3.10.11

Reconstructing Puberty

Έσιει θκυόμιση εφτομάες που τζοιμούμαι στο εφηβικόν μου δωμάτιον. Εφυα 17 χρονών τζιαι το δωμάτιον μου εν όπως ήταν. Στη βιβλιοθήκη έχω πολλά που τα βιβλία του σχολείου, κατακρεουργημένα με καλακατσουννιές του στύλ Π+(X)=LFE τζιαι συζητήσεις με την διπλάνην μου του στύλ «τι έσιεις;» «τίποτε, βαρκούμαι» το βαρκουμαι κοσμεί πολλές σελίδες πάντως. Νομίζω η βαριεστημάρα εν το σήμαν κατατεθέν της εφηβείας. Μια περίοδος των 45 λεπτών ήταν αιωνιότητα. Στο βιβλιο της κοινωνιολογίας έβαλα λεζάνταν πουπάνω που την εικόνα του Μάρξ να λαλει (προς τον Ενγκέλς) «χώρεις με ίνταλοις σε αμπλέπω;» ο Ενγκελς απαντά «έχω σε στο δείν μου α!». Εχτός που τα σχολικά, έσιει τζιαι κασέττες national geographic, σε βίτεο φυσικά τζιαι βιβλία που παιδικά όπως τους 5 φίλους ως κλασικά εφηβικά έργα, λέγε με Κουέλλον τζιαι τα κλάσικά αναγνώσματα του σχολείου όπως την Παναγιά την γοργόνα (ξυπνάτε με ποννα τελιώσουν η περιγραφές της ρότσας) τζιαι την Φόνισσα (άππαναϊα μου την καρτάναν!). Επροστεθήκαν μερικά παιδικά βιβλία των αρφότεχνων μου τζιαι μερικοί τόνοι είδων προικώς στο αρμάριν (λέγε με τραπεζομαντηλλιά με θήμ πασχαλινό, χριστουγεννιάτικο τζιαι μπαρμίτσβας) που η Μεγαλομήτωρ συνάει στα πλαίσια του φεστιβάλ «έχω 3 κόρες να παντρέψω», αλλά κατα τα άλλα τίποτε εν άλλαξεν.

Έτσι φαντάζεσαι ντήαρ ανάγνωστερ ότι ζω στην εφηβείαν μου. Τζιαι καθε θκυοτρείς μέρες σκαλίζω τα τζιαι αναπολώ τα χρόνια τα μαθητικά, τους (ανεκπλήρωτους πάντοτε) έρωτες με τον Χ τζιαι τον Ψ τζιαι Υ τζιαι πάω πίσω in retrospective να ψυχαναλύσω την ψηλή πιθκιαβλοζάμπισσαν με το πρόβλημα συντονισμού που έμελλεν να γίνει το πιο φωτείνο κεράκι στην τούρτα του γραφείου ανέργιας της Κρυοχώρας. Φυσικά τζιαι βοηθά με η Μεγαλομήτωρ να ξαναβίωσω την εφηβείαν μου τζιεκκάρωντας ανελλιπως την ποσότηταν του φαγιού που έφαα (πεινάς!) τζιαι το πάχος την ζακέτας που εφόρησα (κρυώννεις!).

Το περασμένο Σαββατοκυριάκο επήα στην κουρασμένη τραβέστα της πολεοδομίας που έθελεν να γίνει η πρώτη χορεύτρια στο Μουλάν Ρουζ αλλά έχασεν την μάππαν, με τες πολλές πλαστικές, επαραμορφώθηκεν τζιαι εκατάντισεν μια απλή αρτίστα στον Καμμούγιερον. 
 Επήα που λαλείς Πρωτάραν τζιαι Αγιάνναπαν μετά που τουλάχιστον 10 χρόνια τζιαι έφριξα με την παρακμή. (Κρίμας τα κάλλη της, στα νιάτα της ήταν κούκλα, ζάβαλλι μου, εφάν την οι πλαστικές τζιαι τα ναρκωτικά).
Έπιαν με που λαλείς μια διάρρεια με συγχωρεις, (ευκοιλιότη που ελάλεν ο μακαρίτης που παππούς μου) τζιαι έγιναν έναν με την τουάλετταν. Όταν το είπα της Μεγαλομήτωρ στο τηλέφωνον, έγινεν έξαλλη! Η αντίδραση της ήταν «ΑΠΠΑΝΑΪΑ ΜΟΥ! ΤΖΙΑΙ ΈΓΩ ΈΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΜΩ ΜΠΑΑΑΜΙΕΣ!! ΤΏΡΑ ΠΟΤΕ ΕΝΝΑ ΣΟΥ ΤΕΣ ΚΑΜΩ;;;;;». 
Την επόμενην μέραν έπιασεν με η νούννα μου πανικόβλητη «ΕΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΜΩ ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ ΜΑ ΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΕΙΣ;».
Μάνα μου ρε εσκέφτηκα, η προτεραίοτητα τους εν η υγεία μου.

