24.10.10

γουάιλντ όρχεις τζιαι άλλα φκιόρα

Στες φλέβες μου panda ρέει αίμα Πιτσιλλίσιμον τζιαι τούτον κάμνει με να πιστεύκω οτι έχω το λεγόμενον πράσινον μυαλλιόναν. Τουλάχιστον ο θκυόσμης τζιαι τα πιπερούθκια του μπαλκονιου μου λαλουν μου οτι μου γιουτα η γεωργία τζιαι άμαν τα ποτίζω λαλούν μου, γιου γκόου γκέρλ. Τζιια σαν καποια που άμαν μεγαλωσει θέλει να έσιει περβόλιν, σιέρουμαι.

Εσιει όμως 2 πράματα που κοντα μου εν γερατίζουν.

Το έναν εν οι ορχιδέες. Μα το όμορφα φκιόρα, εννεν κρίμαν να κορτόνουν κλώνον μόλις έρτουν σπίτι μου;

Εχώ τρείς, ουλλες δώρον μάιντ γιου, 2 ψοφισμένες τζιαι μιαν που 5 εν οι μέρες της τζιαι τζείνες μες τα ρούχα. Ρε τι έρευνες έκαμα, ρε τι τες έβαλα στον σωστόν τόπον, ρε τι τες εκλάδεψα,τι τρόπικαλ άμαζοουν κόπριν τους έβαλα, πιττι ταμάμ. 
Κορτονουν νουρον μετα που 2-3 εφτομάες. Γιατι; Μιάς φιλης μου γιουτουν της πολλα, τζιαι ανθιζουν κάθε χρόνο! Εμέναν τίποτε. Αφου θωρώ τες στο φυτώριον τζιαι σκεφτουμαι να γοράσω τζιαι μετα λαλώ παρέτα, γιου μάιτ ες γουέλ τέικ ιτ χόουμ εντ γοτς ιτ ντάι.

Το άλλον φυτο που τα έσιει μαζίν μου εν η λεγόμενη pachira aquatica άλλως η "πεθερά". Γιατί η πεθερά; 
Την πρώτη έφερε μου τη δώρο η μάνα του πρώην μου, μια μιρκή και τετράγωνη Σαρδέλα εξ Ιταλίας, μιαν φορά που ήρτε για επίσκεψη (ασχετο αλλα τζείνη την μέρα εφόρεν μια φανελα απομίμηση της μαρκας van dutch που έγραφεν πάνω van bitch, η καημένη, εν έξερεν αγγλικα).
Ενθουσιαστηκα που λαλεις ντήαρ ανάγνωστερ, μα τι ωραιον φκιόρον, κεφάτον, με κορμον βρουλλισμένον! Τζείνον ήταν ντηαρ ανάγνωστερ, με το που εμπήκεν έσσω μου εξεκίνησεν την κάθοδον. Στους 3 μήνες εισιεν  κορτώσει νούρον τζιαι ο πρώην εισειν πάρει δε  ρόουντ οφ νόου ριτέρν. Σαν επέτασσα το φκιόρον εσκέφουμουν οτι ήταν καταρασμένο εξ απ’ ανέκαθεν τζιαι τζείνον τζιαι η σχέση.

Μετα που 2-3 χρόνια, οταν ήδη εμίνισκα (εν μοιχεία και αμαρτία κατα τη Μεγαλομήτωρ) με το Σιαολίν ήρταν οι γονιοι του να φάμε. Τζιαι τι μου φέρνουν, μιαν πατσιαούραν ακουάτικαν χώρις υπερβολήν Τοοοοοοοσην, (πιάε ποτζει,) τοοοοοσην!¨ηταν πιο ψηλη μου, τζιαι πολλα ματζέστικ φκιόρον. Εσιέρεσουν να την θωρείς τζιαι μες το 3.8μέτρα ψηλοτάβανο σαλόνι μου ήταν οτι πρέπει.
Εμέναν ολοισια έπιαν με όμως το τρέμουλον... Ασσιχτίρ λαλώ, πάει ο Σιαολιν,κακός οιωνός! Η πατσιαούρα ακουάτικα εκόρτωσεν τζιαι τζείνη κλωνον μετα που που 5-6 μήνες αργού θανάτου.
Ακολουθησεν κρίση στη σχέση με το Σιαολίν, με εντυπωσιακό χωρισμό τζιαι δράμα. 
Ευτυχως με το Σιαολίν εξανασμίξαμεν, αλλά πατσιαούραν εν ξαναβάλλω σπίτι. Ουτε γουάιλντ όρχεις. Κανουν με τζείνοι του Σιαολίν, εν τζιαι πολλοι μου.

