Περι παντρειάς...

Το αιώνιο θέμα που απασχολεί τη Μεγαλομήτωρ είναι ο γάμος. Οι σαν θεσμός τζιαι μυστήριον, απασχολεί την συγκεκριμένα ο δικός μου γάμος που δεν λέει να φανεί.


Για κάμποσον τζιαιρόν επούλαν μου μούσιν ότι τάχα εν για την ευλογία ενώπιων του Κυριού. Εγώ επίστευκα την διότι όπως σου εξαναείπα ντίαρ ανάγνωστερ, η Μεγαλομήτωρ είναι πολεμίστρια της ορθόδοξης τζιχαντ. ΕΠροδόθηκε όμως. Εννεν την ευλογιά που θέλει, εν το παναυριν, μοστ προμπαμπλι για να δειχτει. Όταν της είπα ότι αν παντρευτώ πολλά πιθανόν να το κάμω στην Κρυοχώρα αγκρίστικεν τζιαι είπεν μου παρά να παντρευτώ στην Κρυοχώρα καλλίτερα να μέν παντρευτώ καθόλου. Δαμέ επροδωθηκεν.

Όποτε πάει σε γάμον, δηλάδη κάθε Σαββατοκυρίακον, έρκεται τζιαι πιάννει με τηλέφωνο να μου τα πρήσει. Όπως εχτές που με έπιασεν να μου πει ότι ήβρεν την αίθουσα. Ακόμα δεν τον είδαμεν τζιαι Γιάννην το εφκάλαμεν.

Σημείωσε ότι της έχω πει πολλάκις, ότι αν παντρευτώ θα γίνει ένας γάμος πολλά μικρός. Ατε 100 άτομα το πολλυν, τζιαι εγώ τζιαι ο Σιαολίν φαντάζουμαστεν τον κάτι σε μπαρμπεκιου, σε μια ωραία παραλία. Όποιος θέλει να βουττήσει βουττά, κομμωτήρια τζιαι πελλάρες εν χρειάζουνται, ουτε κάν για τη νυφίτσα, δατ γουιλ μπι μη.
Το εκκλησιαστικόν μυστήριο εννα γίνει καθαρά για τους γονεις. Μαντα γονεις, για τη Μεγαλομήτωρ, γιατι τοθς άλλουσ γονείς εν τους κόφτει. Κράτα τη θυσείαν τούτην για τζείνα ποννα θκιαβάσεις πάρακατω.

Προφανώς  η Μεγαλομήτωρ εν εσυμφωνησεν με το΄κόνσεπτ του ιβέντ, γιατί το τρίπτυχο εκκλησία/χαιρετούρα με κοκτέιλ(δηλάδη δώστε μας την λίραν σας)/ντινερ στο Χίλτον αποτελεί το προσωπικόν της χάππι πλέις.

Ποσώς με ενδιαφέρει βέβαια, γιατί όπως θέλουμε εννα γίνει ο γάμος αν γίνει λέμε.
Εψές έπιασεν με πάλε να μου τα ψάλλει…

Μ: Άτε ήβρα τζιαι την αίθουσαν, πρέπει να βιαστούμεν να την κλείσουμεν
Π: Άμμα χάννεις;
Μ: Γιατί Πόσον τζιαιρόν εννα είσαστεν έτσι;

Δαμέ να σημειωθεί ότι ν Μεγαλομητωρ λαλεί ότι εχαρτωθηκα(WTF??), για να μεν πει ότι ζω εν αμαρτία. Επιαννεν με κόσμος να μου ευχηθεί τζιαι γω εν έξερα γιατί.

Π: - Oσον θέλουμεν. Τζιαι εξαναείπα σου το Άμμα. άρκεψε να συμφιλιώνεσαι με το γεγονός ότι αν γίνει γάμος εννα τόσον μιτσής που εν θα θέλει αίθουσαν. Ούτε ελεημοσύνη χαιρετούρες εννα σιει
Μ: Εγώ εν σου είπα τίποτε. Να πάεις να παντρευτείς σαν τον γύφτον!
Π: Ναι. Όπως θέλω. Ο καθένας όπως θέλει.
Μ: ( άρκεψεν να φουτουνιάζει )Κάλαν εγω εν διακαιόυμαι να πω τίποτε;;;;
Π: Δικαιούσαι, καλό αλλά αφου τα είπαμεν σιηλλιες φορές.Εν θα γίνει. Αν θέλεις να κάμεις γάμον ξαναπαντρευτου το παπαν μου τζιαι κάμε τα όπως θέλεις. Μπαίννω τζιαι παρανυφφούα!
Μ: ΕΓΩ ΣΕ ΕΚΑΜΑ, ΕΓΩ ΣΕ ΕΓΕΝΝΗΣΑ, ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ!

Τζιαι τάκ κλειει το.

Θα μου άρεσκεν έναν άλλον αππροουτς του θέματος μου τη Μεγαλομήτωρ, χέρ μπηινγκ μάι μάδερ εν όλ... Κάτι του στύλ, „Αγάπη μου εννάν η μέρα σου, όπως σου αρέσκει εσέναν τζιαι του Σιαολίν θα γίνει, εγώ θέλω μόνον την ευτυχίαν σας!„ ή κάτι παρόμοιο.

Να το ακούσω που το στόμαν της τζιαι υπόσχομαι  να πάμε τζιαι οι θκιο σιδερωμένοι τζιαι πλυμένοι στο γάμο, τζιαι να μεν γελούμεν την ώραν του μυστηρίου.

Τρεμει η ψυσιή μου ότι αν κάμω τζιαι γώ μιαν κόρη εννα τη θεωρώ κτήμαν μου.
Γιατι εν θα ένει. Τα κοππελούθκια εννα κτήμα κανενού. Τούτες οι σκέψεις εθθυμήσαν μου ένα πολλά ωραίο ποιηματουιν του Χαλιλ Ζιμπράν, έτο δαμέ, αφιέρωννω το στους φίλουε μπλόγκερς με κοπελλούθκια, ειδικά στους Μάνα, Ινβικτους, Νυχτερινό Ποδηλάτη, Sike, Ασέρα τζια She demon.

Your children are not your children.
They are the sons and daughters of Life's longing for itself.
They come through you but not from you,
And though they are with you yet they belong not to you.
You may give them your love but not your thoughts,
For they have their own thoughts.
You may house their bodies but not their souls,
For their souls dwell in the house of tomorrow,
which you cannot visit, not even in your dreams.
You may strive to be like them,
but seek not to make them like you.
For life goes not backward nor tarries with yesterday.
You are the bows from which your children
as living arrows are sent forth.
The archer sees the mark upon the path of the infinite,
and He bends you with His might
that His arrows may go swift and far.
Let your bending in the archer's hand be for gladness;
For even as He loves the arrow that flies,
so He loves also the bow that is stable.