25.3.11

Oh when the teens go marchin' in

Το σωτήριον έτος του 1994 ήμουν 14-15 χρονών τζιαι είχα το ίδιον ύψος που έχω σήμερα, παρα κανάθκυο πόντους. Δηλαδή περίπου 180 εκατόστόμετρα. Το ύψος τούτον ήταν ο λόγος που το Κοκούιν που πουλά λαχεία στη Λήδρας είπεν μου το θρυλικό «πθηλήηηηηηη εγάμηθα τζιαι πκιο πθηλήν θου» τζιαι ήταν τζιαι ο λόγος που έτρωα το σάντουιτς μου σιυφτή το διάλειμμα, να μεν φένεται το καγκάρειον χάσμαν που με εχώριζεν που τους υπόλοιπους μαθητές. Το ύψος μόλις το είχα αποχτήσει με πόνους κοκκάλων τζιαι στραμπουλήματα αστραγάλων.


"Μάνα μου μα τραβούν σε;"
Μέσα σε μερικούς μήνες είχα ψηλώσει 15 εκατοστόμετρα τζιαι εν ήξερα τι να κάμω με τα άκρα μου. Ήμουν η προσωποποίηση της ατσάλειας. Ο πασιής πρόεδρος του σχολιόυ, ένας αλητήριος που ήταν ο σιειρόττερος μαθήτης, αλλά τάχα ήταν μάγκας ,εκόλλησεν μου το παρατσούκλιν «αγρέλλιν» τχιαι επέρασεν τζαιρός ωστη να μου ξικολλήσει. Μιαν φόραν, σαν με έπερνεν σχολείο ο φάδερ, στα φώτα δίπλα μας ήταν ο πασιής πρόεδρος πας την τσιάλι του. «παπά εν τούτος ο πασιής που με περιπαίζει αγρέλλιν!». Ο φάδερ ολόισια αννοίει το παράθυρον τζιαι βάλλει του μιαν αρκοφωνάραν:

«άμπα τζιαι ξαναπέις την κόρην μου αγρέλλιν α! Περίπτερον, έ περίπτερον!»


Εδικαίωσεν με ο πάτερ αλλά η ρέτσινια έισιεν μου μείνει.

Παρόλα αυτά εκίνησα το ενδιαφέρον της γυμνάστριας, η οποιά είσιεν έλλειψην «ψηλά παιδιά» για την παρέλασην.

Γιατι πρέπει να παρελαύνουν μόνον οι ψήλοι εν εκατάλαβα ακόμα. Για τους αεροσυνοδους καταλάβω το, για να φτάνουν τες θήκες των αποσκευών αλλά για τους μαθητές; Τάχα μου εν οι ALPHA;

Εχάρηκα που μου εζήτησεν να μπώ στην παρέλασην, αφου ήταν προνόμιο των πιο μεγάλων.

Ντήαρ ανάγνωστερ ότι τζιαι να σου πώ εν λλίον. 3 διαλείμματα έκαμα πρόβαν για την παρέλασην τζιαι τα 3 ήταν μια προσβολή. Με καμίαν δύναμην δεν εμπόρουν να συγχρονιστώ. Τα ακρά μου εκάμναν ότι εθέλαν. Να συντονίσω αριστέρο σιέριν με δεξίν πόιν ήταν ήδη άθλος, τζιαι ταυτόχρονα να συγχρονίστω τζιαι με τους άλλους;;; Αδύνατον!

Οι άλλοι μαθητές επεριπαίζαν με, η γυμνάστρια ετσιρίλλαν μου αν είμαι μαννή τζιαι «τόσον πράμαν» εν το μπορώ τζιαι εγώ η καήμενη εν έξερα τι να κάμω! Επροσπάθουν τα γέριμα αλλά τίποτε εν εγίνετουν. Στο τελος εθκιωξαν με που την παρέλασην τζιαι έμεινα με το παράπονον.

Εν των υστέρων έμαθα οτι τούτη ούλλη η ατσάλεια οφέιλεται στο απότομον ύψος τζιαι την εφηβεία. Οταν το έμαθα ήταν φαντάζεσαι αργά.

Αλλά τα γέριμα, να μέν βρεθεί ΕΝΑ πλάσμαν, με γονιός, με δάσκαλος να μου πεί «ποστμπάμπυλον παιδιν μου, είσαι φυσιολογική. Τούτον που σου συμβαίνει λέγεται εφηβέια, τζιαι εννα περάσει, εν θα είσαι πάντα άτσαλη» .

Στα 16 έλαβα μέρος στην παρέλασην με επιτυχία τζιαι στα 17 ήμουν τζιαι διμοιρήτης.

