14.4.12

Το Μεγάλον Σάββατον του 93

Το Πάσκαν ήταν πάντα ιεροτελεστία. Επροηγείτουν μεγάλη νηστεία, ούλλον το 50ήμερο, τουλάχιστον σπίτι (χεχεχεχε) αφού η Μεγαλομήτωρ είναι ως γνωστόν πολεμίστρια της ορθόδοξης ντζιχάτ. Χαρακτηριστικά αθθυμούμαι πολλές πολλές χορτόσουππες, κύριως λουβάνα, μαειρεμμένη δίχως λάδι, για τα «μώρα» εχαλάρωννεν λλίον η νηστεία, εδικαιούμασταν να βάλουμεν λάδιν πουπάνω. Συνοδεία φυσικά ελιές μαύρες τζιαι κουλλούρι, με την αρφήν μου εκάμναμεν διαγωνισμόν ποιά εννα φάει παραπάνω ελλιές μαύρες τζιαι εβάλλαμεν τες κοκκόνες σειράν πας το τραπέζιν. Εννοείται ότι την μεγάλην ευτομάδαν είχαμεν καθημερινόν εκκλησιασμόν, πολλές ημέρες τζιαι πρωίν τζιαι νύχταν. Είχαμεν τζιαι που έναν βιβλιούιν της λειτουργίας, τζείνα τα κλασσικά, που εφκένναν σε σκούρο κόκκινο, πράσινο τζιαι μπλέ.

Έναν Μεγάλον Σάββατον, πρέπει να ήταν το 93 είχασιν συναχτεί οι Θείες τζιαι η στετέ που το χωρκόν στο εργαστήριον της Μήτωρ για να ψήσουν τες φλαούνες. Ενεκατωννουμουν τζιαι εγώ μες τα πόθκια τους. ‘Ηταν μαρτύριο το ζύμωμαν της φλαούνας αφου ποττέ εν εμπορούσαμεν να τες φάμεν βραστές, επειδή ενηστευκαμεν, επρεπεν να περιμενουμεν να πασκάσουμεν πρώτα.

Σε μια φάσην επήα να κατουρήσω με συγχωρείτε, τζιαι έπαθα σιόκ!
Αίματα! Πολλά αίματα! Όσον τζιαι εσήκωσα τα βρατζιά μου, τζιαι εβούρησα να το πώ της μάμμας μου κλαμένη. Είχα μιαν υποψίαν ότι ήταν η περίοδος μου που ήρτεν αλλά πάλε, το σοκ ήταν μεγάλο.

Πιάννω την μάμμαν που τζιαι τραβώ την σε μια γωννιά τζιαι λαώ της «Μάμμα, είχα αίματα πάνω στο «βρακούιν» μου!!!» (μεν γελάς, το 93 οι 13χρονες εφορούσαν βρακούθκια, όι τάγκα, ούτε σλίπ).
Η μεγαλομήτορ βάλλει μια φωνη ενθουσιασμένην: Κόρηηηηη, ελάτεεεε τζιαι η μιτσια είδεν περίοδον!
Ήρτασιν ούλλες οι θκείαες τζιαι η γιαγιά ενθουσιασμένες τζιαι ετσιριλλούσαν, κάπου μες τον πάνικο η Μήτωρ εγύρισεν μου έναν πάτσον πας την βούκκαν «να κοτσινήσει σαν το γάιμαν», οι θκειάες εκάμναν παναύρκα τζιαι εγώ, αμάθητη των πάτσων ελούθηκα το κλάμαν το για τα καλά.
«Γιατιιιι με έδεεεεεεεεεεερεεεες;;;;;;; ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ»
Η Μεγαλομήτωρ:
«εν τζιαι έδερα σε αγάπη μου, εν έθιμον!»
Η Θκειά μου η αντρογεναίκα
«ίντα κλάιεις τωρά ρα πελλοττασία; Εν τζιαι είσια μωρόν πκιόν, έγινες γεναικα!»
Η γιαγιά μου επαρακολούθαν σχετικά ήσυχη πουκας το τσιεμπερούιν της, ήρτεν έδωκεν μου εναν φιλούιν τζιαι είπεν
«Κορούιν μου, άμμαν είδες Περίοδον Μεγάλον Σάββατον εννα κάμεις 7 χρόνια να κοινωνήσεις Ανάστασην».

