Such a perfect day

Τζοιμούμαι τζιαι θωρώ όνειρο ότι επήα ημήσιη στο γραφείο, εμπήκα δυναμικά στο γραφείο του μάστρου εφάτσιησα του την παραίτηση πας το γραφείο, είπα του „αστα λα βίστα σάκερ!“ τζιαι εφκήκα έξω.Που τη σύγχυση του έφυεν του ένα πορτιν κίντερ σαππράις τζιαι έπρεπεν να διασχίσει το διάδρομο σιεσμένος για να παει τουαλέτα. Αποχώρησα που το γραφείο χορεύκοντας με συνοδεία μιας συνοπαρτζιάς τσιγγάνων που τα βαλκάνια που επαίζαν τρομπέτες τζιαι άλλα πνευστα. Τα μαλλιά μου, με λαμψην διαφήμισης, ανεμίζαν σαν εκατέβαινα τες σκάλες τζιαι οι συναδερφοι εφωνάζαν , ποστμπάμπυλοοοοοον παρε μας μαζιιιι σουουου.


Μετά εξυπνησα, τζιαι ειπα, ου γαμώτο ήταν όνειρο, πάλε πρέπει να παώ δουλειά. Στο δρόμο προς τη τουαλέτα, ήβρα ένα που τους τσιγγάνους να τζοιμάτε αγκαλιά με μια μπουκάλα κορτλέιπε τζιαι εκατάλαβα ότι πράγματι, εν ήταν όνειρο! Ήταν αλήθκεια!

Εξυπνησα τον τσιγγάνον, έδωκα του ένα κόφι του γκόου τζιαι έναν βαζούι μαρμελλάδα μοσφιλο τζιαι έστειλα τον έσσω του. Ετσιέκκαρα βιαστικά να δω αν έλειπεν καμιά συσκευή που σπίτι τζιαι επηα να ξυπνήσω το Σιαολίν πηδώντας πάνω στο κρεβάτι. Ο Σιαολίν, άνοιξε τα μάθκια με ένα γαλήνιο ύφος τζιαι είπε μου, „Αγάπη μου, πόσο μου αρέσκει να με ξυπνάς με τραππηθκιές!“.

Μετά που έναν ωραίο πρωινό με φρούτα που το περβόλι μας πάνω στη βεράντα, αγναντεύοντας τη θάλασσα, επήαμεν για βουθκια τζιαι ξάπλα στην άμμο, δηλαδή μπροστά που το σπίτι. Όσον εγώ εθκιέβαζα ένα βιβλίο πουτζείνα που εν ιμπορεις να ξαπολήσεις, ο Σιαολίν εβούττησε με το ψαροτουφεκκο τζιαι εφκαλεν ένα λαβρακι 2 κιλά, το οποιο εκαθάρισεν τζιαι εξιντέρισεν τζιόλας χώρις να με ρωτήσει.

Μετα επήαμεν σπιτι τζιαι ήπιαμεν ένα φραπέ, χωρίς τσιγάρο γιατί εκόψαμεν το ως δια μαγείας. Μετά το φραπέ καταγίνουμε με το μαείρεμα του λαυρακίου με συνοδεία μουσικής που μιαν ορχήστρα μαριάτσι που έτυχεν να ρέσσει που τσιαμε.

Που το κήπον φκαλλω 5-6 πατάτες τζιαι άλλα ζαρζαβατικά για σαλάτα. Διώ τζιαι του μαριάτσι μια τσέντα λουβι τζιαι ένα γλυκοκόλοκο να πάρει σπίτι.

Ο Σιαολίν τσαππίζει για να φυτέψει μαγκιές. Βάλλω το λαυράκι μες το φούρνο με τα ξύλα τζιαι πάω να κάμω ένα παγωμένο μπάνιο. Στο μπάνιο ακολουθά με τζιαι ο Σιαολίν για #^&^%$@#. Ίσια ίσια που επρόλαβα το λαυράκι να μεν κρούσει!

Καθούμαστε στη βεράντα τζιαι τρώμε το υπέροχο λαυράκι με μια δροσερή σαλάτα εποχής, χαλαροί τζιαι ωραίοι. Μετά το φαι αφτέννουμε μια ψιλή για την χώνεψη τζιαι έρκεται ο Manu Chao πηδώντας που το καντζέλλι να δανειστει τη τσάππα μας, γιατι έχασεν τη δική του. Εσιεραίτισα τον με „καλώς τον γείτον!“. Μόλις θωρεί ψιλήν ο γείτος καλοκάθεται τζιαι πιάννει την κιθάραν. Προσκολλιει μας λλίον με τα τραγουδια για το καινούργιο του αλμπουμ τζιαι φευκει, να παέι να τσαππίσει τον κήπον , ενώ κάτι μουρμουρα για έρκαστην.

Διώ του μια τσέντα κολοκάσιν να πάρει σπίτι. Ο Σιαολίν είπεν του να μεν αρκήσει γιατί εννα τον παίξει ένα μάτs Fifa (!) μετά.

Τo απόγευμα περνώ το κάμνωντας decoupage σε μιαν αρμαρόλλαν που ήβρα πεταξούμενη, μάζι με τη Πασχαλίνα, ενώ πινουμε φραπέ τζιαι λαλούμε βλακειες.
Ο Σιαολίν περνά το απόγευμα παίζοντας το καινούργιο Fifa με το Manu Chao τζιαι άλλους παρέες του (Είδετε τι βάλλω μες την τέλεια μέραν μου α!; Σιεαρινγκ ις κεαριγκ!). Οι παρέες του κάθουνται στη τουαλέττα τζιαι σινάουν μπιχάιντ δεμ (Για να μην ξεχνιόμαστε ποιου τέλεια μέρα ενει).

Τη νύχτα ερκούνται φίλοι για σουβλάκια τζιαι μεζεκλίκκια στον κήπο, πλάι στο κύμμα. Ένα 7μελές συγκρότημα φλαμένκο που έτυχε να περνά που μπροστά τyιαι ερωτήσεν ποθέν παν στην πόλη, τελικά έμεινε για μια μπύρα τζιαι θκυθτρεις κιθαρισμούς. Το γλέντι τελικά άναψε τζιαι επήαμεν να πέσσουμεν χαρούμενοι τζιαι ευτυχισμένοι. Το σπίτι αυτοκαθαρίστηκε τζιαι αυτοσυγυρίστικε που μόνον του.

Ο Σιαολίν προσφέρεται να μου κάμει ολόσωμο μασάζ αφιλοκερδώς ώσπου να ποτζοιμηθώ ενώ μας κάμνει καντάδα πουκάτω που το παραθυρο η Έρικα Μπαντου (έτυχεν να ρέσσει επείδη επήεννεν να δει τη γεναικα του μαριατσι που εγέννησεν).

Η τελευταία κουβέντα που είπα του Σιαολίν πριν να με πάρει ο ύπνος ήταν „Άδε ρε μάνα μου, ούτε έναν κουνούπιν εν εσιει α!“



Εμπνευσμένο απο την Αχάπαρη