23 comments:

  1. Και μένα πεθανίσκουν οι ορχιδέες μου..ενόμιζα ότι its the rule για όλες τις ορχιδέες..

    Για τα υπόλοιπα μπορεί απλά να μην τους δίνεις την σωστή περιποίηση..apparently πρέπει να τους μιλάς!! They respond to the sound of your voice..τωρά αν θα σε περάσουν για τρελλή είναι άλλο θέμα!

    ReplyDelete
  2. Εμάς μια φορά μας εφέραν ορχιδέαν. Ρε βάρτην ποτζει, ρε βάρτην ποδά, ως τζιαι μες το μπάνιον εβάλαμεν την που εν υγρασία τζιαι βραστικά. Τίποτε, εκλώτσησεν τη σίκλα. Έννοια μας.

    ReplyDelete
  3. Στικ του δε γουάιλντ πεπερς ξαδέρφιν!

    ReplyDelete
  4.   Έχω τζιαι γω 3 ορχιδέες οι οποίες ήταν επίσης δώρο. Ένι ξέρω τί κάμνω, αλλά τα φύλλα τους εν ακόμα πράσινα. Βασικά, ποτίζω τες συχνά, έννεν μέσα στον ήλιο, αλλά κατά τα άλλα απλώς εν τζιαμέ. Ίσως, το γεγονός ότι τις προσέχεις τόσον πολλά να εν σιηρόττερο... ιφ γιου νόου γουάτ άι μίν...

    ReplyDelete
  5. Ούτε εγώ που έχω τον πράσινον μιαλλιώναν ενα τες καταφέρνω τες ορχιδέες, εν πράμα;
    εν που έννεν γηγενείς νομίζω

    ReplyDelete
  6. Τα φύλλα εν πράσινα, βγαίνουν καινούριες ρίζες, αλλά ο κορμός έχει ξεραθεί από καιρό. Λαλείς να φκάλει καινούριο; Τις έχω έτσι σκέδιον κανένα εξάμηνο!

    ReplyDelete
  7. Κυρία ΌλσενOctober 24, 2010 at 6:46 PM

    Το λοιπόν, εγώ αποφάσισα ότι οι ορχιδέες εν πράμα της υπομονής. Σαν να τζαι νώθουν το: έν εσιεις υπομονή, εν σου κάμνω, πάι-πάι. Την τελευταία που έπιασα (ώσπου εν ανθισμένες αρέσκουν μου τζαι 'μένα πολλά τζαι γοράζω τες), πας στα τελευταία της έδωκα την της κουμέρας μου. Τζίνης περνά της, εν πολλή η υπομονή της τζαι προσέχει τες καλά. Σαν τα κακτοειδή εν έσιει, για μένα τουλάχιστον.

    "η μάνα του πρώην μου, μια μιρκή και τετράγωνη Σαρδέλα εξ Ιταλίας". Χαχαχαχα! Θα ήθελα πολλά να τη δω λάιβ! :D

    ReplyDelete
  8. ο επίλογος είναι όλα τα λεφτά.
    εμείς πάντως ήβραμε λύση με τον κήπο. ανέλαβε ο father in law που έχει πάθος. ό,τι θέλει φυτεύκει, ότι θέλει πετάσσει, κάμνει το κέφι του και εμείς έχουμε κήπο.