Εννοούσεν ότι για τα επόμενα 7 χρόνια θα είχα περίοδο το Πάσχα. Αθθυμούμαι ότι μου έκαμεν μεγάλην εντύπωσην, αφού 7 χρόνια για μέναν ήταν αιωνιότητητα.

Το πρώτον Πάσχαν που εν είχα περίοδον, 8 χρόνια μετά, η στέτε είσιεν πκιον φύει εν εμπορεσα να της πω «Άγια, εν καλά που ελάλες»

Ήταν ποτούντα ενεξήγητα της γιαγιάς μου, όπως «άμμαν βρέσιει τζιαι το νέρον κάμνει παμπούλες μες την λάντα εννα βρέξει πολλά».

Τζιαι έτσι όπως ήμουν κλαμένη, μες τα γελλια των θκειάων αη χατ αν εππίφανι!

Δηλάδη αφου εν θα κοινωνήσω δικαιούμαι να φάω φλαούνα βραστή!


Καλό Πάσχα ανάγνωστερς!

23 comments:

  1. Εκάμναμεν τζιαι εμείς με τα αδέρφια μου διαγωνισμό με τες ελιές!!!

    Πολλά ωραία ανάρτηση :)
    Καλό Πάσχα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. αη λαβ σάιπρους!
      καλό πάσχα ντήαρ!

      Delete
  2. Τούτο με τον πάτσο η αρφή μου έσιει το ακόμα τζιαι λαλεί το, κρατά το μανιάτικο της μάνας μου. Είδες η στετέ; Τζείνο με τη λάντα μπορώ να το καταλάβω, τούτο με την περίοδο φαίνεται μου απίστευτο(και όμως αληθινό!)! Δηλαδή πόσες γεναίτζες θωρούν περίοδο Μεγάλο Σάββατο πρώτη φορά τζιαι υπάρχει τζιαι λαϊκή σοφία για τούτο το πράμα; Σημαίνει πολλές! Μήπως σημαίνει κάτι άλλο;

    ReplyDelete
    Replies
    1. πε τζιαι συ, που τα εβρίσκασιν; το τι σημαίνει ενι ξέρω...

      εν το ήξερα ότι εφάτε τζιαι σεις πάτσο! ντάζεντ σάουντ λαικ θεία...

      έμαθα τα δικά σας για αύριο κουζ... εζήλεψα! θέλω τζιαι γώωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω

      Delete
    2. Τζιαι που να ακούσεις ακόμα ότι ο μπράδερ ετοίμασε κοκορέτσι τζιαι κεφαλάκι στο φούρνο...

      Delete
    3. είδες ξέρουμεν ποθθεν επήρεν! Πρόσεχε μου το φάδερ αύριο να μεν κάμει πολλές καταχρήσεις τζιαι εν της νηστείας!

      Delete
  3. Θέλω να σχολιάσω, αλλά εν ξέρω τι να γράψω. Έμεινεν μου το ότι η γιαγιά εν επρόλαβε να δει ότι είσιεν δίκαιο, παρόλο που είμαι σίουρος πως εν είσιεν αμφιβολία για το αντίθετο!

    Φιλούθκια, πππποστ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ναι, μα ήταν διαπίστωση εκ μέρους της! ήταν σίουρη!

      φιλούθκια φρέντ!

      Delete
  4. Εκοψες μας στο καλυτερο!!! Τελικα εφαες βραστή και λαχταριστήν φλαουνα;;;;;;;;

    Καλο Πασχα συνξενιτεμένη!! :))))

    @Εολικα
    Εν το 7 σαν αριθμος μαλλον που εν το θεμα γιατι εμφανιζεται παντου ενεν;;; Απλα ισως η γιαγια της επειδη ηταν Μεγάλο Σαββατο ειπεν 7 Μεγαλα Σαββατα. Αν ηταν Καθαρά Δευτερα θα ελαλεν 7 Καθαρές Δευτέρες. (;;;;;;;;;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. έφα την τζιαι εκαλόφα την, αφήκαν με για να με γλυκάνουν που τον πάτσον! καλο πάσχα Πράς μου!

      Delete
  5. ΑκκανούρηςApril 14, 2012 at 6:10 PM

    Έφαγα βραστήν φλαούναν προχτές. Τα καλά του ψευδοχριστιανισμού α λα καρτ.

