28.10.11

flat mate

Σημμερά αθθυμήθηκα την πρώην συγκάτοικον μου, τζιαι ως γνωστόν, ότι αθθυμούμαι σιέρουμαι.

Την πρώτην ημέρα που ηταν να πασαλείψουμεν μαζίν καπήρες επήρεν το σοβάρον της τζιαι έκαμεν μου την ερώτησην που ήταν να καθορίσει την υπόλοιπην συγκατοίκηση:
«έλα σου πω, είσαι του συγυρισμένου βουτύρου;»

πως λέμε «είσαι χριστιανή, ξα μουσουλμάνα;»

Μετα που καναθκυο χρόνια ήταν αλώπως το 2001, όταν εστράφηκα που ταξίδι στο Μεξικό, μαύρη ολόμαυρη κατράς η συγκάτοικος αναφώνησεν:

«μα’ννα μπο κάμες;;;;;; ασπρίσαν τα δόνγκια σου!!!!!!!»

Που τότε εν κάμνω μάυρισμαν στην παραλία, κάμνω λευκανση οδοντοστοιχίας.

Την ιδίαν χρονίαν, εζαχάρωννεν με ένας μνηστήρας. Πας στην κουβέντα είχα πεί οτι θα έθελα εναν καττούιν. Όπως λαλείς, "θέλω ενα διαστημόπλοιο". Είπα το απλώς έτσι. Την άλλην ημέραν εμφανίστηκεν με έναν καττούιν. Η συγκάτοικος εν τω μεταξύ, εχτος που το συσταρισμένου βουτύρου ήταν τζιαι «του σσιύλλου», όι του κάττου.

Το καττούιν εκατάλαβεν το, τζιαι εκατούραν πας τα πράματα της, πάντα. Η τσίκνα ήταν πάντα στον αέρα. Οπότε η συγκάτοικος εβάωννεν το δωμάτιον της, ίντα να κάμει. Μιαν εφοράν έφυεν της τζιαι άφηκεν την πόρταν αννοιχτήν, σαν ήταν μες το κρεβάτιν σσιεπασμένη με το πάπλωμαν τζιαι εθώρεν τηλεόρασην. Πάνω της, δηλαδή πας το πάπλωμαν, το ριμότκοντρολ τζιαι εναν τασάκιν. Το καττούιν εμπήκεν σιγά σιγά μες το δωμάτιον, εφκήκεν σιγά σιγά πας το κρεβάτιν, μετά σιγά σιγά πάνω της, είδεν της μες τα μμαθκια με νόημα , τζιαι εκατούρησεν της. Πάνω της. Τζιαι πάνω στο πάπλωμα. Τζιαι πάνω στο ριμοτκοντρόλ. Τζιαι πάνω στο τασάκι.

Η επόμενη σκήνη που είδα εγώ ήταν την συγκάτοικον μες πυζιάμες να τσιριλλά τζιαι να φακκά του κάττου (ελαφρά, μεν φαράσεις Πατατούλλη) πας την κκελλεν με έναν φυσούνιν της μάσκας καταδύσεων. Priceless.

those were the days my friend...


*αφιερωμένο με πολλήν αγάπη

15 comments:

  1. TOp..Εν τέλειες οι αναμνήσεις με συγκάτοικες.Φτάνει να σου κάτσει η φάση, αλλιώς εν αντέχετε πιστεύκω μετά η συγκατοίκηση.Άπειρες ώρες γέλιου αλλά και νεύρων νομίζω

    ReplyDelete
  2. αχώνευτη
    καλώς την!

    ReplyDelete
  3. αν ήμουν εγώ ήταν να σε χωρίσω που συγκάτοικο.
    (πάλε καλά που αγαπώ τα χτηνά)

    ReplyDelete
  4. θενκιου postbabylon τελικα είσαι του συγυρισμένου βουτήρου; εν μας είπες ;p

    ReplyDelete
  5. χαχαχαχαχαααα
    Αν έφκαλλες φωτογραφία πόσο θα εθύμωνε άραγε; :))))))))))))))))))))
    Τελικά,είσαι του συγυρισμένου βούτυρου ή όχι; Δεν μας είπες! :Ρ :)))))

    ReplyDelete
  6. moonlight
    θα'χεις και συ τους λόγους σου!

    αχώνευτη και θάλασσα
    ναι! είμαι του συγυρισμένου βουτύρου αλλά τζιαι του συγυρισμενου γιαουρκιού! Τα μόνα πράματα που μπορείς να με πείς συγυρισμένη!

