Επικοινωνί διαπολιτισμίκ

Νομίζω εν αρκετά επίκαιρον το θέμαν που εθκιάλεξα σήμερα, τζιαι πιστέψετε με εννα μείνει επίκαιρον για πολλήν τζιαιρόν ακόμα. Ο κόσμον πκιόν σμίεται. Έσιει κόσμον που ούλλες τες γωνιές του Πλανήτη που ζιει τζιαι δουλευκει μαζίν. Ζιουν δίπλα δίπλα, αλλά εν τζιαι πολλοκαταλάβουνται. Το τι φκαίνει, αμμάν 2 πλάσματα που διαφορετικές κουλτούρες εν καταλάβουνται ξέρουμεν το ούλλοι καλά. Εννα σας παρουσιάσω εναν σχετικά άκακον παράδείγμαν, που το έζησα, δίχως θεωρίες τζιαι πρησμένη γλώσσαν.

Περίπτωση:

Η εταιρία που δουλευκω (A.k.a  "η αίρεση") άνοιξεν  πριν κάτι χρόνια άνοιξεν γραφείο στη Βραζιλία. Μες σε τζείνους που επρόσλαβεν ήταν τζιαι μια κορού, η Άναπάολα. Οι υπαλλήλοι στην Βραζιλίαν επληρώννουνταν με βάσην του μισθούς της χώρας τους, οι με βάση τους μισθούς της Κρυοχώρας που ήταν η βάση της εταιρίας. Η Αναπάολα, ήταν γραμματέας.

Μετα που 4-5 μήνες που η Άναπάολα εδούλευκεν τζιαμέ, ο μάστρος εκάλεσεν την, μάζι με τους άλλους υπαλλήλους που την Βραζιλίαν, να έρτουν Κρυοχώρα να γνωρίσουν τους άλλους συναδέλφους, τζιαι να έρτουν στο μεγάλον πάρτυ της εταιρίας. Εσκεφτηκεν οτι εν πολλά καλό μοτιβέισιον τζιαι έθελεν να τους δείξει οτι επένδυει πάνω τους. Επλήρωσεν τους εισητηρια, ξενοδοχεία τζιαι τα φαγιά τους, γενικά ουλλα. Εδώκεν τους τζιαι που έναν πασιη σακκάκι γιατι εν εξαναζήσασιν σιειμώνα. Ηρτασιν ούλλοι τζιαι εμέιναν 8 μέρες. Το πρόγραμμαν τους έισιεν μέσα τουρ στα γραφεία, 3 μέρες στα σιονισμένα βουνα της Κρυοχώρας, το μεγάλον ππάρτι της Αίρεσης τζιαι γυρούς στην πόλην για να δούν τόπους.

Το κοπέλια πρώτη φοράν είδασιν σιόνιν, η Άναπάολα δε πρώτη φοράν εφκήκεν έξω που την χώραν της.

Μόλις εστραφήκαν πίσω στη Βραζιλία, η Αναπάολα είπεν του μάστρου οτι θέλει να παραπάνω λεφτά, γιατι ο μισθός της εν λλίος για κάποιον που πρέπει να ταξιδευκει στο εξωτερικόν για επαγγελματικούς λόγους, τζιαι πρέπει να διπλασιαστεί ειδεμή εννα φύει.

Ο μάστρος εσκεφτηκεν οτι εν πολλά αχάριστη, εν κανει που της επκιέρωσεν ταξίδιν να κάμει διακοπές στην κρυοχώραν θέλει τζιαι μου τζιαι αυξησην, τζιαι μόνον 5 μήνες μετα που την επροσλαβεν!

Τζιαι απόλυσεν την.

Δαμέ πρόκειται για μεγάλην παρεξήγησην. Ο ένας εν εκατάλαβεν τον άλλον.

Γιατί; Να προσπαθήσω να σου το εξηγήσω ντήαρ ανάγνωστερ.

Παρεξηγηση 1

«Μα ο μισθός μου εν λλίος για κάποιον που πρέπει να ταξιδευκει στο εξωτερικόν για επαγγελματικούς λόγους!!!(ππίσση, ε ππίσση! )» VS  «εν κανει που σου επκιέρωσα ταξίδιν να κάμεις διακοπές! (αχάριστη ππαραόπιστη, είσουν εις την μάνα μου τζιαι εσύναες ραδίτζια...)»

Για τον Κρυοχωρίτην μάστρον, το ταξίδιν της Αναπάολας ήταν πληρωμένες διακοπές ολ ινκλούσιβ.