Στα 19 μου εχόρευκα τζιαι σάλσα.

Βέβαια τα «αππάρα μάνα μου», «ναμπου σε ταίζουν» τζιαι «ίντα τζιαιρόν έσιει τζείπάνω» άκουα τα για πολλά χρόνια πιστεύκω τωρά που ετριάνταρίσα τζιαι η νέα γεννιά εν ούλλοι ψηλοί να χαθουν οι προσφωνησεις.


Χάπι τουέντιφίφθ οβ Μάρτς έβρυουαν!

20 comments:

  1. ΑκκανούρηςMarch 25, 2011 at 11:26 AM

    Πραγματικά, μα πολύ πραγματικά δεν μπορώ να συμπάσχω μαζί σου. Δεν έχω ιδέα τι πέρασες. Τα δυό μου πόδια πατούν πολύ καλά στη γη. Είμαι προσγειωμένος άνθρωπος. Δεν με πιάνει το ραντάρ. Όταν πάω στην εξοχή μυρίζομαι το χορτάρι. τη μυρωδιά των καρπώ καρπούς δεν τη "φτάνει" η μύτη μου.

    Και στην παρέλαση... πάντα έλεγχα αν ήταν ευθυγραμμισμένοι οι μπροστινοί.

    ReplyDelete
  2. Ήνναμπου εν η νέα γενιά; Στουππούθκια....αγγουράκια που εν ψηλοί!

    Εγώ πάλε ήμουν πάντα ψηλή, που το δημοτικό, είχα τζαι το μπαλέτο οπότε εν ήμουν τζαι τόσο άτσαλη. Βασικά μάλλον επερπατούσα μόνιμα σάννα τζι έκαμνα παρέλαση...
    Τζαι ήμουν τζαι διμοιρήτης. Τζαι στην μπάντα. Τζαι στην κανονική παρέλαση. Όι ούλλα μαζί. Απλά ήμουν σε ούλλες τες παρελάσεις που εδικαιούμουν.
    Τζαι ήμασταν τζαι κκουλ στο σχολείο! :p

    ReplyDelete
  3. Χαχαχαχα, πολλά καλόν τζιαι επετειακόν κόρη Πποστ. Πρέπει να του το παραδεχτείς του πασιή όμως-το αγρέλλιν ήταν εμπνευσμένον...τζιαι όι εν ήμουν εγώ...

    ReplyDelete
  4. Πολλά ωραίο ρε Ποστ! 1.80μ τζαι φορείς τζαι τακουνάκι στη δουλειά!

    Εγώ ετσακώθηκα με τον γυμναστή για την παρέλαση...εν ήθελε να μου δώκει το λάβαρο να το κρατώ γιατί 'εισαι κορούα τζαι καλύτερα ενα αγόρι που σώνει καλύτερα! Εννοείται επία στην διευθύντρια τζαι όντως εκράτουν το λάβαρο. Φυσικά τες επόμενες 5-6 μέρες εν εμπορούσα να ταράξω.....φυσικά τζείνου είπα του ότι ήμουν μια χαρά.

    ReplyDelete
  5. Η αλήθκεια εν ότι ούτε εγώ μπορώ να συμπάσχω φιλενάς. Είμαι στο κόμμα του Ακκανούρη. ("Όταν πάω στην εξοχή μυρίζομαι το χορτάρι" χαχαχα)

    Συγνώμη δηλαδή, αλλά το αγρέλλιν εν πολλά δυνατό:)) Καταλαβαίνω γιατί σου έμεινε. χαχαχαχα. Ρισπέκτ στον Περίπτερο για την ευρηματικότητα:)

    ReplyDelete
  6. αχαχαχαχα τέλεια η ανάρτηση Πόστ! Μα αγρέλλιν σιόρ?
    Πρασινάδα, τζιαι εγώ εκράτουν το λάβαρον τζιαι ετσακώνουμουν με τη γυμνάστρια γιατί ελάλεν μου:" άιστο κόρη έλα πίσω στην παρέλαση αφού είσαι ψηλή!"

    ReplyDelete
  7. Katarxhn an den to elales prefan den 8a eperna gia thn 25h martiou.

    mashialla sou korouda mou. enapo8etoumen panw sou tis elpides gia diaiwnhsh twn psulwn sou gonidiwn pou 8a voh8hsoun nakkouroudin thn ratsa mas. egw 171 eimai oullh tzi'oullh tziai enomiza oti hmoun psulh.tromara na mou r8ei...