Επίσης έφτασα σε εναν πολλά σοφό συμπέρασμαν που αξίζει νόμπελ ψυχολογίας, κοικωνιολογίας τζιαι γενετικής! Είσαι έτοιμη ντήαρεστ αναγνώστρια (ναι απευθύνουμαι παραπάνω στες κοπέλλες) να ακούσεις το σόφοττερόττερον πράμαν του κόσμου;
Δέαρ γιου γκό:
Αχέμ αχέμ κκούχχου κκούχχου...
.
.
.
.
.

Η κλιμακτήριος, εν η εκδίκηση της μάνας σου για την εφηβείαν.

Δέαρ γιου χάβιτ.
Έφυεν η κκελλέ σου εννε; 
Η τασιηνόπιττα εν μια απλούστατη, να μεν σου πω τζιαι σχεδόν ανυπόθετη ανακάλυψη μπροστα σε τούντην καινοτομίαν του γνώθεις μήτωρ. Φυσικά, η δική μου η Μεγαλομήτωρ έσιει τζιαι 10 χρόνια που επέρασεν την κλιμακτήριο άλλα με τουτην ούλλην την ψυχανάλυση in retrospective τώρα το εσκέφτηκα.

Το άλλον που εκατάλαβα εν ότι είμαι ο καθρέφτης μερικών ατόμων. Ίνταλοις γίνεται; Να σου πω την άλλην φοράν γιατί τωρά ενυσταξα.

P.S: ΄το παρατονίζειν δεν είναι αμάρτημα!

20 comments:

  1. Χαχαχα! Ρε Ποστ είσαι τέλεια!!!
    Τζαι εμένα έτσι εν το δωμάτιο μου. Εν ενα Μουσείο Πρασινάδας.....Με τα ίδια πουλουκούθκα πάνω στο κρεβάτι, τες ίδιες κουρτίνες/σκεπάσματα που πριν 10 χρονια ήταν πρωτοποριακα τζαι με τα σχολικα μου επιτευγματα ον ντισπλέι!

    Μπορει να τα λαλουμε τζαι να χασκογελουμε, αλλά που μέσα μας στες ξενιθκείες πεθυμούμεν τα. Να περνάς καλα!! :)

    ReplyDelete
  2. Πρας πρέπει να πάθω ινσόμνια κόρη μου για να σε πετύχω ονλάιν! βασικά εγω παραπάνω πεθυμώ τες μπάμιες χαχα! οι σοβαρά τωρά, εν πολλά παράξενο να θκιεβάζεις παλιές κάρτες τζιαι παλιά βιβλία τζιαι να ξαναγίνεσαι ο μιτσης! Κάθε φοράν τυχαίνει μου....

    ReplyDelete
  3. χαχαχα Τζαι εγω για να πετυχω έτσι ώρα κανένα που σας εν μονο αμαν έσhετε ινσόμνια ή ήρτεν σας βαρύ το φαΐ της νύχτας.

    Ναι όντως εν πολλά παράξενο....Το ίδιο συναισθημα που νοιώθω αμαν θκιεβάζω τες κάρτες που μου έστελνε η αρφή μου η μιτσια όταν επρωτοήρτα. Που τοτε ήταν 6 χρονών τζαι τωρα εν 17 χρονων γεναίκα!

    ReplyDelete
  4. α! Τζαι αν τυχων τζαι εν μπορείς να τζοιμηθεις, σε λιο ποστάρω ακόμα ενα "σάιενς φορ ολ". Θκυο γραμμες να θκιεβάσεις τζαι θα ποτζοιμηθείς! 100% αποτέλεσματικο!

    ReplyDelete
  5. χαχαχα..έφυρες με ρε post (έχει τραπεζομάντηλα για μπαρτσμίσβα?!!!!)

    'Η κλιμακτήριος, εν η εκδίκηση της μάνας σου για την εφηβείαν' EPIC!! εννά το κλέψω!

    ReplyDelete
  6. το νόμπελ εν που λλόου μου :)

    ReplyDelete
  7. Οι ανεκπλήρωτοι έρωτες εν αποθημένο; Πάντως τις μπάμιες έτρωα τις εγω. Ελπίζω να σου πέρασε η ευκοιλιότης. Καλή βδομάδα!

    ReplyDelete
  8. εγώ είμαι ο άνθρωπος χωρίς παρελθόν. τα επέταξα ούλλα. εκτός από τα βιβλία εννοείται.

    ReplyDelete
  9. Εγώ που τζοιμούμαι που τότε που με θυμούμαι μες το ίδιο δωμάτιο, φαντάζομαι σημαίνει πως είμαι ακόμα τζείνος ο 6χρονος ζουρτουλούης που ζωγραφίζει ούλλη μέρα τζιαι θκιαβάζει για δεινοσαύρους.. :)

    Το συμπέρασμαν νομίζω στέκει, παρόλο που έχω πουλλούν τζιαι εν μπόρω να ξέρω που πρώτο shιέρι!