    ReplyDelete
  9. τώρα ξέρεις τι δώρο να κάμνεις σε όποιον θέλεις να ξεφορτωθείς: πατσιαούραν ακουάτικαν :Ρ

    ReplyDelete
  10. Νομίζω πως οι ορχιδέες θέλουν συνδυασμό φωτός και δροσιάς και αραιό πότισμα, αλλά μη μ'ακούς, γιατί κι εγώ πέθανα πολλές μέχρι σήμερα, με εξαίρεση την τελευταία που σε 2-3 μήνες κλείνει 2 χρόνια ζωής! Βασικά με τη συγκεκριμένη σταμάτησα να ασχολούμαι, την ποτίζω όποτε θυμηθώ, δεν της δίνω καμία σημασία κι έτσι τα βρήκαμε!

    ReplyDelete
  11. "μια μιρκή και τετράγωνη Σαρδέλα εξ Ιταλίας" - η πεθερά οξά το φυτό;!

    ούτε εμένα με έχουν τα φκιόρα. Ως τζι οι κάκτοι ξερανίσκουν :ζ

    ReplyDelete
  12. Ουτε γουάιλντ όρχεις. Κανουν με τζείνοι του Σιαολίν, εν τζιαι πολλοι μου.

    χαχαχαχα έφυρες με (πάλε)!
    Πάντως απ' ότι θωρώ εν ούλλοι λλίον-πολλά που εθάψαμεν αρχιδέες, οπόταν κατά κάποιον τρόπον νιώθω καλλύττερα τωρά :ζ

    ReplyDelete
  13. she demon - poso mou aresis re filenada!!

    ReplyDelete
  14. oh φκιόρα post! Τζιαι μόλις ήρτα που το ποστ της ρέγγας :p

    ReplyDelete
  15. Dear all:-)
    Vasika sheroumai pou thorw oti en oulloi pou ta exoun me tes orxidees. Eutyxws en efanein h Pasxalina akoma na mas ta xalasei.
    Alla sthn telikh nomizw ta fkiora ta tropika en geratizoun sta spithkia.
    En kalos tziai o fikos.

    Sike: H pethera sior. She was (and still is I guess) a Sardine

    Axaparh leifketai mas ena pos kotolettas tziai ekleisame thn pyramida ths trofhs:-D

    ReplyDelete
  16. Τελικά λαλείτε ναν τυχαίον που κανένας εν γοράζει ορχιδέες για λλόου του, αλλά παίρνουν τες ούλλοι δώρον;

    ReplyDelete
  17. Αα ινβίκτε μουυυ, εγώ εν εψόφησα καμιά ορχιδέα ως τωρά. Γι'αυτό και αποφεύγω να αγγονιστώ, γιατί εν σίουρο ότι θα την ψοφήσω :S
    Ρεεεεε ποτούντην πατσιαούρα έχω κι εγώ! Στην αρχή είχα την έξω έξω στην βεραντούα μου τζαι ήρτεν της πολλύς ο αέρας, σαν να τσακίζαν τα φύλλα της. Ύστερα έβαλα την στη σκιά, προστατευμένη που τον αέρα τζαι να χτυπήσω ξύλο έχει τέσσερις -κοντά πέντε- μήνες που την έχω τζαι εν εντάξει. Φυσικά ακόμα να της αλλάξω γλάστρα. Σουν, ιν δε μονσούν. Μπορεί να της έκατσε πολλή η δροσιά της Γερμανίας ρε Ποστ (ή πολλή η πυρά της θέρμανσης;)

    ReplyDelete
  18. Έχω τζιαι εγώ θέμαν με τα φκόρα τζιαι τα φυτά γενικά.. πεθανήσκουν ούλλα μέσα σε διάστημα το πολύ 3 μήνες..   Μιά φίλη μου είπεν μου ότι σαπίζουν που το πολύ πότισμα... η αρφή μου λαλεί ότι άμαν τους συμπεριφέρουμε καλά τζιαι νόθω τα εννα καταλάβω τι φταίει .. τι χρειάζουνται τζιαι να τα σώσω.. Πριν 25 μέρες ήρτεν κυπουρός (έστειλεν τον ο σπιτονοικοτζύρης μου) τζιαι εφύτεψεν μου 4 αναρριχητικά .. περιττόν να σου πω ότι τα μισά φύλλα ετζιτρινίσαν .. :/

    ReplyDelete
  19. Antoni: sosth parathrhsh!

