30.4.12

Στρίγγλα VS Αρνάκι


Ανάγνωστερ, άκου να δείς ναμπου με απασχολεί...

Γιουαρζ τρούλι, είμαι γένικα εύθυμον πλάσμαν... Σπάνια έχω νεύρα, σπάνια έχω τις κακές μου. Είμαι ευγενική τζιαι γελαστή, τζιαι μάλιστα επιβεβαιωννουν μου το ούλλοι. Ως δαμέ καλά. Γιατί όμως έχω την εντύπωσην ότι εν μου συφφέρει;

Προχτές επήα στον φούρνον. Είσιεν μιαν μιτσιάν που εδούλευκεν τζιαμέ, επερίμενα υπομονετικά ωσπου να τελειώσει τον άλλον πελάτη, του οποίου εμίλαν πολλά άσσιημα. Έρκεται η σειρά μου, χαμογελώ τζιαι λαλώ καλησπέρα. Εν απάντησεν. Με έναν απάισιον υφάκι θωρεί με, σαννα μου λαλεί »τέλειωννε». «Με συγχωρείτε», λαλώ της, «να σας ρωτήσω κάτι, τούντο ψωμίν δαμέ, ίντα ψωμίν ένει;».
Κάμνει έναν άηρολλιν, ξινίζει τα μούτρα της τζιαι απάντα. «Μαύρον» .Είδεν με παντές τζαι είπα της για την μάναν της.

Η απάντηση της εν ήταν ικανοποιητική, γιατί δαμέσα, στην χώραν του ψωμιού πρέπει να σου πει λεπτομέριες, του τύπου 30 τοις εκατό άσπρο αλεύρι ζται 70 μαύρο, ή 40 τοις εκατό ράι η ξέρω’γω 50 τοις εκατό πατάτα (να δείς που ούλλοι εννα κολλήσουν στην πατάτα τωρά).
Ενεύριασεν με!
Η πρώτη μου σκέψη ήταν να της πω: «ρα μαννοροκόλα, σαν εθκιέβαζες στο σχολείον να μεν είσαι ψουμάρενα τωρά, ίντα σου φταίω εγ(ι)ώ αμμεν σου αρέσκει η δουλεια σου;»
Αλλά εν της το είπα, τζιαι είπα να της μιλήσω στην γλώσσαν της, τζιαι να κάμω έναν πέιραμαν:
Πκιάννω έναν ύφος απο αυστηρόν έως σσιύλλας τζιαι λαλώ της:
«φέρμου έναν ψωμίν τωρά, τζιαι κόψε το, τζιαι λλίον άξιππα α!»

Τα λεφτά έσυρα της τα πολλά υποτιμητικά τζιαι ποια ήταν η αντίδραση της;;;; 

Εχαμογέλασεν, ερώτησεν με ευγενέστατα αν θέλω κάτι άλλο τζιαι έιπεν μου τζιαι καλό βράδυ.
Άβρατηνη του σσίχτη, γιατί πρέπει να με κάμεις να ππέσω στο επίπεδον σου για να είσαι ευγενική τζιαι σωστή στην δουλειάν σου; Α;

Το ίδιον πράμαν συμβαίννει τζιαι με τον Σιάολον. Όσον είμαι μια γλύκα (που είμαι εκ φύσεως μούαχαχαχαχα) ο Σιάολος χαλαρώννει τζιαι εχτός του ότι παραμελά τα καθήκοντα του (δεν μιλώ για νιάκανιάκα, μάνι μάνι ο νους σου τζιαμέ) φκάλλει τζιαι νεύρα ο κότσιρος τζιαι παίζει τον μάγκαν. Αμμαν γεμώσει το ποτήριν μου τζιαι κατεβάσω μούτρα τζιαι θυμώσω τζιαι βάλω τζιαι καμιάν φωνήν γίνεται μέλιν γάλαν. Τα χρόνια πείρας εδείξαν ότι 2-3 φορές τον χρόνον θέλει φωνές τζιαι απειλές για ναν εντάξει. Εντωμεταξύ για να βάλω εγώ φωνές σε πλάσμαν, αρρωστώ δέκα μέρες που την στεναχώριαν μου.

Και ερωτώ, γιατί; Γιατί πρέπει να αρρώννουμεν τζιαι γινούμαστιν μαλάκες για να συμπεριφέρουνται οι άλλοι καλά; Α; Γιατί πρέπει να κατεβάζουν το επίπεδον;
Δηλαδή εγώ, σαν εκ φύσεως πλάσμαν ήρεμον τζιαι γλυκομίλητον πρέπει να άλλαξω τον χαραχτήραν μου για να μεν ιφκούν πουπάνω μου; Σατσιήν πκιόν!

