Η κάλη μέρα...

Στην αρχή ξεκινά να ξημερώννει... σιγάαααα σιγάααα.

Η ώρα 5:50.

Φυσικά τζιαι εν ξημερώννει που τ’αλήθκεια, αφου γίνεται η ώρα δέκα να ξημερώσει δαμέσα τον σιειμώνα. Το ξημέρωμαν κάμνει το μια ειδική λάμπα/ξυπνητήρι που αρκέφκει τζιαι φεγγει για να ξυπνα ωράια ο Σιάολος. Έκαμα του την δώρον έγω για να μεν με λαώννει με τες τραουθκιές του ξυπνητηρκού του.

Μέτα που την ατριφίσιαλ ανατολή ξεκινούν τζίκλες, τριώνια, δεκαοχτούρες να μάχουνται, περίπου η ώρα 6:10.

Αννοίω το έναν μμάτιν: «Σάιολεεε, σήκου»

Γκκκρρρρρ (εν η απάντηση)

Μετά ξεκινά ενας πετεινός που το κινητόν του. Για να βρύξει πρέπει να λύσεις μιαν μαθηματικήν εξίσωσην. Μετά μπαίνει στο σνουζ για 3 λεπτά. Η εξισώσεις δυσκολευκουν ώσπου πάει,  ο πατεινός να σιήζεται.

Εφτάσαμεν αισίως στες 7:00.

"Σιάολε, σήκου" (κουνγκια μες τα πλαϊτζια)

Μμμμμχχγγσξ  800 επι 13.5 πόσα ένει;

Η ώρα 7:20 σηκώννεται, εγώ λαοτζοιμούμαι.

Ξεκίνα τον μονόλογον του.

Άρκησααα, ππε, πούντο παντελόνιν μου; (κουτουλλα στο αρμάριν) ΑΑΑΑΑΑΑΑ

Άραγε βρέσιε σήμερα; Τούντο τρικόν πάει με το παντελόνιν μου ρε μωρόν; Α; Α, να πάρω τζιαι τον φορτιστήν μου.

Φακκά το καννίν του πας το κρεβάτι ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΟΥ ππουστοκρεβάτι!

Εννοείται ότι εγώ καμνω ότι τζοιμούμαι.

Τζιαι συνεχίζει τον μονόλογο:

Πού εν το παπούτσι μου; (χτυπά τον αγκώναν του στον παραστατόν) ΑΑΑΑΟΥΥ

 Λαλείς να σιονίσει σήμερα; Α μωρόν μου;;; εννα σιονίζει;

Και πάει λέγοντας.

Έρκεται η ώρα που φευκει για να παέι να νυφτεί, να πλύννει δόνγκια.

Η καλλίτερη ώρα, ή ώρα που γυρίζω πλευρόν.

Σε 3 λεπτά ξαναμπαίννει μέσα, ο μονόλογος αρκέυκει:

Άτε εννα πάω, ππέ άρκησα, νομίζω βρέσιει έξω, ο φορτιστής μου πού ένει;

Σιύφκει να με φιλήσει

Άτε έφυα.

Τζιαμέ αννοίω το εναν μμάτιν: "γεια σου μωρόν μου".

Τζιαι άκου απάντηση:

ΑΑΑΑΑ, ΑΣΤΑ ΡΕ ΜΩΡΟΝ ΒΙΑΖΟΥΜΑΙ ΛΑΛΩ ΣΟΥ ΑΑΑΑΡΚΗΣΑ, ΕΝΙ ΜΠΟΡΩ ΤΩΡΑΑΑΑΑ             ΑΑΑΡΚΗΣΑΑΑΑΑΑ ΛΑΛΩ ΣΟΥ!!!!!!!!!

Τζιαι φευκει τζιαι μεινίσκω πάντα με την απορία: 

Γιε μου εμιλήσαμεν σου; Πρωίν πρωίν πιάννει σε η γλωσσοδιαρρεια, εναν γειά σου είπαμεν τζιαι καμνεις παντες τζιαι θέλω να σου πω την ιστορίαν της φρουτοπίας.

Ούτε την ανεργίαν του εν μπορεί να απολαυσει το πλάσμαν.

Σιάολος λαλούν σου.