Στη Βραζιλίαν δεν υπάρχει κάν η λέξη διακοπές. Υπάρχει η λεξη «αργία» τζιαι τες διακοπές λαλούν τες αργίες (ferias). Πολλά λλίος κόσμος ταξιδευκει στες αργίες, γιατι απλά εν εχουν τα λεφτά. Οι διακοπές εν μέρες που τες περνουν μαζί με φίλους τζιαι οικογένεια, συνήθως στο σπίτι με ξεκούραση.

Οι Κρυοχωρίτες δε, περνουν τες διακοπές τους συνήθως σε ταξίδιν, για να γνωρίσουν νέους τόπους, άλλους πολιτισμούς, ή για να κάμουν κανένα άθλημαν, βλέπε σκί, ραφτινγκ, κάιτσέρφινγκ τζιαι ποτούτα.

Οπότε η Ανάπαολα χαπάριν δεν επήρεν οτι το ταξίδιν ήταν διακοπές, για τζεινην ήταν καθαρά επαγγελματικόν.

Για να αναγνωρίσεις κάτι, πρέπει να το έζησες ξανά. ¨Εναν μώρόν που έν ιξέρει να μπον η ζέμπρα, επείδη εν εξαναέιδεν, μάλλον εννα σου πεί οτι εν άλογον, αλλα ριγέ.

Παρεξήγηση 2

«Αν θεννα με πέμπεις στα εξωτερικα να μου διάς τα διπλά λεφτα (ππίσση, ε ππίσση! )!» VS «Εν κάνει που επένδησα πάνω σου (ρα!), για σου δείξω οτι σε εχτιμώ σαν υπάλληλον τζιαι εχω σχέδια για το μέλλον για λλοου σου (αχάριστη ππαραόπιστη! ).»

Στη Βραζιλίαν, το κλίμαν εν τεθκιον –ήλιος τζιαι βροσιή- που η γη διά φαιν ολόχρονα. Εν έχουνα ανάγκη με να ξεράνουν φασόλια για τον σιειμώναν με τίποτε. Τούτον επειρέασεν τον τρόπον σκέψης αφού εν που πάντα που ήταν έτσι.

Στην Κρυοχώραν ο σιειμώνας εν μάκρυς τζιαι παγωμένος. Όποιος εν εξέρανεν φασόλια τζιαι δημητριακά το καλοτζιαριν, όποιος εν εφύλαξεν πατάτες τζιαι εν εσυναξεν ξύλα το σιειμώναν εν θα επιβίωσει, πολλά πιθανόν να κάψει τα παλλούτζια τζιαι η οικογένεια του να πεινάσει. Παρόλον που σήμερα κανένας εν φυλάει ξύλα, εμέινεν η ιδέα της επένδυσης για το μέλλον μες τον νου του κόσμου.

Τον 20^ον αίωναν η Βραζιλία είσιεν βίρα πλυθωρισμόν. Το 1992, ο πληθωρισμός ήταν 2491%!!! Αν εγόραζες σήμερα μιαν όρνιθαν, αυρίο τα ίδια λεφτα εν σε εκάνουσαν ούτε για ενενα αυκόν που λαλέι τζιαι ο Χάρυ Κλήν. Οπότε το «εχω σχέδια για το μέλλον για λλοου σου» εν πιάννει τόπον. Τόπον πιάννει το τι έχω σήμερα στο σιέριν μου!

Η Κρυοχώρα εν πολλά σταθερή οικονομία, πκιόν η πιο δυνατή της Ευρώπης εν έχουν φόν τον πληθωρισμόν, ο μάστρος που να καταλάβει την κορούν που ελάλεν Σιοου μη δε μάνι.

Τζιαι έτσι εκάμασιν μιαν τρύπα μες το νερό. Η Άναπάολα έμεινεν άνεργη τζιαι ο μάστρος έχασεν μιαν καλήν υπάλληλον. Αν τούτοι οι θκύο εκαταλαβαίναν ο ένας τον άλλον,τζιαι εξέραν τζιαι θκυό πράματα για το πόθεν εν ο άλλος, μπόρει να ετέλιωνεν καλλίτερα η κουβέντα ή μπόρει να μεν ετέλιωνεν τζιαι να εσυνεχίζετουν ως σήμερα.

Εν πολλά ευκολον να πείς οτι ο άλλος, εν τεμπέλης, εν αχάριστος, εν στριμμένος, εν κούλλουφος, εν ππίσης τζιαι τα λοιπά αμμαν «εν τον ιξέρεις». Αμμάν ασχολήθεις να τον μάθεις, καταλάβεις τζιαι γιατι κάμνει ίντα μπου κάμνει.

Έννα μου πείς τωρά ντήαρ ανάγνωστερ, άτε τζιαι εκατάλαβα τζιαι ξέρω, ίντα μπου κάμνω;; Τούτον εν δική σου υπόθεση.

Η ανάγνωριση εν το μίσον ενοίκιον λαλούν τζιαι οι Κρυοχωρίτες.