    Η προ μηνός μακαρίτισσα γιαγιά μου ήταν σουπερ σουπερστίσιους. Είχε ως και μαχαίρι κάτω που το μαξιλάρι για να διώχνει τα φαντάσματα. (advanced level i tell you)

    Θυμάμαι το φθινόπωρο του 93 όταν ήπια (πρώτη και τελευταία φορά) μπράντυ ανγκλίας ή τραντάνα τζαι στρακότταρα πολλά (εμετούς πόξω που τον μιλτή και ευγένη της πλατείας...) ΕΞΙΜΜΑΘΚΙΑΖΕΝ ΜΕ Η ΓΙΑΓΙΑ ΟΥΛΛΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ. Όταν έκαμνα εμετούς ερμηνευόταν ως "Καλά τα πας. Βγαίνει απο μέσα σου ο ΔΙΑΤΑΝΟΣ".

    Πεθύμησα τη γιαγιά. Ασχέτως αν στα τελευταία της με έβριζε αισχρότατα καθώς δεν πήγαινα να τη δω με το κουστούμι αλλά με τις φόρμες και έτσι αμφισβητούσε ότι δούλευα σε γραφείο...

    ReplyDelete
    Replies
    1. χαχαχαχαχαχα άρεσεν η γιαγιά! Θεός μακαρίσει την ρε...

      Delete
  6. Ωραιο ποστ, Ποστ!

    Παω Παφο να Πασκασω τζαι να φαω φλαουνα... βρασμενη, γυρω στες 2πμ.

    Καλην Ανασταση τζαι ΧΧΧ

    ReplyDelete
    Replies
    1. καλήν ανάσταση Γρουτού μου!

      Delete
  7. Ουτε εγω εγλιτωσα τον πατσο! Καλή ανάσταση, να περασεις όμορφα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. μανία ρε παιδι μου με τους πάτσους! οι κοράσες σου εννα τον γλυτώσουν όμως είμαι σίουρη!

      Delete
  8. Μα τί εννοείς επάτσισε σε;!!!!!
    Δεν εξανάκουσα τέτοιο πράγμα!
    Ε Υ Τ Υ Χ Ω Σ δηλαδή...:))))
    Τη θέση ότι η αδιάθετη δεν δικαιούται να κάνει καποια πράγμτα στην εκκλησία δεν το εκατάλαβα.
    Η γιαγιά σου όπως σε όλες σου τις ιστορίες ντυμένη με πολλή αγάπη,σοφία που ακόμη δεν κατέχουμε.

    Για τις νηστείες,νηστεύαμε παλιά αυστηρά οι μεγάλοι,λίγο πιο χαλαρά οι μικροί. Η λουβάνα παραμένει αγαπημένη σούπα,είτε με λάδι είτε χωρίς.
    Τις κοκκόνες των ελιών εφτύναμε τες με τον ξάδερφο στην αυλή.Κέρδιζε όποιος την έφτυνε πιο μακρυά! Δεν εμάθαμε ποτέ όμως ποιού οι κοκκόνες εφυτρώσαν την ελίτσα που ξεπετάχτηκε λίγο αργότερα. Είκοσι χρόνια αργότερα,ακόμα δεν ξέρουμε αλλά θυμούμαστε το παιχνίδι μας και τη γιαγιά που δεν εθύμωνε γιατί στο "χώμα τίποτα δεν χάνεται".

    Καλό σου Πάσχα!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ax athanates giagiades.

      eisai tixeri pou en efaes patso:-)

      Delete
  9. εν πολλά που κάμνουμεν για μιαν φλαούνα βραστή βραστή... χαλάλιν τζαι το πατσούδιν φορ δάτ μάττερ... :)

    Χέπι Ήστερ!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. me kathisterisin to happy easter:-) elpizw na eperases kala!

      Delete
  10. Τούτο με τον πάτσο άκουσα το πρωτη φορά την περασμένη εφτομάδα, αλλιώς ήταν να διερωτούμαι!
    Κατά τα άλλα, πολλά εκνευριστικό τούτο με τες φλαούνες, καλλύτερα να τες κάμνουν μιαν εφτομάδα μετά ρε παιδί μου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ou, alli pou en efaen patson! maybe it was a generation thing...

      touton me tes flaounes nai, en vasano!

      Delete
  11. Pryamatika kapoios prepei na se plirwnei yia na yrafeis tountes istories epidi en exeretikes kai kathe fora pou dkiavazw ta posts sou yelw tze metaferoume kapou allou! Se simeio pou thelw na faw tze yw patso tze lipoume pou exasa etsi experience!

    ReplyDelete

Βάλε τη μουστάρδα σου!