έτσι στα γλήορα

Εφάαν με οι ταλαιπωρίες έσιει 3 ημέρες... Τα τρένα εν έρκουνται, παγώννω-ξιπαγώννω-ξαναπαγώννω τζιαι εν είμαι ήρεμη.
Στους σταθμούς των τρένων επικρατεί μια παράξενη ατμόσφαιρα κατανόησης τζιαι αλληλεγγύης. Κοιταζούμαστεν ούλλοι με κατανόηση τύπου «ναι, άρκησεν το τρένο, ναι κρυώννουμεν» τζιαι υπάρχει τζιαι μια συνδικαλιστική δυναμική επιβάτες βέρσες εταιρία των τρένων. Πολλά παράξενον.
Αλλά ωραιον.

Ο Μπάμπης Στόκερ εχάθηκεν για κάμποσες μέρες, τζιαι εμφανίστηκεν πάλε εχτές. Μόλις με είδεν εκοτζιήνησεν ο γέριμος.
Ένας άλλος εχτές λαλεί μου «Συγνώμη, θέλετε να πάμε για καφέ κάποτε;» Παρόλον τον ψόφον έσιει τζιαι όρεξην για φλερτάκια. Απάντησα ευγενικά ότι ευχαριστώ για την πρ΄σκληση αλλά δεν ένδιαφέρομαι. Μετλα εσκέφτηκα ότι πρέπει ναν πολλά απέγνωσμένος για να το πεί σε μιαν άγνωστην που ήταν κουκκοθλλωμένη που πάνω ως κάτω τζιαι ετρέχαν οι μύξες της.

Η νέα δουλειά αρέσκει μου πολλά αλλά ταλαιπωρούμαι τόσες ώρες μες τα τρένα.
Επήρα την μηχανούαν του κάφε του Κυπριακού στο γραφείο τζιαι σιγά σιγά κοντοσυνάουνται οι συνάδερφοι, τους οποίους εν πολλοξέρω τζιαι ρωτουν «μα άκουσαμεν έσιεις μόκκα;;;;» τζιαι ψήννω τους καφέδες Κυπριακούς τζιαι λαλώ τους ότι μου κατεβέι για τες παμπούλες του καϊμμακκιού: «ωωω, έσιεις πολλές αγάπες!» «αααα, εννα πκιάεις λεφτά» πεεεε, εσιεις πολλήν τύχη!» και άλλα του είδους.

Αλλά πεθύμω σας ντήαρς. Εκατέβασα τον όπερα τζιαι έτσι θκιεβάζω σας που το μόπαιν αλλά αμαν θέλω να αφήκω σχόλιο κάμνει μίλλες ο όπερας. Γι’αυτον εψιλοχάθηκα.

Τζιαι χάννουνται μπλόγκερς τζιαι λυπούμαι. Εχω την έννοιαν της Αππωμένης, τζ’ας μεν την ιξέρω. Είπεν ότι έσιει σοβαρόν πρόβλημαν υγείας τζιαι γι’αυτον έφυεν. Λυπούμαι, πιστευκεις σκέφτουμαι την συχνα;

Το καλόν της υπόθεσης είναι ότι έλαβα αγαπημένες επισκέψεις απο την νήσον τζιαι αππώθηκα!

Βάρτε ευτζιές να μεν αργήσουν τα τρένα αυριον πάλε γιατι ούτε έναν μήναν έν έσειι που άρκεψα δουλειάν τζιαι συνέχειαν πάω αργά. Εν μέγαλη η ευθύνη μου, αντιπροσωπεύκω την νήσον μας, είμαι η μόνη Κυπραία που εγνωρίσαν ποττε.

Βάρτε τζιαι τούντην καταπληχτική μαυρούν να την ακούσετε, η φώνη της είναι εναν μέλιν, εν η ανακάλυψη της χρονιάς!