Την παρασκευή επακεττάρισκα για να πάμε στη βόρεια Κρυοχώρα στο βαφτιστικίδιο μας τζιαι εσκέφτηκα να πάρω μαζι μου μια ζώνη για το παντελόνι. Έπιασα την στα σιέρκα μου τζιαι μετά εχάθηκε ως δια μαγείας, εγυρευκα την για 2 ώρες χώρις επιτυχία.. Ηβρα την τη Δευτέρα που εστραφήκαμεν στο ερμάρι με τα καθαριστικά τζιαι τους φλόκκους.


Αμμαν έσιεις διαύγεια πνεύματος τα άλλα ναμπον να τα κάμεις.

Στη βόρεια Κρυοχώρα που λαλείς ντήαρ ανάγνωστερ, είχα εξότικ φίλιγκ. Εν εισιεν πολλούς ξένους, δηλαδή εισιεν αλλά Ρώσους που εν τους πολλοξεχωρίζεις που τους Κρυοχωρίτες, οπότε ουλλοι εθωρουσαν μας με το Σιαολίν επειδη είμαστεν μουζουροι. Δηλαδή εγω μουζουρα τζιαι ο Σιαολίν ημιμούζουρος το τέλ ε μπλάιντ μάνς ράιτ.

Την Κυριακή ήταν τα 2α γενέθλια του βαφτιστικουδίου. Εισιεν 8 δίχρονους κοτσιροπάμπουλους που εβουρουσαν πάνω κάτω σαν τα μεθυσμένα. Εμαθα ότι σε τουντην ηλικια εν πολλοασχολουνται το ένα με το άλλο, το κάθενα εν στο κόσμον του τζιαι εχουν πολύ γέλοιο….Έπαιξα με ουλλα τα μωρά, εκτός που έναν υπερενεργητικο Τουρκίδιον που εν εκάθετουν έναν τόπο τζιαι εσυρνεν τα λλα μωρα χαμέ.

Ηταν πολλά κόμεντι σιοου το όλο σκηνικό, το βίτεο που εγυρισεν ο Σιαολίν εν γιούτούμπ ματήριαλ πάντως.

Παρόλο που ήμουν τέζα μετά που 3 ώρες να παίζω με 8 μωρά τζιαι να τα βουρω που πίσω να τα σηκώνω τζιαι να προσπαθώ να κρατώ τους κινδύνους (λέγε με Τουρκίδιον) μακριά μπορώ να πω εξεκούρασεν με ψυχικά γιατι εν εσκεφτουμουν τα δικα μου…

Τζιαι τούτον κάτι ένει.

P.S: Εν ο Χάρος μου να έχω στην τσέντα μου ενα πολλα ωραίο βιβλίο τζιαι να θέλω να το συνεχίσω αλλα να μεν μπορω επειδη ταχα δουλευκω