Τζιαι μετά υπάρχουν τζιαι τζείνες οι φιλοσοφίες του καναπέ τάχα «είες έιες κόρη, οι σσιύλλες περνούσιν μέλιν» η τζιαι «αμμέν είσαι λλίον σσιύλλα τίποτε εν γίνεται». Ή τζιαι οι στατιστικές πάλε του καναπέ : «Οι άντρες θέλουν γενάικαν σσιύλλα, έτσι τους αρέσκει»

Κότσιρους. Αν κάποιοι θέλουν κουρπάτζιν για να συμπεριφέρουνται καλά μόνο μαζοχισμό μπορω να το πω. 

Εσύ; ναμπου λαλείς ανάγνωστερ;

Κατα τα άλλα πής εν λάβ μον σιερίς!

32 comments:

  1. Φιλενάδα μου,
    είδες που μοιάζουμε παραπάνω που ότι ενομίζαμεν;...

    τα ίδια έκαμνε τζιαι ο περιπτεράς άμαν του εζητούσα τσιγάρα. Άλλαξα περιπτερά (τζιαι έκοψα τζιαι το τσιγάρο.άσχετο).
    Τα ίδια έκαμνε τζιαι ένας πρώην καλαμαράς τζιαι έδωκα τον μέσα για νέο μοντέλο.

    εν πιστεύκω στο ότι οι καφκάες ιμίσσι μου εν το αλατοπίπερο της σχέσης. Οι διαφωνίες ναι. Αλλά οι γαουροφωνάρες τζιαι οι μαζοχισμοί όι.

    εν ηξέρω τι να σου πω. Εν δουλειά δική σου. Εσύ ξέρεις τι γίνεται στο σπίτι σου με τον σύντροφο σου. Μπορώ να σου πω μόνο τι εκαταλάβα με τον ΠΚ (πρώην καλαμαρά) τζιαι με άλλα κέις στάντις: αν δεν είσαι ευτυχισμένος, το πράμα εν σάζει ούτε με φωνές αλλά ούτε με το να τα καταπίνεις.

    ReplyDelete
    Replies
    1. καλώς την φιλενάς!
      όι, ακριβώς εν πιστευκω ότι οι καφκάες εν το αλατοπίπερο της σχέσης. Αλλά σάννα εν μες το σχέδιον;
      ξέρω τζιαι'γω, τι να σου πω.

      Delete
  2. Μεν νομίζεις, τζι εμείς (εγώ, δηλαδή) που τον τελευταίο τζιαιρό είμαι μπιτς που τις πρώτες, χάλια τα περνώ γιατί νιώθω άshημα που φωνάζω του κόσμου. Μάλλον το κόλπο είναι να τα κάμνεις τζιαι να γουστάρεις...

    ReplyDelete
    Replies
    1. ναι είδες; πρέπει να είσαι φούλτάιμ μπήατς για να γουσταρεις, οι χόμπι μπίτσες εν περνούν καλά...

      Delete
  3. άμα είσαι καλός τζαι ευγενικός εκμεταλλευκουνται σε δυστυχώς οι αλλοι..
    τζαι χρειάζουνται μερικές φορές οι φωνές όμως γιατί εν γίνεται να υποχωρούμε πάντα τζαι εν εννοώ μόνο στις σχέσεις..

    ps. τζαι εγώ νιωθω χάλια 2 εβδομάδες αμα γίνομαι κατζιά:(

    ReplyDelete
  4. ο παππούς μου ελάλεν είμαι καλός με τους καλούς κακός με τους κακούς τζε με τους λέρες λέρας! Εγώ πιστεύκω είμαστε καθρεφτές της συμπεριφοράς μας! Γι'αυτό αν μια εν γαούρα τότε είμαι και εγώ!

    ReplyDelete
  5. Ο τσαμπουκας εσσει αποτελεσμα. Πε το μαζοχισμο πε το φοβο αλλα δουλευκει το θεμα.

    ReplyDelete
    Replies
    1. tall
      μάνα μου αλώπως έχουμεν το τα ψηλά μωρά να ειμαστεν ευαίσθητα...

      Νεκατωμενη
      σοφός ο παππούς

      Μάμα
      ναι αλλά εννεν κρίμαν να δουλευκει; κανονικά έπρεπε ναν αντίστροφα!

      Delete
  6. Έτσι πάει, άμαν είσαι καλός κάμνουν σε ότι θέλουν. Πρέπει να το παίζεις νάκκον σκληρός για να είσαι οκ με ούλλους...