    ReplyDelete
  8. εγώ θυμούμαι που ηθέλαν να δώκουν το λάβαρο του προέδρου του σχολείου μας (επειδή έτσι εσυνηθίζετουν) τζιαι αρνήθηκε γιατί έλλεεν οι παρελάσεις εν υποκατάστα μιλιταριστικών τζιαι ναζιστικών συνήθειων,
    κοπέλλιν ο πρόεδρος,
    ακουλοθήσαμεν τον 5-6.. τελικά έβαλλεν τον καλλύττερο αθλητή να βαστά το λάβαρο τζιαι τα γιούθκια του στο άγημα.. ωραίες εποχές!

    ReplyDelete
  9. school years... +++ eeeevil +++

    ReplyDelete
  10. "Περίπτερον"! Τέλειο, εννα το χρησιμοποιήσω αμα χρειαστεί!

    ReplyDelete
  11. μα τι να πούμε και εμείς οι ττάποι?!

    μια χαρά το 1:80 και τούτοι ούλλοι που σε ελαλούσαν αγρέλλι τωρά κοιτούν τις ψηλές γυναίκες και ζηλεύουν! At least I do..έχει άλλη χαρή η ψηλή γυναίκα!

    ReplyDelete
  12. χαχαχα, ΑΓΡΕΛΛΙΝ, αχαχαχαχαχα.

    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΟΡΗ ΠΟΣΤ

    ReplyDelete
  13. she
    peripteron??????? pou kolla?? kopellin o papas sou

    ReplyDelete
  14. Akkanouri
    LOl man!

    Moonlight
    emenan fenountai mou psiloi oi neoi...

    Marie
    tziai to periptero en empneusmeno:-)

    Prasinada men fantasteis tziai 12ponta, eto 3-4cm etsi gia na pw oti esastika...
    prasinada/mathitoudi: polli lavaron eppesen:-p

    Praktor
    tziai sy anagiothikes me xalloumouin:-)

    Nipenthes
    eides o proedros, activist!:-)

    Sike
    parola auta aresken mou polla to sxoleio!

    astarti
    kalws thn tziai, feel free!

    Rania
    nai tziai h Italida ths pizzerias ths geitonias mou etsi mou lalei "altezza mezza bellezza", nomizw omos en pou eugenia:-)

    Ktino
    akome en ekames come back tziai patas mou ton kallon:-)welcome back dude!

    She
    eipamen oti toutos htan pashis enne? skeftou twra ena peripteron, alla potzeina ths elladas. got it?

    ReplyDelete
  15. Καλε τι λες?
    Δεν καταλαβα τιποτις.
    Τελικα ησουν ευτυχισμενο ή οχι στα 14-15?

    DIN

    ReplyDelete
  16. dsquared
    καλως ήρθες πουλάκι μου! να περνάς συχνά και θα γίνεις ξεφτέρι στα κυπριακά!
    ήμουν ευτυχισμένο ναι, αν εξαιρέσουμε τα κομπλέξ, εμ... ανωτερότητας να τα πώ; χαχαχαχαχα
    φιλιά

    ReplyDelete
  17. Sorry έχω σου χειρότερο: να είσαι η πιο ψηλή τζιαι να σε κουρέφκει η μάνα σου αγορίστικα, να στέκεσαι στην ουρά αγόρια - κορίτσια της γυμναστικής τζιαι να σε ρωτούν γιατί στάθηκες με τα κορίτσια. Αααχχχ..

    ReplyDelete
  18. Εννά σπάσω την κκελλέ μου ποια είσαι κόρη. Ναι, εκόλλησα. Τώρα να πάω να εύερω κανένα περιοδικό του σχολείου να ’ούμεν. Ωραία ιστορία, όπως όλες σου!

    ReplyDelete
  19. Αχαπαρη
    μεν μασιεσαι; κοντραρει το να σε βάλλει η μάνα σου να φορείς γαλάζιο λαμέ φουστάνι μπαλονάκι τζιαι αν είσαι ήδη 12 χρόνων... κκουχχου κκουχχου.

    Αουρορα
    ντόν τρίγκερ μαι κιουριόσιτι!
    νομίζω εν μόνον στο δημοτικό που πρέπει να είμαστεν μαζίν;-) αν δεν αντέχεις στείλε μέιλ χιχιχι

    ReplyDelete
  20. Εγώ εμπήκα στην παρέλαση (στις μεσαίες γραμμές) επειδή έθελα να θωρώ τον δείκτην μας (τζείνον που μας έδειχνεν πότε να σταματήσουμεν, να ξεκινήσουμεν κλπ). Ήταν πολλά ωραίος που πίσω

    ReplyDelete

Βάλε τη μουστάρδα σου!