Σφάξατε τον μόσχον τον σιτευτό

Ανάγνωστερ ανάγνωστερ τι να κάμω που εν τέλει εν αλήθκεια το ότι άμμαν είμαστεν καλά εν πατούμεν δαμέσα; Συμπάθα με ανάγνωστερ που σε επαραμέλησα αλλά ίντα να κάμω; Περνώ δεύτερην εφηβείαν. Που τον τζιαιρόν που εχώρισα η ζωή μου έγινεν πολλά ενδιαφέρουσα, πάω συνέχειαν πατημενη, γυρίζω τζιαι γεννικά εν τζοιμούμαι τζιαι πολλά. Το αποτελέσμαν εν ότι αρώστησα διότι κύρια μου δεν μπορείς να παίζεις την 18άρα σαν ετριαντάρισες. Το πνεύμαν πρόθυμον η σαρξ δε, σάστα τζιαι εγύρασειν.

Το καλόν εν ότι ήβρα τζιαι εναν ανεβαστικόν προσκόλιον, εναν μελαμψόν νεαρόν λάτιν λάβερ που ειναι «πριν απο σας για σας» , μακάρι ναν καλά το κοπελλούιν. Αλλά ανάγνωστερ μεν φανταστείς ότι εννα κατασταλάξω! Όοοοοοι. Εμάθαμεν πλέον να μεν βουττούμεν μετα των μούτρων εις τας ετερόφυλας σχέσεις. Ετο κάμνουμεν χάζιν. Α, τζιαι για να σου απαντήσω την ερώτησην που κρέμμεται που το στομοσιειλόν σου ναι, λαλεί με μαμα(τ)σίτα. Τζιαι ναι ξέρει τζιαι να χορεύκει. Θα ήταν πολλά τελενουβέλα να ήταν παράνομος μετανάστης να μεν πω αλλα έσιει χαρκιά τα γέριμα. Εν τζιαι επιστήμονας. Δηλαδή λάτιν λάβερ 2.0. αντβανστ βερζιον.

Αν διερωτάσαι ναμπο γινεν ο άλλος ο επιστημονας με τον οποίον επροέκειψεν ρομαντικο δέιπνον κεφαλακίου άηστα ανάγνωστερ. Καλός καλός ο σιιοιρος μας μα εξέβειν χαλαζιάρης. Αρνηθηκα του να φκούμεν έξω μιαν ημέραν επειδη ήμουν λυμένη της δουλειας τζιαι που το κακόν του έστειλεν μου εναν δακρύβρεχτον γοτσαπ στο οποίον βασίκα ερώταν με θέλω να τα πκιάμεν. Μάλιστα! Μετά που μιαν σούππαν κεφαλάκιν τζιαι μιαν έκθεσην φωτογραφίας! Υποψιάζουμαι ότι αν επήεννα τζιαι κανέναν σινεμά μιτά του είσιεν να μου κάμει πρότασην γάμου. Αντιλαμβάννεσαι ότι εφρίκαρα τζιαι έφυα που την πίσω πόρτα με τρόπο. Τώρα άμαν με θωρεί στο τρένον κοτσιηνίζει τζιαι τρέμουν τα σιέρκα του. Αντρας δυο μέτρα σαν το κουκλί που λαλεί τζιαι η Μαρινέλλα.

Να σε ενημερώσω επίσης ότι ετοιμάζω κάθοδον εις γην εναλίαν για να περάσω Χριστούγεννα στο Μέγαρο Μεγαλομήτορος. Έσιει που το 2004 να κάμω Χριστούγεννα στην Κύπρον. Είες είες ίντα θυσίες έκαμνα για τον Σιάολον ανάγνωστερ! Απαρνιούμουν την γαλοπούλλαν του κηδεμόνα της Εόλικας τζιαι την γουρουνιά του φάδερ για να τρώω μακαρόνια με τον κειμαν με το σόιν του Σιάολου! Ποια εγώ η μαγειρόπτης! Αλλά πιττίν ανάγνωστερ. Ινάφ ις ινάφ. Εχω σκόπον να βάλω τα 6 κιλά που έχασα λόγον χωρισμού. 

Το θέμαν εν ότι πετώ 21.12. Την μέραν του τέλους του κόσμου. Εχώ θκύο κεντρικές ανυσηχίες: Αν θαν το τέλος του κόσμου εννεν πολλά ντεκαβλέ να κορτώσω νούρον που μιαν μήαρ πτώσην αεροσκάφους ένω ούλλοι οι άλλοι που ενναν πουκάτω εννα βιώσουν σεισμούς, τσουνάμια, φωθκιές τζιαι λαμπρατζιές που το ριζόφκια της γης, επιστροφές δεινόσαυρων τζιαι ζόμπι;

Η αλλη μου ανύσηχια εν ότι εννα ρτει το τέλος του κόσμου τζιαι εν θα προλάβω να φάω σουβλάκια. Σαφώς πιο σοβάρη ανυσηχία τούτη. Αν τα καταφέρω πάντως να προσγειωθώ στον διεθνή αερολιμένα Σκάλας θα πάω ολόισια στα γραφεία της Σάιππρους Έαργουεης τζιαι θα τους πω να μου κανονίσουν μιαν πιττάν ενισχυμένην που την καττίναν των εργατών. Εχώ τα δοκιμασμένα τα σουβλάκια τους, έναν φεγγάριν έκαμα συνοδός εδάφους-εδάφους στην Λάρνακα.

Το ηθικό δίδαγμαν του ποστ είναι επομένως: Ανάγνωστερ, κανόνισε να φάεις τα σουβλάκια σου πριν τες 21.12. Εννά σου την συγχωρήσει την αμαρτία ο Πλάστιξ μου.