    ReplyDelete
  7. Ουφφφου! Καταλαβω σε κορη Ποστ! Εχω τζαι εγω το ιδιο προβλημα/απορία Τωρα πριν λιο ερωτησεν με δαμε ο συναδελφος με τον ευγενικο του τροπο αν μπορω να καμω μπειμπισιτ....αλλα την προηγουμενη φορα η γεναικα του ηταν μπιτς. Εγω ομως εν μπορω να γινω μπιτς τζαι να πω ψεματα οτι ενιμπορω.... (ξανα)ουφφου!

    ReplyDelete
  8. Ποστ μου, ετσι εχουν τα πραματα, μεν το ψαχνεις.

    Ο Γρουτος καθε φορα που κρεμμαζω τα μουτρα μου, λαλει μου "εν αναγκη να φτασουμεν ως τζιαμαι? γιατι εν λαλεις το παραπονο σου, αντι να αγκριστεις?"

    Σον τζαι να δοκει καθολου σημασια στο παραπονο μου, αν δεν αγκριστω πρωτα... Ετο εν τουτο που λεεις... αν εισαι εσυ με τα καλα σου τζαι τες γλυκες σου, χαλαρωνουν τζεινοι :ζ

    Καπου ενδιαμεσα εν η χρυση (ο Θεος να την καμει) τομη ;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Φουρνόφκιος
      άρα καταλήγουμεν στο ότι πρέπει να προσποιούμαστεν! σκατά πατέ.

      Πρας
      ναι εν δύσκολη η περίπτωση, πρέπει να μπορείς να λαλείς τζιαι όι.Όπως εκατάλαβες ούτε'γω το κατέχω το άθλημα... Άσχετο, αλλά να σταθω στο ότι ταϊζουν το μωρό κάθε φορά μακ εν τσήζ!

      Γρούτα
      καταλαβεται η πείρα σου... εν όπως τα λαλείς...

      Delete
  9. Είχα τζι εγώ κάτι τέθκοιο στο γραφείο. Είμαι καλήμε τζίνους που εν καλοί. Αλλά οκ, εκουράστηκα να είμαι έτσι, τζαι έχει καιρό τωρά που είμαι καλή με όλους. Ε, προχτές εθυμήθηκα γιατί γίνουμαι φάουσα. Τζαι έχω δίκαιο. Χρειάζεται με κάποιους αθρώπους. Τζαι σόρυ αλλά εν θα αρρωστήσω για χάρη τους.

    ReplyDelete
  10. Ο πελλός θέλει τον αντίπελλο του.

    ReplyDelete
    Replies
    1. μα ειδικά στον χωρον της δουλειάς εν πολλοί που έχουν τούντο πρόβλημα... μακάρι να έγινετουν τούντο καλή με τους καλούς τζιαι κακή με τους κακούς, εμέναν εν μου γιουτα δυστυχώς...

      Αενιμα
      σοφή η κουβέντα σου.

      Delete
  11. Έχω το ίδιον πρόβλημα με την κάττα μου την πριγκηπέσσα. Μέρες μέρες πιάννει την τζιαι δεν ηστέκει να την ηβρουτσίσω αλλά άμα μείνει αβρούτσιστη γινίσκεται το τρίχωμαν της dreadlocks. Όσον κολάτζιον τζιαι να της κάμεις, δεν κάθεται έναν τόπον. Κάμνεις πους εν να της δώκεις έναν πατσούιν όπως της έκαμνες η μάνα της που ήταν μωρόν (απλά ντζίζεις της αυστηρά πας το μουσούδιν με το δάκτυλον σου), τσουλλώννει τζιαι γίνεται μαρτούιν. Νομίζω ότι οι παραπάνω αθρώποι ασυνείδητα γυρεύκουν το πατσούδιν της πρώτης εξουσίας που τους εστράτεψεν τζιαι τους επροστάτεψεν.

    Αλλά καταλάβω απόλυτα την έλλειψην διάθεσης να διάς πατσούθκια. Έχω το ίδιον πρόβλημαν ίσως σε μεγάλλύττερην έκτασην τζιαι βάθος. Τζιαι που μέναν έσιει που γυρεύκουν πατσαρκές, όι πατσούθκια. Τζιαι άτε να δώκεις να καταλάβει ο άλλος ότι εσύ δεν καυλ...ννεις διόντας με πατσούθκια, με πατσαρκές...

