Σήκρετ Σάντα: Ωδή στην άγνωστη μπλόγκερ

Ίνταλως την εγνώρισα; Ήταν που την οθόνη,

Την ώραν που εκατάπιννα κέιμαν με μακαρόνι

Τζιαι πκιόν ετσυλλομάθκιασα, χαζίριν να φυρτώ

Με τες πελλάρες πο’γραφεν, φέρτε μου λλίον νερό!

Ιντα κοπέλλιν νάυλον, Θεέ μου ίντα κόζιν!
η κάθε της ανάρτηση, σηκώννει μιάλον ττόζιν!

Κάτι ελάλεν για την κόρην της, που εν μιάλη μάρκα

Αλλά τζιαι ο γυός εν κάμποσος, παίρνει την με τα τάσια

Θέλει ακούεις τζιαι σου, στες εκλογές να πάει

Να του διούσειν παγωτά τζιαι άλλα καλά να φάει

Επήρεν που την μάνα του, πον μια πολιτικίνα

Τζιαι φετη εκουρτσίστικεν να γίνει δημαρχίνα

(αμμά εν την εψηφίσασειν, τα λέσια, οι βουρβουλλάες
που να τους τζυνηούν oι αρκόσιοιροι, οι κούφοι τζιαι οι κκουλλάες )

που λες η μοίρα του junior χαρκούμαι ήταν άλλη

Κυριακήν προς κυριακήν να τρώει ψητόν καπάλιν

Η πεθθερά της έθελεν, να κάμει μιάλην χάρην (εξίκκον σου!)

Έσυρνεν όφκερες πολλές, αλλά η πελλή χαπάριν!

Η δίκη μας είσιεν σχέδια, άλλα, πολλά μεγάλα

Να ψήννει μελομακάρονα, να πέμπει τζιαι στη Σκάλα

τζιαι αν η τύχη νέψει της, θα γίνουσειν ωραία

μα αν γίνουν πάλε καρβουνιά, (δεν βαριέ) έσιει ψητόν με κρέα(ς)

Ορκίζουμαι, εν λεβέντισσα, που να κλωτσήσω σίκλα!
αλλά εσιει αύπιν στο φαίν, αρέσκουν της με πίκλα

εν για σουβλάκια που λαλώ, που επήεν ο νους σου;
κρώστου έσιει συνέχειαν, βρίξε είπα σου, ούσσου!

(που λέεις, ναμπου ελέαμεν; α ναι!)

Σαν έρεσσεν εναν πορνόν, που τα φώτα του Φούη

Στ’αμματιν της εμπίχτηκεν έναν μιτσιν μουγιούιν

Ετσι όπως εστραώθηκεν, είδεν μιαν οπτασίαν,

πως την εσυναφέρνασειν τζεικάς την Γερμανίαν!

Στην μάναν της εσκέφτηκεν, να πάει για μετάνοια,
τζιαι τότες εμφανήστειν της μία ψηλή διάνοια...

εφανερώθειν που λαλείς, μια μπλογκερ που τα ξένα

τζιαι είπεν : «εν θέλεις τρίπατον (ολάν), κανεί σε τζιαι το ένα"

Η Λεμεσιανή χαζίριν να φυρτεί, είδεν τον ναν αλλόναν,
πριν να φέρει τα μίλια της, λαλει της η κοκόνα:

"Εσένα ρα Λεμεσιανή, η μοίρα σου εν άλλη

Να γραφείς τες πελλάρες σου, τζιαι να γελούν οι άλλοι,
εγιώνι πάντως καρτερώ τα πόστ σου όπως όπως
για τζείνον να'σαι σίουρη, εν σου μεινίσκει ο κόπος"

Χρόνια πολλά Αχάπαρη, να ζήσεις, μέρι κρίσμας
τζιαι αν μας ιξιφορτωθείς, που μες το μπλογκ σου... 
φτύς' μας!

Για να μεν με πεις ππίσσισαν, έχω σου τζιαι πακσιήσιη

μιαν τραουθκιάν Κυπριακήν, αε! εν σαν το σιήσιην!

Τζιαι εναν κιλόν λουκάνικα, που μέναν την πιτσίλλαν,

τι σημαίνει εν παχυντικά; πως έχουν λλίην μίλλαν;

Χαλλούμια επίσης πέμπω σου, να τρώεις να μιαλύνεις

τα πιάτα μετά σπάζεις τα, εν πρέπει να τα πλύννεις.

Έθελα να΄βρω τζυνηόν, για να σου πέψω τζίκλαν
.
.
.
.
αλλά εν ήβρα τζιαι θα αρκεστώ σ'εναν βαζούιν
.
.
.
.
.
.
... πίκλαν