Σήκρετ Σάντα: Ωδή στον άγνωστο μπλόγκερ 2012 εντισιον

Ανταν τζιαι η Πρασινάδα μου έπεψεν του Σαντα το φιρμάνι

Αντάκωσα το θκιέβασμαν, να μάθω μάνι μάνι

Γιατί έππεσεν μου ενα παιδίν, μπλόγκερ που εν πολλοξέρω

Ζαάβαλλι μου ρε φίλε, ίντα δώρον να σου φέρω;

Έκατσα τζιαι εσκέφτηκα τι δώρον να δωρήσω

τζιαι στα πολλά εβαρέθηκα τζιαι είπα να τσιαττίσω (ω τι έκπληξη)

Γιαυτόν κάτσε παρέα μου, έκαμα σου καφούιν

Βέβαια, εν θα τον πκιείς ξερόν, θα άψουμεν τσιαρούιν!

κόπκιασε να τυλίξουμεν, σε μυρωδάτον κήπο

Άτε άψε ν’αψουμεν αφού βαστάς τον ζίππο

Αμμαν τον πκιούμεν τον καφέ θα αρκέψουμεν τες μπύρες

Τι έννοεις ποια εν η μάρκα μου; Για σέναν έσιει Γκίνες!

Έλα να γνωριστούμεντε, μεν σε βαστά γινάτι

Θέλω ιστορίες να μου πείς που τον τζιαιρόν του άτι

Ιντα πες; Εν σε άκουσα; Να βάλω καναν άσμαν;

Καλό! Έχω κολλέξσιον με ροκκιές θκιαλεξε εσου ρε πλάσμαν!

Ατε αφού εκάτσαμεν φέρε τζιαι την κυράν σου

Τζιαι το σιυλλούιν το καλόν, φέρ’ τζιαι την πεθθεράν σου (τούτον εν το εννοω)

Άκουσα έσιεις συγκρότημαν, με φίλους σου μαλλιάες

Είδος προς εξαφάνισην σήμερις οι ροκκάες

Τώρα που αθθυμηθηκα να πω μιαν ιστορίαν

Νομίζω εν τραυμαν παιδικόν για την ψυχολογίαν

Που ήμουν μιτσιά είχα εναν χτηνον, μανα μου το ζωούιν,

Ηταν ασπρούιν μαλαχτόν, όμορφον κουνελλούιν

Η Μεγαλομήτωρ ως γνωστον έσιει πολλά ταλέντα

Μόνον εις τα ονόματα εν πολλοέσιει ρέντα

Όνομαν να του έβρουμεν εσπάζαμεν πκιον ούλλοι

Τζιαι η Μεγαλομήτωρ αποφάσισεν τζιαι έφκαλεν τον ασπρούλλη (χάου κρηέτιβ-τρου στόρι(

Να μεν σου τα πολυλογώ ηταν καλόν χτηνούιν

Ούλλη μέρα εφίλουν το τζιαι εδίουν του καροττούιν

Αλλ’α το τέλος του ‘ηταν άδοξον, επήαν δίχα καυκάν

Τζιαι στο τραπέζιν μας εφάνηκεν υπο μορφήν τταβά. (πάλε τρου στόρι)

Χρόνια πολλά Ασπρούλλη μας, να ζήσεις μέρι Κρίσμας

Εσυ θα μείνεις ο ροκκάς της προτιμισης μας!

Ιντα νομίζεις πάππαλα; Πως τούτον εν το δώρον;

Καρτερά, ξιπακκεττάρω τα, κάμε μου λλίον χώρον!

 Koπιασε με την BMW να πάμεν συναυλίαν

φιλοξένω σας έσσω μου, έχω τζιαι πατανία! (εν τζιαι κοντά στο χωρκόν μου σιόρ!)

Εχω σου τζιαι πυρκολητην, για άφκεις τα τσιάρα
τζιαι έσιει πάνω για σχέδιον ηλεκρτικήν κίθάραν

μες το ψυγείον έβαλα κάμποσες, για να μεν τες λειφτούμεν
εν για να μερακλώσουμεν που πρέπει να τες πκιούμεν!



Υ.Γ.Επειδή έχω εναν θέμα με φιλανθρωπικές οργανώσεις, το φιλαθρωπικόν δώρον σου θα ένει ενας καφές βραστός τζιαι εναν σάντουιτς ενισχυμένον (η λουκάνικον, εννα πκιάω παραγγελεία) για τον ζηθκιάνον της γειτονιάς μου  (που εν κάτι μεταξύ ζηζητοπ τζιαι Γκάνταλφ)