    ReplyDelete
    Replies
    1. μπράβο ρε Ασέρα, πάλε εκατάφερες να δώσεις μιαν βαθκιάν εξήγησην στο θέμαν, πέραν που το "άμμαν ο άλλος εν μαλάκας". Εσιει βάση η θεωρία σου με την κάτταν.
      τελικά αλώπως εν παιχνίδιν δύναμης, συνέχειαν ανεβοκατεβαίννει ο πήχης τζιαι οι δυνάμεις κατανέμουνται διαφορετικά. Με τούντο σκέπτικον, εν θα υπάρξει ποττέ απόλυτη ισότητα.

      Delete
  12. Bitch and proud here ladies!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Νίκος
      έτο που εστάθηκεν τζιαι ένας στην πατάτα! χεχεχεχεχε
      Ναι, ψωμί με πατάτα, ψωμί με καρύθκια, με κλιθθάρι, με σιτάρι με ότι θέλεις!

      Ανώνυμη
      με γειά σου με χάρα σου, εσυ καλά περνάς, εμεις ναμπον να πούμεν;

      Delete
  13. ΑκκανούρηςMay 1, 2012 at 9:36 AM

    Έτυχεν σας να αρρώσετε κάποιου τζαι να σας γράψει κ-α-ν-ο-νι-κ-ό-τ-α-τα;
    Δεν υπάρχει κανόνας για το ποιού να αρρώννεις και ποιού όχι.

    Επειδή ήμουν bullied είχα τη συνήθεια (μέχρι πρόσφατα) να αντιδρώ εκρηκτικά όποτε μου μιλούσαν άσχημα. Κάποια τυχαία περιστατικά road rage με έκαναν να αναθεωρήσω...

    Άποψή μου ότι στις τυχαίες συναλλαγές είναι δύσκολο να διατηρείς ένα προσωπείο. Ανάλογα με την περίσταση αλλάζεις...

    Το παν είναι να δημιουργήσεις ένα πλαίσιο συμπεριφοράς όπου να είναι έκδηλο το ερέθισμα και οι συνέπειες. Να ξέρει ο άλλος ότι το εννοείς, χωρίς να νευριάσεις.

    Υπάρχει νομίζω ένα παράδειγμα με τον εκπρόσωπο των ΗΠΑ και τον εκπρόσωπο του Σαντάμ, στον πρώτο πόλεμο του κόλπου όπου ο 2ος δεν πίστεψε τον 1ο όταν του είπε ότι θα εισβάλουν οι ΗΠΑ αν δεν φύγει το Ιρακ από το Κουβέιτ, γιατί ο 1ος δεν ήταν νευριασμένος. Ρωτήστε τον 2ο σήμερα αν θα πίστευε τον 1ο...

    Φιλική συμβουλή στες μπίtchες, γουάννα μπι μπιtchες κτλ. Δουλεύει εναντίον σας. Μόνο λίγες από σας έχουν τη γενετική προδιάθεση να μην καρκινιάσουν από το μπιtchiνεςς. Συν τοις άλλοις καθώς μεγαλώνετε θα είστε απλώς στριμμένες.

    Και για τους κάφρους ένα σας λέω: Το πολύ ως τα 50 σας τα νεύρα να περνάνε (με τα perpetual victims φυσικά). Μετά θεωρείσαι γραφικός γέρος...

    Ποστ, δεν θα μπορούσες να τη ρωτήσεις γιατί σου μιλά άσχημα; Ή αν σου έλεγε ότι δεν σου μιλά άσχημα δεν θα μπορούσες να της πεις ότι θέλεις να μιλήσεις με την/τον Μποςς για να σου πει τι έχει μέσα το ψωμί;

    Φακ γουέρκινγκ κλαςς. Δέι ντισέρβ ιτ. Σας το έλεγα και δεν με ακούγατε

    ReplyDelete
    Replies
    1. συμφωνώ μαζί σου, στες τυχαίες συναλλαγες, τζιαι στην αυθόρμητη επικοινωνία εν μπορείς να το παίξεις τίποτε.
      Τζιαι ναι, όσες τζιαι όσοι το έχουν που γεννησιμιού τους μόνον μπορούν να μεν καρκινιάσουν.
      Το να ζητήσω μάστρον ενεν του στύλ μου. φένεται μου ππουστκια, προτιμώ να λυσω το πρόβλημα χωρις απο μηχανής θεό, άσε που θα την ελυπούμουν να την καρφώσω στον μπος.

      Delete
    2. α τζιαι τούτον με τον Σαντάμ νομίζω έσιει παραπάνω να κάμει με νονβέρμπαλ κομμιουνικκέισιον, άμαν ο άλλος αποκωδικοποιεί μυνήματα με άλλον κώδικαν, φεύκει του ούλλον τζιαι κάτι!