    Leni: kalh epitixia, mallon en to kliman pou ftaiei nai (ate pale efkika kouppa apannh:-D)

    Mathitoudhn:
    kalan sior, esy paeis sxoleion akoma, inta spitonikotzirin?
    Explain! tziai esantanoses me:-D

    ReplyDelete
  20. Χέλοου! Δεν ξέρω το μυστικό πίστεψε με! Αλλά απ' ότι διάβασα πρέπει να τους "κάτσει" ο τόπος. Ε, και να τους μιλάς βέβαια, όπως λέει και η Ράνια ;-)

    ReplyDelete
  21. Ούτε εγώ είμαι καλή με τα φυτά, ειδικά με τις ορχιδέες. Λυπήθηκα πολύ για μια άσπρη (μόνο οι άσπρες που αρέσουν) που μου έφερε η μάμα μου, αλλά και για εκείνη της είχα πει "τι μου έφερες φκιόρο, αφού ξέρεις ότι εν τα καταφέρνω!" - ενώ η ίδια έχει 5-6 που μετρούν αρκετά χρόνια ζωής και ανθίζουν κάθε εποχή. Μα μήπως εν το κλίμα που φταίει και δεν επιβιώνουν;
    * Τα καλύτερα σχόλιά σου είναι πάντα εκείνα στις παρενθέσεις!

    ReplyDelete
  22. Καταρχήν εφύρτηκα με τον τρόπο που έκλεισες το άπιχτο τούτο ποστ.

    Παράξενα τα φυτά, άμαν παλεύκεις για τζείνα ανταποκρίνονται σε κάποια φάση (λέμε)

    Αρχιδέες τζι εγώ μόνο δώρα έπαιρνα επειδή μου αρέσκαν τζι εμένα τζαι εσκέφτουμουν "α... εννά ενθουσιαστεί τωρά που γιορτάζει, φυσικά εννα θωρεί να σιαίρεται την ορχιδέαν 2-3 μήνες τζαι μετά πρόπαπλυ καπούτ το φκιόρον, αλλά εν πειράζει"

    Όσες φορές είχαμε εμείς σπίτι καταφέρνουμε να τις διατηρήσουμε με πράσινα φύλλα. Τα κλωνιά υποτίθεται κοφκεις τα κατά τα 2/3, αλλά θα έπρεπε να φκάλουν τζαι αλλα νομίζω. Εν ξορτώνουμε να τα καταφέρουμε. Ξέρω ότι θέλουν υγρασία αλλά όχι με πολλύ και τακτικό πότισμα. Επίσης φως αλλά όχι direct sunlight. Τζαι ήπια θερμοκρασία. Ακούγεται ευκολο εννεν?

    Μιαν φοράν είπαμεν μιας Σριλανκέζας που ήρτε για βοήθεια αν ήξερεν τι να κάμουμε να ζωντανέψουμε μια αρχιδέα που εμάρανε. Καλό λαλεί! Έπιασεν την έφκαλεν την έξω, σhειμώνας μπάι δε γουέη. Μιαν μέραν άντεξεν . Καπούτ !!

    ReplyDelete
  23. Α, μια "πατσιαούρα" που μας εφέραν έσιει ένα χρόνο τζαι παραπάνω τζαι ακόμα ζει. Να σου πω την αλήθκεια που την είδα είπα εν έσιει υπόθεση , σε 2 μήνες υπέθεσα εν ποσπαστή αλλά έριψεν τα φύλλα τζαι μετά επέταξεν άλλα. Θηρίον ρε.
    Φυσικά τούτον ήταν δώρον για τη γέννηση της κοράσας ;-)

    ReplyDelete

Βάλε τη μουστάρδα σου!