    ReplyDelete
  10. Πάντως έσιεις τζιαι γαμώ την έμπνευση που τότε που ήρτες Κύπρο.

    ReplyDelete
  11. Πρασινάδα
    επέτυχεν, εκάμμησα αμέσως!

    Ράνια
    πάντως αν είσιεν τέθκια τραπεζομάντηλα τζιαι είμασταν τζιαι Εβραίοι θα τα είσιεν σίουρα!

    Πασχαλίνα
    σου το αφιερώννω το νόμπελ!

    Μάνα
    έτσι, να καθαρίζουμεν τα πατσαρίτσια!

    Σμιλί
    κόπιασε να φάεις μπάμιες! εννα φάω τζιαι γς, επεράσαν μου ούλλα!

    Τούιστ
    μάνα μου ρεεεε!είμαι σίουρη οτι εν έσιεις τα δεινοσαυρούθκια μες το δωμάτιον σου ακόμα!

    Αχάπαρη
    ενεπνευσεν με η τραβέστα κόρη!

    ReplyDelete
  12. Τα βιβλία έχω τα, τους σκελετούς ανακάλυψα τους πρόσφατα online τζιαι θα έρτουν μόλις έχω τα απαιτούμενα λεφτά :D

    ReplyDelete
  13. mana mou reeeeeeeeeee
    en pirazi. en kala na thoris tze nakkon piso

    ReplyDelete
  14. "Η κλιμακτήριος, εν η εκδίκηση της μάνας σου για την εφηβείαν"

    Σοβαρά. Όντως! τζιαι αν κρίνω που την εφηβεία μου, έσιει μου κάμποσα φυλάμενα η μάνα μου.

    Καλά να περνάς στην Νήσο φιλενάς.

    ReplyDelete
  15. το'χεις πάντως το φιλοσοφικό σου κι εσύ...
    καλά περνάς πάντως..

    ReplyDelete
  16. ΑκκανούρηςOctober 3, 2011 at 7:59 PM

    To κεράκι πας την τούρτα, α; Όι το εργαλείο μες το αποθηκάκι; Αχέμ...

    Εγώ άμαν κάμω έφοδο στο δωμάτιο, βρίσκω κάτι τσόντες... "Εμπειρίες" λαλεί, "Πριβέ" λαλεί...

    Αν εσένα η εφηβεία ήταν αλληλουχία βαριεστημένων στιγμών, εμένα (btw all the boys in the hood) ήταν ένας κόσμος αλλόκοτος, αποτελούμενος κυρίως από ορμόνες. Και πεντακάθαρα σχολικά βιβλία (αφού δεν διαβαστήκαν).

    ReplyDelete
  17. "Η κλιμακτήριος, εν η εκδίκηση της μάνας σου για την εφηβείαν." ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ!!!!

    Αμαναμουμαναμου τζαι νάξερες τι ετραβησα το σ/κ κόμα που περνα εφηβείαν η μάμα μου!

    ReplyDelete
  18. "Η κλιμακτήριος, εν η εκδίκηση της μάνας σου για την εφηβείαν."
    hahaha
    εμείς πάντως περνούμεν τα παράλληλα.μια φάση ένι(μάλλον 2 φάσεις).

    ReplyDelete
  19. χαχαχαχα εγραψες postbabylon:P εγέλασα πολλά εθυμήθηκα τζαι εγώ την εφηβεία μου. η μάμμα μου διαφέρει πολλά όμως εν μου είπε ποττέ για φαί επειδή πάντα τρώω το ούλλο. πέραν τούτου έχω τζαι γω τα βιβλία μου αλλά εγράφαμε για τους έρωτες μας αν μας εμίλησε ο τάδε στο break αν μας είδε και όλα τα σχετικά "γενετζίσιμα" πέραν τούτου το εφηβικό μου δωμάτιο έγινε γυμναστήριο τάχα να γυμνάζονται εις ένδειξη διαμαρτυρίας άμαν αποφάσισα να μετακομίσω. μπορεί να έγινε στα πλαίσια της κλιμακτιρίου εν θυμουμαι. όπως και να χει τέλειο ποστ!:)

    ReplyDelete
  20. χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαααααααααααααα

    αυτό ήταν! Και να πεις,καλά την έχουμε οι ξενιτεμένες,πόσες μέρες την βλέπουμε την μάμμα; Αλλά οι δόσεις είναι πυκνές και ουφφουξικές!

    Όλο το ποστ,ξέρω το καλά.
    Και το κακό,προσαρμόζεσαι στο ρόλο του 17χρονου, θέλεις εν θέλεις.

    Για τον Πρωταρά/Αγιαναπα πόσο μα πόσο δίκαιο έχεις! Ούτε η κατγούμαν (όι η σούπερχίρο,ή άλλη η βιπ που νομίζεις πως θα σε χτάρει)

    ReplyDelete

Βάλε τη μουστάρδα σου!