,) τοοοοοσην!¨ηταν πιο ψηλη μου, τζιαι πολλα ματζέστικ φκιόρον. Εσιέρεσουν να την θωρείς τζιαι μες το 3.8μέτρα ψηλοτάβανο σαλόνι μου ήταν οτι πρέπει.

Εμέναν ολοισια έπιαν με όμως το τρέμουλον... Ασσιχτίρ λαλώ, πάει ο Σιαολιν,κακός οιωνός! Η πατσιαούρα ακουάτικα εκόρτωσεν τζιαι τζείνη κλωνον μετα που που 5-6 μήνες αργού θανάτου.

Ακολουθησεν κρίση στη σχέση με το Σιαολίν, με εντυπωσιακό χωρισμό τζιαι δράμα. 
Ευτυχως με το Σιαολίν εξανασμίξαμεν, αλλά πατσιαούραν εν ξαναβάλλω σπίτι. Ουτε γουάιλντ όρχεις. Κανουν με τζείνοι του Σιαολίν, εν τζιαι πολλοι μου.