    Θάλασσα
    εσκέφτουμουν το σήμερα, θα ήταν ότι πρέπει για youtube! χεχεχεχε

    ReplyDelete
  7. Αν ηταν να μπω στο θεμα συγκατοικος, θα χρειαζουμουν πολλα κεφαλαια αναρτησεων. Ομως, σκεφτουμαι οτι μπορει τζαι τζεινη ναν μπλογκερ. Εν τοσο χαρακτηριστικες οι περιπετειες μας, που θα εκαταλαβαινε αμεσως ποια ειμαι τζαι για ποιαν μιλω.
    Θα πω μονο το εξης: Πριν συγκατοικησουμε, επεριπαιζαμεν ουλλες τις γνωστες και αγνωστες περιπτωσεις, που ππεφταν στην αντιληψη μας, οι οποιες ετσακκωθηκαν στο τελος και χωρισαν. Ε μετα απο 2 χρονια θυελλωδους συγκατοικησης, εχωρισαμεν τζι εμεις, τσακκωμενες!
    Ευτυχως ο συγυρισμενος βουτυρος εν ηταν μες τα "θεματα" της!!!

    ReplyDelete
  8. χαχαχα..αυτό είναι αγάπη!!
    εγώ την συγκάτοικο την αγαπώ την απεριόριστα..εν μου έφερε ποττέ κάττο όμως!

    τι εννοούμε 'συγυρισμένος' βούτυρος? Πως είναι ας πούμε ο ασυγύριστος?

    ReplyDelete
  9. Εχω την ίδια απορία με τη Ράνια..

    ???

    ReplyDelete
  10. Grouta
    oops! doesnt sound good!

    Rania tziai kaisi
    o sistarismenos o voutyros en o voutiros pou 1. en eshei louvithkia kapiras kai 2. exei leian epifaneia pou se empneei gia peretero pasaliman kapiras (dld den eshei tripes tziai lakkouves) there you have it.:-) Same applys to giaourtin:-)

    ReplyDelete
  11. ROFL! Έφυρες με. Επίντονες τα αστεία. Εν εξαναγέλασα τόσον, με τόσα διαφορετικά πράματα σε τόσο μιτσή ποστ.
    Τατσίζης ο κάττος, εν έσιει λάθος.
    Ώστε έτσι ο συγυρισμένος βούτηρος, εν τζείνος χωρίς λακούβες. Νομίζω να έβρουμεν κανέναν υπουργό Συγκοινωνιών του συγυρισμένου βούτηρου τζαι κανεί...

    ReplyDelete
  12. εγώ πάντως (όι ότι ερωτήσετε) είμαι του συγιρισμένου βουτήρου τζαι του καθαρού (αλλά ασγίριστου) γιαουρκιού αφού θίγεις τζαι τούτο το θέμα!

    ReplyDelete
  13. Πολλά ωραίο ποστ, εγέλασα πολλά! Εγώ δηλώνω αμετανόητος υποστηρικτής του ασυγύριστου βουτύρου, αλλά χωρίς την κόλλα την πουπάνω. Το χαρτί τζείνο ΠΡΕΠΕΙ να φκαίννει! :)

    Νομίζω ότι ο κάττος εγλίτωσεν την πολλά χαλαρά..!
    Αμάναμου τζιαι εννα ππέσουν πάνω μου οι φιλόκαττοι!

    ReplyDelete
  14. Θανκς φορ δε γουόρνινγκ αλλά εν εφρίκαρα επειδή εξανάκουσα την ιστορια! Εφρόντισα να κάμω διερεύνηση τζιαι να εξακριβώσω τον ρυθμό και την ένταση με την οποία τες έφαεν ο κάττος. Τζιαι εκατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν πρόκειται για κακοποίηση. Μάνα μου όμως το καττούιν...
    Όσον αφορά στο βοτυρο είμαι τζιαι γω του σιγυρισμένου. Όπως είμαι τζιαι υπερ της καλά τσιλλιμένης οδοντόπαστας, τζιαι εναντίον της τοποθέτησης γάλατος στο ψυγείο ου περιέχει μόνο 2 σταγόνες. Γκρρρ...

    ReplyDelete
  15. πέτε μου ότι παραλείφκετε τζαι το γιαούρτιν πάνω στο ψωμί!

    ReplyDelete

Βάλε τη μουστάρδα σου!