      Delete
  14. νιάκανιάκα???
    εν την έξερα τούτην την ορολογία :)) αχαχαχαχαχα.

    εγώ πάντως μιαν φοράν είχα δοκιμάσει το αντίθετο με την κυρία της καφετέριας στο Πανεπιστήμιον. Κάθε μέρα εχαμογέλουν της τόοοοσον πολλά επονούσαν οι μύες του προσώπου μου. Στο τέλος έφυεν η ξινίλα τζαι άρκεψεν τζαι εχαμογέλαν μου τζαι τζείνη...

    Εγώ πάντως να σκυλιάζω εν ιμπόρω, αφού τζαι να το προσπαθήσω ο καλός "μαλάκας" εαυτός μου θα φκεί πάλε, τι να το παλεύκω?

    όσο για τη σχέση (όι ότι έχω τζαι πολλήν εμπειρία) αλλά τζείνον που καταλάβω εν ότι εν ούλλα μέσα (εν πακέτο). Εν φυσιολογικό.

    ReplyDelete
  15. εγώ γενικώς είμαι φαουσούδα αλλά πιστεύκω οτι a smile goes a long way..

    να είσαι ο εαυτός σου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ερυκίνη
      νιακανιακα, τικιτίκι, φικιφίκι κλπ... χεχεχεχε
      μα τζιαι εμέναν εν τούτη η τακτική μου, γίνουμαι τόσον "εμετικά" ευγενική που λαλει τζιαι η φίλη μου που ο άλλος σπάζει, αλλά καμιά φοράν εν σε φκάλλει πουθενα.

      Ράνια
      φαουσούδιν μου εσυ! χεχεχε

      Delete
  16. τούτο το ψουμάρενα και το αβρατηνή του σσίχτη εδιέλυσε με ειλικρινά..:P να σαι bitch βάσει σχεδίου εν πολλά δύσκολο ρε ποστ κάμνει σε χάλια. κράτα τον ωραίο σου εαυτό μεν αφήνεις κανένα να σε χαλά, απλώς μεν τους υπολογίζεις
    υ.γ εν αναφέρομαι στον σιαολο εννοείται. στις σχέσεις τούτα εν μέσα στο πακέτο:)

    ReplyDelete
  17. Μαύρο; χαχαχαχα
    Μια φορά ρώτησα στο μπακάλικο "τί είναι αυτό;"για ένα εξωτικό φρούτο που δεν είχε ταμπέλα και η απάντηση: "φρούτο!",με σόκαρε περισσότερο για τη δική μου βλακεία παρά για του άλλου.Τί θέλω να ρωτώ; Θα το ψάξω στο ίντερνετ αργότερα...Μερικές φορές πρέπει να φοράς αυστηρό ύφος,ειδικά με μερικές μικρές πωλήτριες σε φούρνο,σούπερμαρκετ κλπ...
    Και με συγκεκριμένη γραμματέα Καθηγητού στο Ούνι. Αλλά αυτή μαλάκωσε διότι καθημερινά την καλημέριζα με χαμόγελο (φτάναμε την ίδια ώρα κάθε μέρα στη σχολή)...
    Αυστηρότητα και χαμόγελο,μοιραίος συνδιασμός. Και φωνή που δεν σηκώνει πολλά πολλά.

    Με τον Σάολο,εσύ ξέρεις τις ισορροπίες. Καμιά φορά χρειάζεται ο θυμός. Αλλιώς γιατί να υπήρχε;

    Καταλαβαίνω τί εννοείς με τις 10 μέρες...

    ReplyDelete
  18. Κόρη, καταλάωσε :-P

    Εν θέμαν καθαρά δικής σου επιλογής. Αν πρέπει να γίνει σκύλλα να γίνεις! Αν τζιαι εν κακό! να μεν νιώθεις ενοχές και να μεν αρρωστάς.

    Αν γκουχου γκουχου, μεν με πιασεις στους πατσους, θέλεις άτομα που εν θέλουν πάτσους να εν οκ, ψάξε έβρε τα.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αν γκουχου γκουχου, μεν με πιασεις στους πατσους, θέλεις άτομα που εν θέλουν πάτσους να εν οκ, ψάξε έβρε τα.

      well said!

      Delete
  19. Το αρνάκι που έγινε στρίγγλα!

    ReplyDelete
  20. ppeeee eshei shilia comments dame
    wsti na thkiallaksw eperasen mou je i oreksi na grapsw

    later maybe :)

    ReplyDelete

Βάλε τη μουστάρδα σου!